«Έφυγε» από τη ζωή σε ηλικία 88 ετών ο Αγγελής Μαραγκός .
Ο Αγγελής Μαραγκός άφησε την τελευταία του πνοή στο Νοσοκομείο Καλύμνου όπου νοσηλευόταν ,την Παρασκευή 13 Ιανουαρίου 2017 και η εξόδιος ακολουθία εψάλη το Σάββατο 14 Ιανουαρίου στον Ιερό Ναό Υπαπαντής.
Ο εκλιπών ήταν το 3ο από τα εννέα(9) παιδιά της πολύτεκνης οικογένειας του Πέτρου και της Αγγελικής Μαραγκού.
Γεννήθηκε το έτος 1929 .
Μετά τα γυμνασιακά του χρόνια, μετέβη στην Αθήνα για να σπουδάσει Οδοντίατρος. Όμως η κλίση, το ενδιαφέρον, και η αγάπη που είχε στα τεχνολογικά θέματα, τον οδήγησε να σπουδάσει στην Σχολή «Ραδιοηλεκτρολόγων ΠΑΛΜΕΡ» αποκτώντας το δίπλωμα Ραδιοηλεκτρολόγου.
Ο Αγγελής όπως τον γνώριζαν όλοι στην Κάλυμνο, ήταν ο πρωτοπόρος στο νησί σε θέματα Ραδιοηλεκτρολογίας και μία εμβληματική μορφή, αφού ήταν ο πρώτος που δημιούργησε σταθμό εκπομπής (ραδιόφωνο) όταν ακόμα η τεχνολογία στον τομέα αυτό ήταν στα σπάργανα. Ήταν ο πρώτος που έφερε και την τηλεόραση στην Κάλυμνο. Τα επιτεύγματα του σε θέματα ηλεκτρονικών εφαρμογών ήταν πρωτοπόρα.
Ο Αγγελής υπήρξε ένα ανήσυχο πνεύμα , ένα εφευρετικό μυαλό, ένα ξεχωριστό ταλέντο
Ο εκλιπών παντρεμένος με τη Σεβαστή Καλικατζάρου δημιούργησε μία εξαιρετική οικογένεια και απέκτησε τρία παιδιά.
Τον Πέτρο τακτικό Καθηγητή του ΕΜΠ με λαμπρή σταδιοδρομία σε Ιδρύματα του Εξωτερικού , και δύο κόρες τη Νομική και την Αγγελική ,εκπαιδευτικούς.
Παραθέτουμε παρακάτω τον επικήδειο λόγο που εκφωνήθηκε από την Πρόεδρο του Λυκείου Ελληνίδων, Παράρτημα Καλύμνου, Καλλιόπη Μαύρου.
ΛΥΚΕΙΟΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ
ΠΑΡ/ΜΑ ΚΑΛΥΜΝΟΥ Για τον Αγγελή Μαραγκό
Η χθεσινή μέρα ξημέρωσε πολύ πικρή για μας, τις φίλες και συνεργάτιδες στο Λύκειον των Ελληνίδων, της αγαπημένης μας Σεβαστής Μαραγκού, όταν πληροφορηθήκαμε το θάνατο του συζύγου της Αγγελή. Μια μέρα θλίψης, μια μέρα που γνωρίζαμε πως θα έφτανε, αδυσώπητη, μη αναστρέψιμη, το μοιραίο τέλος ενός πολύμηνου αγώνα για τη ζωή του. Η ιατρική κι η σύγχρονη τεχνολογία, με όλη την πρόοδο που έχουν κάνει, με όλα τα μέσα που διαθέτουν, δυστυχώς δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν ακόμα και λοιμώξεις και να βοηθήσουν τον κάθε άνθρωπο να φθάσει στη χρυσή ολοκλήρωση των γηρατειών, ανώδυνα.
Για την οικογένειά του η απώλεια είναι μεγάλη. Αποχαιρετούν το σύζυγο, τον πατέρα, τον παππού και τα συναισθήματα δεν μπορούν να περιγραφούν. Τέτοιες ώρες, μόνο αυτοί που τις βιώνουν ξέρουν. Όμως, στην περίπτωση του Αγγελή Μαραγκού, όλη η Κάλυμνος έχει κάτι να πει γι’ αυτόν. Από τα χείλη όλων ειπώθηκε το “Θεός σχωρέστον” με δέος κι ακολούθησαν συζητήσεις για τη ζωή και το Έργο του με σεβασμό, εκτίμηση και με θαυμασμό ακόμα κι ακούστηκαν δηλώσεις όπως: “Μακάρι να ‘χαμε στην Κάλυμνο μερικούς ακόμα, σαν τον Αγγελή.
Οι νεότεροι δε γνωρίζουν πολλά για σημαντικούς ανθρώπους του τόπου μας, οι χρυσοί κρίκοι σε μια αλυσίδα φωτισμένων επιστημόνων και πολιτών με πνεύμα πρωτοποριακό. Κι είναι χρέος μας να τους πληροφορήσουμε και να τους γνωρίσουμε συμπολίτες μας που έγραψαν τη δική τους ιστορία κι αποτελούν παράδειγμα για όσους αγαπούν την επιστήμη, τη δημιουργία, το θετικό έργο.
Ένας απ’ αυτούς ήταν ο Αγγελής Πέτρου Μαραγκός. Γεννήθηκε το 1929, το τρίτο παιδί σε μια μεγάλη οικογένεια, όπου οι καλοί γονείς, όπως πολλοί την εποχή εκείνη, ήθελαν να παντρέψουν τις κόρες και να σπουδάσουν τ’ αγόρια. Ο Αγγελής όμως ήταν ένα ξεχωριστό, χαρισματικό παιδί. Ένα πολύ ανήσυχο πνεύμα. Φάνηκε από τα παιδικά του χρόνια πως ήταν προικισμένος μ’ ένα σπάνιο τάλαντο. Αυτό του πολυμήχανου, εφευρετικού μυαλού, του γεμάτου περιέργεια για τους νόμους της Φύσης και τις Θετικές Επιστήμες. Αντί για παιχνίδια, λάτρευε να πειραματίζεται και να φτιάχνει απίθανες κατασκευές, που όμως, κατά παράδοξο τρόπο, λειτουργούσαν κι άφηναν όλους κατάπληκτους. Σε ηλικία δώδεκα χρόνων, κατά τη διάρκεια της Κατοχής, κατάφερε με φίλους του να κλέψει υλικά από το Νοσοκομείο, στο οποίο είχαν στρατηγείο οι Γερμανοί και να φτιάξει αυτοσχέδιο τηλέφωνο, για να επικοινωνούν οι φίλοι μεταξύ τους.
Γυρίζει, λοιπόν, την πλάτη στην πατρική βούληση ν’ ακολουθήσει τις ιατρικές επιστήμες, όπως άλλα αδέρφια του, και γράφεται στην ΠΑΛΜΕ, την τότε ραδιοτεχνική σχολή των Αθηνών. Στη συνέχεια επιστρέφει στην Κάλυμνο και ανοίγει μια μικρή επιχείρηση με ραδιόφωνα. Εντελώς αυτοδημιούργητος, γρήγορα πρόκοψε.
Στα μέσα της δεκαετίας του ’50 δημιούργησε τον πρώτο Ραδιοφωνικό Σταθμό της Καλύμνου. Ακόμα θυμούνται αρκετοί εκπομπή του στην οποία παρουσίασε τα τραγούδια των παιδιών του Ορφανοτροφείου. Ταυτόχρονα, με αναμεταδότες, προσφέρει εκπομπές και σε άλλα νησιά της Επαρχίας μας.
Μια μέρα του 1959 μαζεύεται πολύς κόσμος στο καφενείο του Λοΐζου, για να δει τον Αγγελή να παρουσιάζει μια συσκευή δικής του εμπνεύσεως και να κάνει τηλεκατευθυνόμενη οδήγηση σε μια βενζινάκατο. Την ξεκίνησε, την κατεύθυνε να κάνει βόλτες στο λιμάνι και μετά την έφερε πίσω και την άραξε με ασφάλεια, ενώ το πλήθος παραληρούσε.
Πρώτος έφερε την τηλεόραση, τους τηλεοπτικούς αναμεταδότες. Οι περαστικοί περνούσαν μπροστά από το κατάστημά του και –κατάπληκτοι- έβλεπαν για πρώτη φορά τηλεόραση, όταν μεγάλες πόλεις δεν διέθεταν. Πρωτοπόρο μυαλό και πρωτοπόρος επιχειρηματίας. Πρώτος έφτιαξε ιχθυοκαλλιέργεια. Αντιλαμβανόταν τις ανάγκες της εποχής, το “κάλεσμα” των καιρών. Μέσα στις επιχειρηματικές δραστηριότητές του περιλαμβάνονται και οι δύο κινηματογράφοι του, χειμερινός και θερινός. Συγχρόνως διετέλεσε για πολλά χρόνια Πρόεδρος του τότε Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Καλύμνου.
Δεν έπαψε να είναι σεμνός κι απέφευγε τα φώτα της δημοσιότητας. Κατά πως φαίνεται κληρονόμησε Αρετή από τις αρχαίες Ελληνικές μας αξίες, που θεωρούσαν μη πρέπον την προβολή του πλούτου και των μελών της οικογένειας.
Αγαπούσε την εκκλησία και την υπηρέτησε αθόρυβα. Δεν θυμάμαι να τον είδα ποτέ στο καφενείο. Η ζωή του ήταν πάντα αφιερωμένη, καθημερινά, στο εργαστήρι του, στη σκέψη, στη δημιουργία. Η Κάλυμνος, λοιπόν, του οφείλει πολλά!
Ο Αγγελής υπήρξε και άριστος οικογενειάρχης. Εδώ πρέπει να πούμε πως ήταν πολύ τυχερός στην επιλογή της συντρόφου του, της άξιας Σεβαστής, που σήκωσε το βάρος της ανατροφής των παιδιών και της φροντίδας του σπιτιού, εφόσον εκείνος ήταν αφοσιωμένος στην εργασία του. Ο καθένας με το ρόλο του πορεύτηκαν χέρι χέρι στη ζωή. Δεν είναι τυχαίο πως έφτιαξαν μια αξιοζήλευτη οικογένεια με δυο αξιόλογα κορίτσια, τη Νομική και την Αγγελική και το γιο τους Πέτρο, διακεκριμένο επιστήμονα, που τιμά τον τόπο μας και αποτελεί κεφάλαιο για την Ελλάδα, σεβαστός και διάσημος και στο εξωτερικό.
Για όλα αυτά το Δ.Σ. του Λυκείου των Ελληνίδων τιμά τη μνήμη του Αγγελή Μαραγκού κι αποφάσισε:
- Να παραστεί στην εξόδιο ακολουθία.
- Να εκφράσει ειλικρινή συλλυπητήρια στην οικογένειά του.
- Να διαθέσει, αντί στεφάνου, συμβολικό ποσό στη μνήμη του, στο φιλανθρωπικό Σωματείο “Άγιος Νικόλαος”.
- Να δημοσιεύσει το παρόν στον τοπικό Τύπο.
Αγαπητέ μας Αγγελή,
Ο Θεός να σε αναπαύσει μεταξύ των δικαίων. Σε προίκισε με τάλαντο, αλλά κι εσύ, με τη χάρη του Θεού, το πολλαπλασίασες, στην υπηρεσία του ανθρώπου. Αιωνία σου η μνήμη!
