Το κύριο πρόβλημα της πολιτικής ζωής του τόπου, είναι πως τα κοκόρια που λαλούν δεν είναι μόνο πολλά, αλλά και εκτός θέματος- εκτός ορίων και εκτός της ιδιότητας τους. Εν μέρει προφήτες για λάθος λόγους και λάθος πρόσωπα. Και το βασικότερο είναι ακριβώς επειδή το πολιτικό προσωπικό ανέκαθεν ήταν ρηχό, έβρισκαν πάντα πάτημα τέτοιες συμπεριφορές και λογικές παραπληροφόρησης και προπαγάνδας.
Δυστυχώς για το νησί, άξιοι συμπατριώτες, επιχειρηματίες και οικογενειάρχες με ευγένεια και προσωπικότητα, δεν ασχολήθηκαν (ούτε θα το κάνουν) ποτέ με τα κοινά. Και όσοι προσπάθησαν, στα μισά (το πολύ δηλαδή) εγκατέλειψαν τον αγώνα της προάσπισης των τάχα μου συλλογικών συμφερόντων. Και αυτό γιατί διαχρονικά , η Δημοτική ομάδα του τόπου σπάνια προσέφερε έδαφος υγιές για να επιχειρήσει ο πολίτης που διαθέτει γνώση, όραμα και στόχους μακροπρόθεσμους.
Στο δια ταύτα λοιπόν, το πρόβλημα δεν είναι ακριβώς η εκάστοτε διοίκηση του δήμου. Αυτή που εκλέγεται, με όποιους και όπως εκλέγεται, οφείλει (άλλο το τί κάνει..) να δίνει τις μάχες με τα μεγάλα ζητήματα της κοινωνίας. Το πρόβλημα είναι οι συνθήκες μέσα στις οποίες η εκάστοτε δημοτική αρχή εκλέγεται και αφήνει το έργο που κρίνεται καθημερινά. Δηλαδή η νοοτροπία του τόπου. Η κρίση μας, η αντίληψη των πραγμάτων και η αντίδραση μας σε αυτά που συμβαίνουν. Και με λύπη το λέω, στην πλειοψηφία επικρατεί μεσαίωνας ιδεολογιών και πρακτικών συνεργασίας και ορθολογισμού.
Οι πολίτες έχουν μηδενίσει την αξία τους απέναντι σε αυτά που δικαιούνται. Και δεν μιλώ μόνο για το πρακτικό κομμάτι- σαφώς και αντιδρώ σε κάτι που με θίγει- αλλά το ουσιαστικό. Δεν μου το έκανε ο Α, άρα θα μου το κάνει ο Β. Καλώς. Αναρωτιέται όμως κανείς αν ο Β μπορεί, αν ο Β έχει πρόγραμμα και πρωτοβουλία για να το κάνει; Και κάπου εκεί μπαίνουν στη ζωή μας οι “Τριανταφυλλόπουλοι” της ‘εμπειρικής’ δημοσιογραφίας. Της πιάτσας. Οι παντογνώστες των θεμάτων, που θα διαστρεβλώσουν την πληροφορίακαι θα παίξουν με τη μάζα. Που στην τακτική της κατευθυνόμενης αντίδρασηςκάνουν την βρώμικη δουλειά: Καταγγέλλω τον Α για να ‘αρπάξει’ εύνοια ο Β χωρίς να ξέρω καν μια πρόταση του Β στο θέμα αυτό!
Με λίγα λόγια και κλείνω, ζούμε την εποχή (και εξουσία) της μιντιακής εξεύρεσης ψήφων. Οι γνωστοί άγνωστοι των διαφόρων παρατάξεων, που αναζητούν στα ‘σκουπίδια’ τα υπολείμματα της αντίδρασης και συνάμα ‘αριθμητική’ υπεροχή που θα στείλει τον υποψήφιο τους στο τιμόνι του Δήμου. Μην γελιέστε, δεν υπάρχουν ρομαντισμοί, ανώτερες ιδέες και σοβαρές προοπτικές, παρά μόνο λαϊκά και κακού επίπεδου ιντερνετικά συλλαλητήρια. Και απ’ αυτά τα σύγχρονα δικαστήρια που κρίνουν τους ενόχους που θέλουν (και συνάμα τους αθώους που έμμεσα μας δείχνουν) πρέπει ο πολίτης να προστατευτεί. Πώς; Μόνο αν μάθει να σκέφτεται, να ψάχνει και να φιλτράρει το κάθε τι πριν του προσφέρουν το πιάτο.