Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα .

2367

Άρθρο που δημοσιεύεται στην έντυπη έκδοση της «ΝΗΣΙΩΤΙΚΗΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ» του Σαββάτου 24 Σεπτεμβρίου που κυκλοφορεί

Ενόψει της δημόσιας τακτικής συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου την Τρίτη  27 Σεπτεμβρίου για τα στέγαστρα της παραλιακής, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις μου.

Στη συνεδρίαση  εκτός από τους 27 συνήθεις ύποπτους  δημοτικούς συμβούλους, γκεστ σταρ εμφάνιση θα κάνει, ο πρώην Δήμαρχος κ. Ρούσσος προσκεκλημένος της Δημοτικής Αρχής.

 Υποθέτω πως έκτακτες εμφανίσεις ίσως κάνουν και κάποιοι από τους επαγγελματίες της παραλιακής. Προμηνύεται να είναι πάλι μια εκρηκτική συνεδρίαση λόγω του καυτού θέματος και των οξυμένων πνευμάτων. Πάλι, βέβαια δεν θα μπορέσουμε να παρακολουθήσουμε όλη την συνεδρίαση διότι δυστυχώς δεν θα υπάρχει η απαιτούμενη βιντεοσκόπηση από κάμερα του Δήμου μόνιμα εγκατεστημένη στην αίθουσα όπως ζήτησε ορθότατα ο κ. Διαμαντής Πρόεδρος της ΑΝΕΚ και διότι το κανάλι που θα προβάλει αποσπάσματα θα μας επιτρέψει να δούμε μόνο μονταρισμένα πλάνα φροντίζοντας να φωτίσει κάποια σημεία και να συσκοτίσει άλλα.

Το ζήτημα με τα στέγαστρα της παραλιακής είναι μια παλιά ιστορία. Ας κάνουμε ένα σύντομο φλασμπάκ. Ξεκίνησε επί της Δημοτικής Αρχής του κ. Γεωργίου Ρούσσου ο οποίος είχε λάβαρο την αισθητική.

 Η νομιμότητα είχε δευτερεύουσα σημασία στην φάση αυτή. Ο κ. Ρούσσος ως σταυροφόρος του «καλού γούστου» έδωσε μάχες σώμα με σώμα για την ανάπλαση της βιτρίνας του νησιού μας.

Το όραμα του ήταν η πλατεία της παραλίας από άκρη σ’ άκρη να έχει τα ίδια άψογης αισθητικής και απαράμιλλου κάλλους στέγαστρα παντού.

Και αυτό διότι αγαπούσε τόσο το νησί του που ήθελε η πρώτη εντύπωση που θα έδινε στους επισκέπτες του να τους αφήσει άφωνους και εκστασιασμένοι θα αποτύπωναν για πάντα αυτή την εικόνα στο νου τους, μια εικόνα δικής του εμπνεύσεως.

Ο κ. Ρούσσος και οι συνεργάτες του όπως καταλαβαίνετε υπέφεραν στην θέα του άναρχου και κιτς σκηνικού της πλατείας με τα άλλα αντί άλλων στέγαστρα και έπρεπε να επιβληθεί ένα λίφτιγκ στην πρόσοψη του νησιού με την προσωπική του πινελιά.

Βρήκε όμως αντιδράσεις αυτό το φιλόδοξο σχέδιο εξωραϊσμού, και έτσι κατάφερε ο κ. Ρούσσος να «καλλωπίσει» μόνον την πλατεία όπισθεν του Δημοτικού Μεγάρου με στέγαστρα ομοιόμορφα που θυμίζουν κάτι ανάμεσα σε στρατώνα και θερμοκήπιο όπως είναι με τις πλαστικές ημιδιαφανείς οροφές τους.

Δεν κατάλαβα ακριβώς ποιο ήταν το λουκ που στόχευε να πετύχει ο στυλίστας, μιλιτέρ ή αγροτικό; Έτσι οι επαγγελματίες με τα στέγαστρα αυτά δεν έχουν να ανησυχούν γιατί τα έστησε ο Δήμος παράνομα επί του αιγιαλού και θα πάρει πάνω του την ευθύνη, θα καθαρίσει για πάρτη τους σαν κιμπάρης που’ ναι .

Αντιθέτως οι επαγγελματίες που διατήρησαν στα μαγαζιά τους την δική τους ταυτότητα στα στέγαστρα και δεν υπέστησαν την φρικτή αισθητική παρέμβαση του κ. Ρούσσου τώρα διώκονται από το κράτος, με την ανοχή του κ. Γαλουζή με πρόσχημα την νομιμότητα, εφόσον απαγορεύονται οι μόνιμες κατασκευές επί του αιγιαλού.

Στο σημείο αυτό μπαίνει ο κ. Λιμενάρχης στην ιστορία μας καθώς του έλαχε ο κλήρος να επιβάλλει αυτόν τον αυθαίρετο και άδικο νόμο του κράτους που εφαρμόστηκε τόσο πρόχειρα και που πρέπει να καταργηθεί. Θα περίμενε κανείς εφόσον και ο Δήμος έχει μόνιμες κατασκευές επί του αιγιαλού να πάρει και αυτός κάποιο πρόστιμο, αλλά δεν έχει γίνει κάτι τέτοιο, κάνοντας αυτή την υπόθεση όλο και πιο άδικη εφόσον στοχοποιείται μόνο η ιδιωτική πρωτοβουλία και οι ψηφοφόροι συγκεκριμένου πολιτικού ανδρός.

Δεν είναι δα και θεϊκός νόμος, ούτε νόμος της φύσης, είναι ανθρώπινος νόμος και όπως κάποιος άνθρωπος τον συνέταξε έτσι κάποιος άνθρωπος θα τον καταργήσει. Θυμήθηκα ένα ΦΕΚ του 2011 από το Υπουργείο Εργασίας επί Γεωργίου Ανδρέα Παπανδρέου, που δημοσίευσε απόφαση που παρείχε δικαίωμα για επίδομα αναπηρίας σε πάσης φύσεως εξαρτημένων και διεστραμμένων, σε φετιχιστές, παρενδυτικούς, επιδειξιομανείς, ηδονοβλεψίες, σαδομαζοχιστές και η λίστα συνεχίζεται. Ευτυχώς με την κατακραυγή του κόσμου αποσύρθηκε άμεσα η απόφαση αυτή.

Έτσι μπορούσε και αυτή η απόφαση για τον αιγιαλό που δημιουργεί όλη αυτή την αναστάτωση σε όλη την χώρα να αποσυρθεί ή να τροποποιηθεί γιατί δεν είναι μόνο πρόβλημα τοπικό αυτό. Θεωρούσαν κάποιοι ότι εφόσον δημοσιεύθηκε σε ΦΕΚ ήταν σαν να είχε χαραχθεί σε πέτρινες πλάκες, γιατί έτσι τους βόλευε.

Ο κ. Διακομιχάλης δεν επέτρεψε επί της δικής του Δημοτικής Αρχής να επιβληθούν αυτά τα άδικα πρόστιμα. Όμως ο κ. Γαλουζής το είδε σαν χρυσή ευκαιρία να φέρει σε δύσκολη θέση τον βασικό του πολιτικό αντίπαλο, κρύβοντας τον εαυτό του πίσω από το δάχτυλο του.

Τον νόμο και την τάξη πρέπει να επιβάλλει η Λιμενική Αρχή στην χερσαία λιμενική ζώνη όπου τα παραλιακά καταστήματα βρίσκονται πλέον σύμφωνα με το νέο καθεστώς.

Ο Δήμαρχος δεν αστειεύεται και «τολμά», και παρεμπίπτοντος δεν υφίσταται πλέον δημοτικός χώρος στην παραλιακή οπόταν τζάμπα και η μαγκιά. Εν τέλει υπόλογος είναι και ο Δήμος έναντι του νόμου αυτού.

Μετά από παλινωδίες ο νυν Δήμαρχος συγκαλεί αυτή την συνέλευση μάλλον με διάθεση συναινετική, αλλά δεν μπορούμε να είμαστε ποτέ σίγουροι για αυτό. Θα συζητηθεί η διάσταση της νομιμότητας αλλά και της αισθητικής. Και αφού αποφασίσουν σε νομικό επίπεδο τι πρέπει να γίνει, πολύ φοβάμαι ότι θα επιδιωχθεί η επέκταση του οράματος του κ. Ρούσσου εφόσον ήδη τοποθετήθηκαν τα στέγαστρα «φαινόμενο του θερμοκηπίου» κατά μήκους της παραλιακής στην μαρίνα και έχει δημιουργηθεί προηγούμενο.

Σαν σκέψη και μόνο με βρίσκει κάθετα αντίθετο, διαφωνώ πλήρως με την υιοθέτηση ομοιόμορφων στεγάστρων, γιατί είναι ενάντια στην ελεύθερη και ατομική έκφραση των επιχειρηματιών που επιδιώκουν την διαφορετικότητα ώστε να είναι διακριτά τα μαγαζιά τους για να προσελκύει ο καθένας τους πελάτες με διαφορετικά γούστα.

Η διαφορετικότητα ενισχύει την επιχειρηματικότητα γενικά, ιδίως όμως στις καφετέριες και στα εστιατόρια. Είναι ολοκληρωτισμός η ομοιομορφία ακόμα και αν πρόκειται για στέγαστρα που τα σχεδίασε ο Σαντιάγο Καλατράβα. Ίσως και να φαντάζονται τραπεζοκαθίσματα ομοιόμορφα. Ίσως να μας πουν να βάψουμε τα σπίτια μας σε τόνους της ώχρας, που και είναι πιο σικ και δένει με το φυσικό τοπίο…Ποιός ξέρει;

Υπάρχουν άλλα σοβαρότερα προβλήματα στο νησί μας που χρειάζονται επίλυση όπως αυτό της ανεργίας, της ασφαλούς διαχείρισης των σκουπιδιών και της κατασκευής αποχετευτικού συστήματος. Χρονίζοντα και δυσεπίλυτα προβλήματα που σχεδόν δεν μας ενοχλούν πια, τα συνηθίσαμε, και όμως μας κρατούν πίσω αιώνες.

 Νομίζει η Δημοτική Αρχή ότι είναι μάλλον πιο εύκολο να ασχολείται με θέματα αισθητικής και διακόσμησης, δηλαδή να ασχολούνται με επιφανειακά ζητήματα. Στο σπίτι του ο κάθε Δήμαρχος μπορεί να παριστάνει τον ντεκορατέρ, ας αφήσουν τους επαγγελματίες να έχουν ότι στέγαστρα επιθυμούν αρκεί να είναι ασφαλή.

Ας επιβληθεί ο νόμος και η τάξη πρώτα στο δημοτικό συμβούλιο που κατάντησε χάβρα ιουδαίων.

νεμο