Άρθρο που δημοσιεύεται στην έντυπη έκδοση της «ΝΗΣΙΩΤΙΚΗΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ» του Σαββάτου 22 Απριλίου 2017 που κυκλοφορεί.
Η λαμπρότερη γιορτή της Χριστιανοσύνης στο νησί μας ήταν και φέτος εκρηκτικό όπως αναμενόταν. Το Πάσχα είναι πιθανότατα η μόνη γιορτή που μας δίνει την δυνατότητα να αναπτύξουμε μια γκάμα συναισθημάτων, αρχίζουμε με την αγωνία, τον πόνο, και την θλίψη της Σταύρωσης μέχρι να νιώσουμε στην αγαλλίαση και την ελπίδα της Ανάστασης. Και έτσι στο θείο δράμα έρχεται η κάθαρση όπως γινόταν και στο αρχαίο δράμα. Στο νησί μας βιώνουμε εντονότατα αυτά τα συναισθήματα και είναι πρόδηλα σε όλες τις εκδηλώσεις μας. Όμως τελείωσε η εαρινή ανάπαυλα και πρέπει να στρωθούμε ξανά στη δουλειά.
Ξεχώρισα για αυτήν την εβδομάδα δύο θετικά και δυο αρνητικά γεγονότα που αφορούν την τοπική μας επικαιρότητα, και νομίζω ότι πρέπει να μας προβληματίσουν όλους.
Συγκρατημένη αισιοδοξία νομίζω ότι όλοι νιώθουμε μετά τη επίσκεψη στο νησί μας του αρχιπλοίαρχου της Άττικα Γκρουπ-Βlue Star κ. Χαράλαμπου Τσιμάρα. Κλιμακίο επαγγελματιών δυτών έλεγξε το ολοκληρωμένο λιμενικό έργο της «Επισκευής του προσήνεμου μώλου του Λιμένα Καλύμνου», και δόθηκε η έγκριση της ναυτιλιακής εταιρίας καθώς πληροί το έργο τις προϋποθέσεις και τα προαπαιτούμενα της. Βέβαια αποσπάσαμε από την εταιρία την πολυπόθητη υπόσχεση ότι εντός Μαΐου πλοία νέας γενιάς θα προσεγγίζουν το αναβαθμισμένο λιμάνι μας.
Περιμένουμε τώρα στην πράξη να δούμε κατά πόσο θα αυξηθούν τα δρομολόγια που θα μας συνδέουν με τον Πειραιά. Τόσα χρόνια στην απομόνωση σχεδόν απίστευτο μας φαίνεται.
Μια άλλη νότα ελπιδοφόρα είναι απόφαση του κ. Ψαρά, Αντιδήμαρχου Τεχνικών Υπηρεσιών, να βάλει μια τάξη στην μάντρα του Δήμου. Μετά από ζημιές που έγιναν πρόσφατα στον χώρο της μάντρας, δηλαδή δολιοφθορές που προκλήθηκαν σε κατασκευαστικά οχήματα που είχαν αφεθεί στο έλεος του κάθε βάνδαλου. Η μάντρα αυτή παρουσιάζει εικόνα χαοτική και χρήζει άμεσης φροντίδας, κάτι που αντιλήφθηκε και παρακίνησε τον κ. Ψαρά να κινηθεί για την αποκατάσταση της. Για να καταλάβουμε το μέγεθος του προβλήματος, υπάρχουν προσκρουστήρες για το νέο μας λιμάνι ξεχασμένοι σε αποθήκη πρακτορείου επί επτά χρόνια, οι οποίοι είχαν προμηθευθεί επί Δημαρχίας Ρούσσου. Είναι εύλογο να μείνουν εκεί αφού δεν υπήρξε μέριμνα και χώρος στην μάνδρα να φυλαχθούν εκεί μέχρι την τοποθέτηση τους, γιατί είναι γεμάτη από άχρηστο και αναξιοποίητο υλικό. Όλο αυτό το χάος όμως ισοδυναμεί με χαμένους πόρους αφού τα αχρηστεμένα υλικά είναι οικονομική ζημιά για τον Δήμο. Ευχόμαστε καλή επιτυχία στον κ. Ψαρά.
Από την άλλη, η Ιχθυόσκαλα και αυτή χρειάζεται φροντίδα. Η κεραμοσκεπή της καταστρέφεται τμηματικά από την έλλειψη συντήρησης και αυτό είναι ένα ακόμη δείγμα της γενικευμένης κρατικής παρακμής και της αδιαφορίας της πολιτείας για τον κλάδο της αλιείας. Αν και το 2013 σε συνεργασία με το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και την ΟΚΑA Α.Ε. ξεκίνησαν διαδικασίες ανακαίνισης των κτιριακών εγκαταστάσεων της Ιχθυόσκαλας και προτάθηκε η δημιουργία εγκαταστάσεων για τη λειτουργία Λαϊκής Αγοράς όπου θα συστεγάζονταν όλοι οι παραγωγοί του νησιού, σε συνδυασμό με τη λειτουργία της Ιχθυόσκαλας, δεν έγινε τίποτα προς την κατεύθυνση αυτή από την σημερινή Δημοτική Αρχή, καθώς αδιαφορεί για την στήριξη των παραγωγικών δυνάμεων το τόπου και εστιάζει μονομερώς στην στήριξη του τουριστικού τομέα και αυτό με αμφίβολα αποτελέσματα. Δεν ξέρω κατά πόσο ευχαριστημένοι είναι οι ξενοδόχοι του νησιού από τις πασχαλινές αφίξεις.
Τέλος θα ήθελα πολύ σύντομα να αναφερθώ στην σκοπιμότητα της βράβευσης των μαθητριών και των μαθητών των λυκείων μας που εισήχθησαν σε ΑΕΙ και ΤΕΙ το 2016 που πραγματοποίησε ο Δήμος στις 18 Απριλίου 2017, ένα σχεδόν χρόνο μετά την επιτυχία των παιδιών. Μου δόθηκε η εντύπωση ότι σαν να ξέχασαν να το κάνουν νωρίτερα και το έκαναν τώρα λίγο πριν τις επόμενες πανελλαδικές εξετάσεις, και ίσως για αυτό ακούστηκαν κάποια παράπονα για προχειρότητα για την εκδήλωση διότι δεν είχαν χρόνο να οργανωθούν.
Αυτό όμως που μου φαίνεται αρκετά παράδοξο είναι ότι από τη μια ο Δήμος μετά μουσικής επιβραβεύει τους φοιτητές του νησιού του και ικανοποιεί το «εγώ» των γονιών τους αναγνωρίζοντας την διάκριση των παιδιών τους, αλλά από την άλλη δεν κάνει απολύτως τίποτα ώστε να βοηθήσει τους αυριανούς επιστήμονες να επιστρέψουν στο νησί να βρουν δουλειά εδώ ώστε να συμβάλλουν και αυτοί στην ανάπτυξη του.
Να λέει στα παιδιά, «Χαρήκαμε για την επιτυχία σας, κάντε την Κάλυμνο υπερήφανη όπου βρείτε εργασία και να μας γράφετε.» μου θυμίζει την τελετή που τα όργανα συνόδευαν τους σφουγγαράδες μέχρι τα καΐκια τους μετά το Πάσχα όταν έφευγαν να εργαστούν σε όλη την Μεσόγειο. Μήπως η τυφλή αναπαραγωγή κάποιων παραδόσεων μας, μας ακρωτηριάζει σαν κοινωνία αντί να μας ενδυναμώνει; Τροφή για σκέψη.
Χριστός Ανέστη
