Άρθρο που δημοσιεύεται στην έντυπη έκδοση της «ΝΗΣΙΩΤΙΚΗΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ» του Σαββάτου 3 Δεκεμβρίου που κυκλοφορεί.
Χαρά και ανακούφιση τα αισθήματα των κατοίκων του νησιού μας μετά την πολυπόθητη βροχόπτωση της περασμένης εβδομάδας.
Δυστυχώς όμως τα θετικά συναισθήματα δεν διήρκησαν για πολύ και μετατράπηκαν σε απογοήτευση και θυμό εξαιτίας της πλημμύρας του κεντρικού εμπορικού δρόμου.
Είναι πραγματικά κρίμα να βλέπουμε να κινδυνεύουν τα καταστήματα από τον ορμητικό χείμαρρο που έρρεε προς την θάλασσα. Το νερό χάνεται χωρίς να μπορούμε να το συγκρατήσουμε ενώ αναμειγνύεται με λύματα και απλώνεται παντού. Στερούμαστε πολύτιμο νερό που αδυνατούμε να αξιοποιήσουμε προς όφελος μας συν ότι κινδυνεύει η δημόσια υγεία των συμπολιτών μας.
Την διάχυτη δυσοσμία την καλύπτουμε φορώντας πανάκριβα αρώματα και επώνυμες κολόνιες και καθόμαστε αμέριμνοι μετά στην πλατεία εκεί που κολυμπούσαν τα νερά της αποχέτευσης μέχρι πριν λίγο.
Καθώς η βροχές σπανίζουν γρήγορα ξεχνούμε το βουρκό-λουτρο και συνεχίζουμε σαν να μην έγινε τίποτα μέχρι την επόμενη βροχή και τότε πάλι με έκπληξη διαπιστώνουμε το κρίμα. Αυτός ο φαύλος κύκλος πρέπει επιτέλους να σταματήσει, δεν μας αξίζει αυτή η άθλια κατάσταση.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως ότι και η Δημοτική Αρχή του κ. Γαλουζή μας έταξε ότι θα αντιμετωπίσει το σοβαρότατο πρόβλημα αυτό. Αντίθετα, μεριμνά και τυρβάζει περί πολλά.
Έχει βάλει στόχο την ανάπλαση της ζώνης λιμένα, η οποία όπως και να την φτιάξει πάλι θα γεμίζει λύματα με κάθε νεροποντή.
Ασχολείται μόνο με την βιτρίνα του νησιού και ξεχνάει την υπόλοιπη Κάλυμνο και τις ανάγκες της.
Η Δημοτική Αρχή αδιαφορεί γιατί προέχει η αισθητική, η οποία υπερέχει ακόμα και της δημόσιας υγείας.
Μάλιστα δείχνει την Περιφέρεια ως αποκλειστικά υπεύθυνη για το αντιπλημμυρικό, η οποία όντως εμπλέκεται στο θέμα πλην όμως βγάζει ο Δήμος την ουρά του απέξω ενώ θα έπρεπε να συνεργάζεται με την Περιφέρεια. Ο Δήμος ως αυτοδιοίκηση α’ βαθμού μεταφέρει τα προβλήματα της στην υπερκείμενη αρχή της αυτοδιοίκησης β΄ βαθμού.
Εάν ο Δήμος δεν θεωρεί ότι τίθεται θέμα, δεν παρεμβαίνει η Περιφέρεια από μόνη της. Αυτή η γραφειοκρατική διαδικασία. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο κ. Γαλουζής νίπτει τας χείρας του. Εάν πιστεύει ότι πραγματικά δεν ανήκει το πρόβλημα στην αρμοδιότητα του Δήμου, τότε προεκλογικά ψευδόταν ασυστόλως γιατί άλλα μας υποσχόταν τότε, όπως και οι καρδιακοί κυβερνητικοί φίλοι του.
Προτιμάει να αναθέσει το πρόβλημα στον Περιφερειάρχη που ανήκει στην Νέα Δημοκρατία για να κερδίζει πόντους αριστερότητας.
Υπάρχει όμως μια λύση, τόσο σημαντική και επωφελής που μπορεί να μας προσφέρει αντιπλημμυρική, αντιδιαβρωτική και αντιπυρική θωράκιση, προστασία του περιβάλλοντος και βελτίωση της ποιότητας και ποσότητας υπόγειων υδάτων.
Μπορεί να αλλάξει το μικροκλίμα και να αυξηθεί η βροχόπτωση, μπορεί να ενισχύσει την χλωρίδα και την πανίδα του νησιού. Ίσως να σας φανεί απίστευτο, αλλά όλα αυτά μπορεί να μας τα εξασφαλίσει η δάσωση του νησιού μας.
Ο Λάζαρος Ζαραφωνίτης πρωτοπόρος της δάσωσης του νησιού μας θα χαιρόταν πολύ αν ήξερε ότι η εποχή πλέον ωρίμασε και ευνοεί το έργο αυτό που με τόση αγάπη και αφοσίωση ξεκίνησε εκείνος την δεκαετία του ’50 με απίστευτα εμπόδια.
Οι συνθήκες είναι κατάλληλες διότι έχει ενισχυθεί η περιβαλλοντική συνείδηση των συμπολιτών μας και η Ευρωπαϊκή Ένωση μας παρέχει πόρους για την δάσωση. Σύμφωνα με το Μέτρο 8 του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης (Πυλώνας ΙΙ, 2015-2020) που υποβλήθηκε για έγκριση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ενισχύονται οι δασώσεις και η δημιουργία δασικών εκτάσεων για την προστασία του περιβάλλοντος, για την πρόληψη φυσικών κινδύνων και πυρκαγιών, και για την άμβλυνση των κλιματικών μεταβολών. Διευκολύνεται η επέκταση και η βελτίωση των δασικών πόρων, της αντιδιαβρωτικής αντιπλημμυρικής και αντιπυρικής προστασίας με την πρώτη δάσωση γεωργικών γαιών και μη γεωργικών γαιών. Επίσης ρυθμίζεται η ποιότητα και η ποσότητα υδάτων και η φυσική αναγέννηση περιοχών που έχουν υποστεί οικολογική αλλοίωση.
Εφαρμόζονται ελάχιστες περιβαλλοντολογικές απαιτήσεις για την δάσωση και αυτό που κάνει δελεαστική την προοπτική αυτή για τους ιδιώτες και τους δημόσιους οργανισμούς είναι ότι η ενίσχυση καλύπτει το κόστος εγκατάστασης και την ετήσια πριμοδότηση που θα λαμβάνουν οι κάτοχοι γεωτεμαχίων και οι ενώσεις τους.
Η δάσωση εκτάσεων που ανήκουν στην ιδιοκτησία δημόσιων αρχών ή για δένδρα ταχείας ανάπτυξης μόνο το κόστος εγκατάστασης θα καλύπτεται. Για δημόσιες εκτάσεις γης επιτρέπεται η ενίσχυση μόνο εφόσον διαχειρίζεται την εν λόγω έκταση γης ιδιωτικός φορέας ή δήμος.
Ελάχιστο επιλέξιμο μέγεθος της έκτασης για την ένταξη στο υπομέτρο ορίζονται τα 5 στρέμματα (0,5 ha), και απαραίτητη προϋπόθεση είναι η ελάχιστη έκταση να είναι ενιαία με εξαίρεση στις περιπτώσεις που έχουμε φυσική αναγέννηση.
Μερικά κριτήρια επιλογής εδαφών είναι η συμπληρωματικότητα με το ετήσιο δασικό πρόγραμμα της Περιφέρειας, ορεινές και μειονεκτικές περιοχές, επικλινείς εκτάσεις σε περιοχές με αιολική και υδατική διάβρωση, καθώς και περιοχές οικολογικού ενδιαφέροντος (δίκτυο NATURA 2000) για τη διατήρηση και βελτίωση της οικολογικής σταθερότητας τους. Όσοι ενδιαφέρονται θα πρέπει να αναζητήσουν περισσότερες λεπτομέρειες από κάποιο αρμόδιο φορέα ή κάποιο γραφείο που αναλαμβάνει μελέτες αυτού του είδους.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το πιο σπουδαίο πλεονέκτημα σχετικά με την λύση της δάσωσης είναι ότι έχει στόχο την αειφορία. Μάλιστα εξασφαλίζει δια παντός βροχόπτωση και εξαλείφει το πρόβλημα της ανομβρίας και όλες τις ολέθριες συνέπειες της. Και αυτό θα γίνει χάρη στην «βιοτική αντλία», μια επιστημονική σύλληψη των Ρώσσων ερευνητών Αναστασία Μακαρίεβα και Βίκτωρ Γκόρσοβ, που διατείνεται ότι τα ομβρόφυλα δάση προσελκύουν υδρατμούς που προκαλούν βροχή, χαμηλότερη ατμοσφαιρική πίεση τοπικά και ένα κύκλο ανατροφοδότησης που συντηρεί την συνεχόμενη λειτουργία του όλου συστήματος.
Αναλυτικότερα, τα δάση τραβούν μεγάλες ποσότητες υδρατμών από τις γύρω περιοχές και από κοντινά σώματα νερού. Καθώς ο ατμός συμπυκνώνεται σε βροχή, η τοπική ατμοσφαιρική πίεση πέφτει, η οποία τραβά ακόμα περισσότερους υδρατμούς απέξω από το δάσος, έτσι όλη η διαδικασία επαναλαμβάνεται, δημιουργώντας ένα θετικό κύκλο ανατροφοδότησης.
Όλο το σύστημα των υδρατμών των ομβρόφυλων δασών λέγεται «βιοτική αντλία», επειδή η ζώσα ύλη του δάσους κινεί το νερό.
Συνεπώς μπορούν και οι ιδιώτες να επωφεληθούν από τις οικονομικές ενισχύσεις να αξιοποιήσουν τις εκτάσεις τους τις απομακρυσμένες και τις δύσβατες με την δάσωση βοηθώντας ταυτόχρονα και το περιβάλλον. Αν ο Δήμος αντιληφθεί το μέγεθος της ωφέλειας για το σύνολο του νησιού θα πρέπει να ασπαστεί την δάσωση και να σπεύσει προς την πραγμάτωση της.
Με την συνδρομή σχολείων, περιβαλλοντικών συλλόγων και της Εκκλησίας μπορεί να σε λίγα χρόνια να μην δούμε ξανά πλημμύρα στην πόλη μας και να έχουμε επάρκεια νερού, να βελτιωθεί το επίπεδο ζωής μας και να ανθίσει το περιβάλλον και η τοπική οικονομία μας.
