Άρθρο που δημοσιεύεται στην έντυπη έκδοση της «ΝΗΣΙΩΤΙΚΗΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ» του Σαββάτου 18 Μαρτίου 2017 που κυκλοφορεί.
Για τον εν εξελίξει δημοτικό ανασχηματισμό έχω ακούσει διάφορους παραλληλισμούς στα ΜΜΕ. Μερικοί προτιμούν ποδοσφαιρικούς και μιλούν για «γκολ», «αυτογκόλ» και «προπονητές», άλλοτε χρησιμοποιούν μουσικούς παραλληλισμούς παρομοιάζοντας τον Δήμαρχο με μαέστρο και την συμπολίτευση με ορχήστρα.
Όμως πιστεύω ότι περισσότερο μοιάζει με ένα παιδικό παιχνίδι που λέγεται «μουσικές καρέκλες».
Για όσους δεν γνωρίζουν το παιχνίδι αυτό, παίζεται με τόσες καρέκλες, ώστε να είναι λιγότερες κατά μία από τον αριθμό των παικτών. Τοποθετούνται οι καρέκλες σε δυο ευθείες γραμμές πλάτη με πλάτη. Μετά τα παιδιά στέκονται όρθια γύρω από τις καρέκλες, το ένα πίσω από το άλλο. Τότε ακούγεται μουσική, και οι παίκτες αρχίζουν να τρέχουν γύρω από τις καρέκλες. Όταν ο αρχηγός σταματήσει τη μουσική, κάθονται στην πιο κοντινή τους καρέκλα. Δεν επιτρέπεται να καθίσουν δύο παίκτες στην ίδια καρέκλα. Όποιος μείνει όρθιος, δηλαδή δεν βρει καρέκλα να καθίσει, βγαίνει από το παιχνίδι. Αφαιρείται μία καρέκλα και η μουσική αρχίζει πάλι. Τα παιδιά σηκώνονται και γυρίζουν ξανά γύρω από τις καρέκλες.
Τηρουμένων των αναλογιών στη θέση του αρχηγού, βρίσκεται ο Δήμαρχος. Η μουσική έχει αντικατασταθεί από τα «παρατράγουδα», δηλαδή τις πιέσεις και τις συμβουλές ημετέρων και υμετέρων, και τις διαμαρτυρίες των δημοτικών συμβούλων της συμπολίτευσης και της αντιπολίτευσης. Οι παίκτες είναι οι δημοτικοί σύμβουλοι και οι καρέκλες τα δημοτικά οφίκια. Η διαφορά με το κλασικό παιχνίδι είναι ότι στην εκδοχή του κ. Γαλουζή αλλάζουν οι κανόνες, δεν αφαιρούνται καρέκλες, επιτρέπεται να καθίσει παίκτης σε δύο καρέκλες και δεν θέλει κανένας παίκτης να καθίσει στην καρέκλα του Προέδρου του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου. Και πολύ καλά κάνουν, διότι είναι μια θέση η οποία μόνο φθορά μπορεί να προκαλέσει σε αυτόν που θα την αναλάβει.
Ο κ. Δήμαρχος καμαρώνει για το γεγονός ότι το ζήτημα των στεγάστρων θα το αντιμετωπίσει παρά το πολιτικό κόστος. Όμως αυτό το κόστος άμεσα θα πληρωθεί από τον δημοτικό σύμβουλο που θα φέρει σε πέρας την αναμόρφωση της πλατείας, ως Πρόεδρος του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου. Δεν είναι παράλογο λοιπόν να μην έχει ζήτηση η καρέκλα αυτή. Αντιθέτως όλες οι υπόλοιπες θέσεις βρίσκουν διεκδικητές.
Ο πρώην Αντιδήμαρχος Τεχνικών Υπηρεσιών ο κ. Κώστας Ζαΐρης, πολύ σοφά επέλεξε να μην αποδεχθεί την καρέκλα του ΔΛΤ. Μπορεί επιφανειακά να δίνεται η εντύπωση ότι έχει θιγεί ο εγωισμός του κ. Ζαΐρη και ότι ενοχλήθηκε επειδή δεν εκτιμήθηκε δεόντως η συνεισφορά του, όμως δεν είναι αυτοί οι βαθύτεροι λόγοι κατά την εκτίμηση μου για το «όχι» που είπε στον Δήμαρχο.
Αν ήταν έτσι και τόσο απλά τα πράγματα θα δήλωνε την άρνηση του άμεσα και παρορμητικά. Παρόλα αυτά προτίμησε να ζυγίσει ψύχραιμα όλες τις παραμέτρους και να απαντήσει αργότερα.
Ο κ. Κώστας Ζαΐρης, είναι ένας πολλά υποσχόμενος πολιτικός, έχει τα εχέγγυα να διαδραματίσει πολύ σημαντικό ρόλο στην τοπική πολιτική σκηνή και θα ήταν κρίμα να υποστεί τέτοια φθορά τόσο νωρίς στην πολιτική του καριέρα.
Πεποίθηση μου είναι ότι προτίμησε να πάει πάσο γιατί γνωρίζει ότι η θέση του Προέδρου του ΔΛΤ σε αυτήν την φάση είναι θέση για κάποιον αναλώσιμο. Επίσης η άρνηση του να αναλάβει το πόστο αυτό ίσως να είναι ένδειξη ότι δεν είναι σύμφωνος με την στάση την Δημοτικής Αρχής για τα στέγαστρα και δεν επιθυμεί να εμπλακεί σε κάτι στο οποίο διαφωνεί γιατί δεν είναι προς το συμφέρον του τόπου.
Υπάρχει όμως και μια θετική ανάγνωση της υπόθεσης αυτής. Το γεγονός ότι η παράταξη του ούτε λίγο ούτε πολύ τον περιθωριοποίησε είναι μια έμμεση αναγνώριση της πολιτικής ισχύος που διαθέτει ο κ. Ζαΐρης. Τον βλέπουν ως απειλή οι συνάδελφοι του. Μπορεί τώρα μετά τις εξελίξεις αυτές να σχεδιάσει τα επόμενα βήματα του, ανεξάρτητα από την παράταξη του.
Αλλά δεν είναι ο μόνος δημοτικός σύμβουλος που η παράταξη του επιδίωξε να παραμερίσει, καθώς και ο κ. Γιάννης Διαμαντής, Πρόεδρος της ΑΝΕΚ, έγινε στόχος, ασχέτως αν παρέμεινε στην θέση του.
Ακόμα και ο πρώην Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου, κ. Γιώργος Ψαράς, φαινόταν απηυδισμένος μέχρι που πήρε την θέση του Αντιδημάρχου Τεχνικών Υπηρεσιών, και αξίζει να σημειωθεί ότι στο πρώτο Δημοτικό Συμβούλιο μετά τις δημαιρεσίες απέφυγε να καθίσει στην θέση του Αντιδημάρχου, σημάδι ότι δεν έχει αποδεχθεί 100% το νέο πόστο του.
Εντούτοις, δύο καυτά ζητήματα εκκρεμούν.
Το πρώτο είναι το ποιος θα αναλάβει την θέση του Προέδρου του ΔΛΤ που έχει μείνει στα αζήτητα.
Μάλιστα σε επιστολή του κ. Κώστα Ζαΐρη προς τον Δήμαρχο στην οποία αιτιολογεί την αρνητική του απάντηση, προτείνεται να συνεχίσει ο κ. Σακελλάρης Τηλιακός στο πηδάλιο του ΔΛΤ.
Και το δεύτερο είναι πώς θα διατηρήσει την εύθραυστη συνοχή της η συμπολίτευση ώστε να ολοκληρώσει ομαλά την θητεία της. Μέχρι να διαβάσετε το άρθρο αυτό ίσως να έχουμε νεώτερες εξελίξεις στο θέμα της δημοτικής αναδόμησης.
Α ….σαν να ακούω μουσική πάλι… άρχισε ο επόμενος γύρος του παιχνιδιού.
