Άρθρο που δημοσιεύεται στην έντυπη έκδοση της «ΝΗΣΙΩΤΙΚΗΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ» του Σαββάτου 19 Νοεμβρίου που κυκλοφορεί.
Μια φορά πήρε αντισυστημική απόφαση ο ΣΥΡΙΖΑ, για να ξεπλύνει τις αντιλαϊκές αμαρτίες των Μνημονίων και του έφραξε το δρόμο ο δικαστικός πυλώνας του Συστήματος.
Δίδαγμα: Ακόμα κι αν παρεκκλίνει ένας πυλώνας του Συστήματος, κάποιος άλλος διορθώνει την κατάσταση προς όφελος του Συστήματος.
Στις 26/10/2016 το Συμβούλιο Επικρατείας κήρυξε τον “Νόμο Παππά” για τις τηλεοπτικές
άδειες αντισυνταγματικό.
Με το σημερινό μας άρθρο θ’ αντιμετωπίσουμε τα διάφορα θέματα που σχετίζονται με τον “Νόμο Παππά” και την απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας με κριτικό πνεύμα, ώστε να φανεί, ότι οι ερμηνείες ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ είναι από ανορθολογικές έως το πολύ ανεπαρκώς ορθολογικές.
1) Είναι ο “Νόμος Παππά” συνταγματικός;
Στην συνεδρίαση του Συμβουλίου Επικρατείας ανταλλάγησαν απόψεις μεταξύ των δικαστών και τελικά υπήρξε ψηφοφορία με αποτέλεσμα 14 προς 11. Από τυπικής πλευράς πρέπει να υπάρξει απόφαση βάσει της πλειοψηφίας.
Όταν όμως ένα Πολιτικό Κόμμα διαμορφώνει την άποψη του δεν μπορεί να στηρίζεται στην τυπικότητα και να υποστηρίζει ότι ο Νόμος είναι όντως αντισυνταγματικός, επειδή έτσι αποφάσισαν οι 14 (έναντι 11) δικαστές!
Αλλά ας υποθέσουμε ότι υπέρ της αντισυνταγματικότητας του Νόμου ψήφιζαν και οι 25 δικαστές. Ποιά η πολιτική αξία αυτής της απόφασης;
Ποιοί το έκριναν; Οι δικαστές που παλιότερα έκριναν συνταγματικούς τους Νόμους για τα Μνημόνια;
Μπορεί να είναι συνταγματικοί οι Νόμοι που θέτουν υπό αμφισβήτηση το αυτοκυρίαρχο της Χώρας;
Ποιά είναι η γνώμη μας περί της συνταγματικότητας;
Το Σύνταγμα της Χώρας από πολιτική άποψη είναι Αστικό Σύνταγμα. Πλην όμως από θεσμικής πλευράς το Σύνταγμα είναι λαϊκό και τον λαό αναγνωρίζει ως υπέρτατη Εξουσία.
Επομένως ο “Νόμος Παππά” είναι συνταγματικός στον βαθμό που εκφράζει την βούληση του Συντάγματος, που είναι (έστω τυπικά) το συμφέρον του λαού.
2) Είναι σωστός (=κοινωνικά ωφέλιμος ) ο “Νόμος Παππά”;
Τελικά στην λαϊκότητα του “Νόμου Παππά” στηρίζεται η επιχειρηματολογία ΣΥΡΙΖΑ και στο βαθμό που ισχύει η επιχειρηματολογία ΣΥΡΙΖΑ, στο βαθμό αυτό φρενιάζει η ΝΔ και όχι στο ότι νοιάζεται για την πλήρη αντιστοίχηση των άρθρων του “Νόμου Παππά” με τα άρθρα του Συντάγματος (=πολιτικό είναι το πρόβλημα, δεν είναι νομικό=αν τα νομικά επιχειρήματα μπαίνουν στην φαρέτρα του πολιτικού το πρόβλημα δεν γίνεται νομικό).
Η ΝΔ θεωρεί δεδομένο ότι πρέπει να υπάρχουν ιδιωτικά κανάλια με προνομιούχους όρους για το αντίστοιχο Κεφάλαιο.
Γιαυτό (αλλά όχι μόνο γιαυτό) η ΝΔ είναι υπέρ των πολλών καναλιών, όπου οι καναλάρχες θα τα εκμεταλλεύονται τζάμπα ,θα μπορούν να παίρνουν όσους εργαζόμενους θέλουν, θα τους πληρώνουν όσο θέλουν και θα σπεκουλάρουν στα τραπεζικά δάνεια όσο θέλουν, για το σύνολο των επιχειρήσεων τους .
Στο βαθμό που ο “Νόμος Παππά” βάζει φραγμό σ αυτή τη κατάσταση, συμφωνούμε μαζί του. Σ’ αυτό το βαθμό είναι σωστός ο “Νόμος Παππά”.
3) Μέχρι που φτάνει το δίκιο του ΣΥΡΙΖΑ;
Πέραν από τα κρατικά κανάλια μπορούν να υπάρχουν κανάλια των Δήμων, των Συνδικάτων, των Πανεπιστημίων, αλλά και των Κομμάτων. Αλλά κανάλια στη βάση του ιδιωτικού κέρδους σε καμιά περίπτωση.
Ο “Νόμος Παππά” δεν αντιμετωπίζει αυτό το ζήτημα. Έστω μόνο σε 4 κανάλια θα υπάρχει το κριτήριο του κέρδους, θα υπάρχει η εκμετάλλευση των εργαζόμενων, θα υπάρχει η σπέκουλα με τα δάνεια, θα υπάρχει η διαπλοκή και η διαφθορά.
Άρα ο “Νόμος Παππά” δεν είναι αυτό που νομίζει η Κυβέρνηση.
Το κακό είναι ότι η ΝΔ καταγγέλλει τον “Νόμο Παππά” στο βαθμό που είναι καλός και όχι στο βαθμό που είναι κακός (=Ο “Νόμος Παππά ” είναι καλός γιατί επιτρέπει μόνο 4 ιδιωτικά κανάλια και είναι κακός γιατί επιτρέπει έστω σε 4.
4) Το κριτήριο της πολυφωνίας
Το βασικό επιχείρημα της ΝΔ περί πολυφωνίας με πολλά ιδιωτικά κανάλια είναι χωρίς περιεχόμενο λαϊκού ενδιαφέροντος.
Είτε 4 είναι τα ιδιωτικά κανάλια, είτε 14, όλα θα είναι υπέρ της Οικονομίας της Αγοράς (=της ανθρώπινης εκμετάλλευσης, υπέρ της ΕΕ, της Αμερικανοκρατίας και του ΝΑΤΟ.
Οι διαφωνίες μεταξύ των 4 ή των περισσότερων θα είναι σε ζητήματα εσωτερικών διαφορών των διαφόρων ομάδων της Αστικής Τάξης (=πώς θα διανεμηθεί μεταξύ των καπιταλιστών η λεία από την εκμετάλλευση των εργαζόμενων)
Προφανώς οι εργαζόμενοι τέτοια πολυφωνία την έχουν βρασμένη.
5) Γιατί η Κυβέρνηση προχώρησε στο “Νόμο Παππά”
Α) Ο πρώτος λόγος είναι η πολιτική χρεοκοπία της Κυβέρνησης με την Πολιτική των Μνημονίων. Η χρεοκοπία παρουσιάστηκε κατά τρόπο φανερό με τις δημοσκοπήσεις που φέρνουν μπροστά την ΝΔ.
Η Κυβέρνηση χρειαζόταν μια φυγή προς τα μπρος (=ηρωική έξοδο).
Η όλη δραστηριότητα μοιάζει με αναζήτηση κολυμπήθρας του Σιλωάμ για άφεση αμαρτιών.
Η απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας έδωσε την ευκαιρία στην Κυβέρνηση να εμφανιστεί περίπου ως επαναστατική-λαϊκή εναντίον του Κατεστημένου, όπου γίνεται διαπλοκή πολιτικών της Συντήρησης και Δικαστικής Γραφειοκρατίας.
Β) Ο δεύτερος λόγος είναι η διαμόρφωση ελεγχόμενου κυβερνητικά συνόλου τηλεοπτικών καναλιών που με την φιλοκυβερνητική τους προπαγάνδα θα μπορούσαν ν’ αναστρέψουν την δοσμένη κατάσταση υπέρ της Κυβέρνησης.
Η επιδίωξη αυτή δεν δικαιώνει την ΝΔ, διότι με τα περισσότερα ιδιωτικά κανάλια η ΝΔ επιδιώκει κάτι ανάλογο για τον εαυτό της (=με τα πολλά και ασύδοτα κανάλια η ΝΔ χρηματοδοτεί το Κεφάλαιο και χρηματοδοτώντας το Κεφάλαιο προσδοκά την πολιτική του στήριξη–αυτή είναι σαν είναι διαπλοκή!)
6) Η ιστορική σημασία της αντιδικίας για τα κανάλια
Το ιστορικό κοινωνικο-πολιτικό όφελος της αντιδικίας ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ περί τα κανάλια είναι η απομυθοποίηση της Δικαστικής Εξουσίας.
Για πρώτη φορά ο Ελληνικός λαός βλέπει (και ακούει) την νομοθετικο-εκτελεστική Εξουσία ν’ αμφισβητεί την Δικαστική.
Μέχρι τώρα ακούγαμε μόνον ύμνους για την Ανεξάρτητη Δικαιοσύνη.
Η Δικαστική Εξουσία φέρεται να στηρίζει τα αντιλαϊκά Μνημόνια και να καταπολεμά ένα Νόμο, που εξ αντικειμένου προκαλεί μια έστω μικρής κλίμακας αναδιανομή του Πλούτου υπέρ της φτωχής κοινωνίας.