Από τον αγαπητό φίλο και αναγνώστη Μικέ Β.Ρήγα από την μακρινή Δανία λάβαμε το κείμενο που δημοσιεύομε παρακάτω.
Ο Μικές με το κείμενο αυτό και με το δικό του τρόπο , θέλει να δώσει απάντηση στους επικριτές της σημερινής Δημοτικής Αρχής Καλύμνου, της οποίας τυγχάνει ένθερμος υποστηρικτής .
Το παραθέτουμε αυτούσιο χωρίς κανένα περαιτέρω σχολιασμό. Τα σχόλια δικά σας.
Το θαύμα της Καλύμνου.
Μέχρι το 2014 η Κάλυμνος είχε επιτελέσει ένα θαύμα.
Τα ταμεία του Δήμου ήταν γεμάτα λεφτά, με το ζόρι τα έκλειναν.
Οι υπηρεσίες διεκπεραίωναν υποθέσεις σε μηδενικούς χρόνους.
Η ΔΕΥΑΚ είχε το ένα γιγαντιαίο πλεόνασμα μετα το άλλο, τα δε έργα που εκτελούσε είχαν συμπεριληφθεί στο βιβλίο γκίνες.
Η λέξη ρουσφέτι ήταν απαγορευμένη και όποιος την παράβαινε είχε 50 χτυπήματα με μαστίγιο στην μέση της πλατείας.
Η ΑΝΕΚ είχε φτάσει σε σημείο να ναυπηγεί σκάφη απο ίδιες πηγές και οι μεντεσέδες των ταμείων της έσπαζαν απο τα μετρητά. Οι υπάλληλοι πληρώνονταν προκαταβολικά και οι προμηθευτές καβγάδιζαν για το ποιός θα προσφέρει τις υπηρεσίες του.
Το οδικό δίκτυο θύμιζε ευρωπαική πρωτεύουσα και οι δρόμοι προς Θέρμα και Γαδουρόραχο είχαν μπεί στο πρόγραμμα της φόρμουλα 1.
Το λιμάνι έσφυζε απο κίνηση και τα κρουαζερόπλοια ήταν στην ουρά για να προσεγγίσουν.
Η αυστραλιανή κυβέρνηση έκανε διάβημα στην Ελλάδα παραπονολυμενη για έλλειψη εργατών στο Ντάργουιν.
Η καθαριότητα ήταν τέτοια που ο όμιλος Ντιόρ έκανε αίτηση για να μαζέψει το άρωμα απο τους δρόμους μας και να το πακετάρει.
Ο βεζούβιος των απορριμμάτων είχε συμπεριληφθεί στα διατηρητέα μνημεία της ΟΥΝΕΣΚΟ.
Η πλατεία ήταν παράδειγμα νομιμότητας και τάξης, όλοι είχαν άδεια λειτουργίας και πέργκολες με άδειες απο το υπουργείο πολιτισμού.
Η ισονομία και η νομιμότητα ήταν τα κύρια γνωρίσματα μιας Δημοκρατίας που είχε φτάσει στα ύψη της Αθηναϊκής δημοκρατίας του 5ου αιώνα.
Και ήρθε η αποφράδα ημέρα της εκλογής νέας Δημοτικής αρχής που τα διέλυσε όλα.
Καλό μας μεσημέρι και περαστικά μας.
