Η Αριστερά και το στρινγκ.-Γράφει ο Πάνος Βούρος

1596

%ce%b2%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%bf%cf%82-%ce%bd%ce%b5%ce%bf

“Σβήνουμε ανήμποροι να καταλάβουμε το γιατί, ανίκανοι να προλάβουμε το κακό..”

Χάθηκαν όλα; Μπορεί ναι, μπορεί όχι, μακάρι και να ‘ξερα, μα πιστεύω βρισκόμαστε στον καλύτερο δρόμο για την ριζική αποξένωση κάθε στοιχείου που θύμιζε Ελλάδα και που συνέδεσε μια ιστορία θρησκευτικών και πατριωτικών κεκτημένων με κάθε γειτονιά και κάθε περήφανο σπιτικό, που ζωντάνευε την παράδοση και τις αξίες του τόπου απ’ τα πρώτα ακόμη σκαλοπάτια της θεσμικής μας στελέχωσης έως τον ανώτατο πολιτικό βαθμό, που γέμιζε το φρόνημα των πολιτών με γράμματα σπουδαία και αντιλήψεις φλογερές. Τί έμεινε απ’ όλα αυτά; Ένα στρινγκ και μια Αριστερά που ντρέπομαι και μόνο που υπάρχει.

Για πρώτη φορά θα είμαι (δημοσιογραφικά) ωμός. Και θα φωνάξω την γνώμη μου πιο δυνατά και απ’ τις κραυγές της απόλυτης ευτυχίας των δεκάδων τρανσέξουαλ στο άκουσμα πως πέρασε το νομοσχέδιο της αλλαγής φύλου στα 15. Ναι, οι τρανσέξουαλ με τα πούπουλα στα θεωρεία της βουλής που κάποτε αγόρευαν στον ίδιο χώρο ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και ο Ανδρέας Παπανδρέου που έτρεμαν οι Τούρκοι στο “βυθίσατε το Χόρα”. Από την Ελλάδα των Ελλήνων και της Ευρωπαικής πρωτοπορίας, στην Ελλάδα των gay pride, των άφαντων επενδύσεων και του δημοσίου εξευτελισμού ενός Τσε Γκεβάρα πρωθυπουργού που δεν βαριέται να υπογράφει μνημόνια και καταδίκες των χριστιανικών μας προτύπων.

Από που να αρχίσω; Από τους ιδεοληπτικούς ηγέτες του σκοταδιστικού μαζοχισμού που φέρνουν ότι πιο χυδαία νομοσχέδια στο προσκήνιο για να μαζέψουν την ψηφοθηρική κατηφόρα; Από τους επαγγελματίες ψεύτες που φέρνουν ανάπτυξη από το προ-προηγούμενο Πάσχα και από την κάνναβη του μπαλκονιού τους; Από τους φτηνούς λαικιστές που βολεύουν “ότι κινείται” για να γιγαντιώσουν το ήδη τεράστιο και δυσλειτουργικό Δημόσιο που εκδικείται την όποια μορφή επιχειρηματικότητας αντέχει ακόμη στην χώρα αυτή; Από την περιβόητη Παιδεία που μάχεται κατά της αριστείας- της προσευχής και των παρελάσεων που θα κληρώνει στο “Λαϊκό” τον σημαιοφόρο των εθνικών εορτών; Ή από το φονιάδες των λαών Αμερικάνοι που σήμερα έγιναν και στρατηγικοί εταίροι; Δηλαδή, είπαμε, πιο πάτο δεν έχει. Σας το εγγυώμαι. Δυστυχώς, πνευματικώς επτωχεύσαμεν!

Αυτή η Αριστερά γεννήθηκε για μεγάλα πράγματα και πάει πρόσω ολοταχώς για το μεγαλύτερο ξεπούλημα στην ιστορία μας, την εθνική μας ταυτότητα. Δεν είναι μόνο η κοροϊδία και η φτωχοποίηση- είναι γεγονός πως δεν θα περνούσε ποτέ η “κακιά” Δεξιά αυτά που ψήφισε και χωρίς να κουνιέται φύλλο η προοδευτική Αριστερά, αλλά το θράσος να εμπαίζουν με την ίδια την πατρίδα μας και τα ιερά σύμβολα που με αγώνες και αίμα κερδίσαμε και τα φυλάξαμε αυτούσια για τα παιδιά μας. Δεν είστε το κράτος κύριοι Πολάκηδες και Κοντονήδες. Κράτος είμαστε εμείς που πονάμε και τιμούμε το ψωμί που τρώμε καθημερινά, που δακρύζουμε στον εθνικό μας ύμνο, και αυτό το κράτος θα σας στείλει σύντομα από κει που ήρθατε, εκεί που ανήκετε, στο 3%.

Η σειρά μας τώρα, η εγκληματική μας ευθύνη απέναντι στα γεγονότα και το αύριο που αποικοδομείται δραματικά. Γιατί είμαστε απαθείς, αδιάφοροι και κοινωνικά ευνουχισμένοι στις εξελίξεις; Γιατί επιτρέπουμε στην παρέα του Καρανίκα να μας “ολλανδοποιούν” με ύπουλες τακτικές καθημερινώς και να λέμε.. δεν βαριέται; Γιατί ανεχόμαστε εν έτει ’17 το πάσης φύσεως ανθελληνικό παιδομάζωμα που ποντάρουν στις μελλοντικές στρατιές μιας έκφυλης- μιας άβουλης και μιας άνευ ουσίας και αποτελεσμάτων νιότης που θα ακολουθήσει τον ανώμαλο εξευρωπαϊσμό μας; Γιατί αγαπητοί μου χαζογελάμε κάθε φορά που ρεζιλεύεται ο πρωθυπουργός με τα νηπιακού επιπέδου αγγλικά του και δεν σηκώνουμε ανάστημα στην πολιτική αλητεία που βλέπει στα δικαιώματα των τρανσέξουαλ από τα 15;

Δικαιώματα; Φυσικά, ότι θες σπίτι σου και με κλειστή την πόρτα- αφού θεωρούν πρώτα πως στα 15 σου έχεις την απόλυτη ωριμότητα τέτοιων κρίσιμων αποφάσεων. Το δικό μου δικαίωμα Αλέξη να αντικρούομαι- να μην δέχομαι τον δημόσιο κιναιδισμό που προσβάλλει την αισθητική μου και την αισθητική του καθωσπρεπισμού θα τον σεβαστείς; Από πότε τα δικαιώματα του αισχρού είναι ανώτερα της δικής μου ελευθερίας; Από πότε μπορείς να ασχολείσαι πολιτικά με ότι ανώμαλο υπάρχει στον χώρο σου για να μαζέψεις κάνα ψηφουλάκι και δεν ασχολείσαι με τα λουκέτα των βιοτεχνιών- των μικρών επιχειρήσεων και του μειωμένου ΦΠΑ που σήμερα καταργείς και μαζί μ’ αυτό, μια ακριτική και περήφανη Ελλάδα που στηρίζει και στηρίζεται στον τουρισμό και κάτω από τόσο αντίξοες συνθήκες;

Μα πού είναι τέλοσπάντων οι διανοούμενοι του νησιού να πουν κάτι επ’ αυτού; Ήμαρτον! Πού χάθηκαν, πού κρύβονται και σιωπούν για να μην εκθέσουν την Αριστερά – καθημερινό ανέκδοτο στα social media; Σε πιό καφενεδάκι αναλύουν τις επιτυχίες του Αλέξη και δεν τολμούν να πουν δημόσια συγγνώμη που λυσσαλέα υποστήριξαν- φανατίστηκαν και ταυτοποιήθηκαν με τον ηγέτη των ανύπαρκτων ιδεολογιών τους; Πού είναι να πουν συγγνώμη που έταζαν και δίχασαν κόσμο και κοσμάκη για το “go back madam Merkel” και σήμερα βλέπουν μια άνευ προηγούμενου σπείρα απατεώνων να οραματίζονται ένα σύγχρονο πορνείο ελεύθερων ηθών και διαστρεβλωμένης ιστορίας;

Ιδού η Ρόδος, όμως, ιδού και το πήδημα.. και αν στην τελική δεν βλέπετε κάτι στραβό, αν έχετε τέτοια επιμελητική μνήμη και ακτιβιστική δράση που περιορίζεται στα πνιγμένα προσφυγόπουλα, τότε σας καθιστώ όχι μόνο συνυπεύθυνους- αλλά και επικίνδυνους υποκριτές. Και για πρώτη φορά εκθέτω τον εαυτό μου και με την όποια λογική συνέπεια αρκεί να ξεγυμνώσω τους σύγχρονους και επίδοξους γραμματείς και φαρισαίους που ψάχνουν τα “LIKE” στην δημιουργική ασάφεια της αλλοπρόσαλλης θεωρία τους.

Και όλα αυτά, λίγο πριν την επέτειο του ’40, που θα σταθούν απτόητοι οι πολιτικοί παράγοντες του τόπου και θα μιλήσουν ξεδιάντροπα για τους αγώνες των Καλυμνίων και του παππού μου και φυσικά τις προκλήσεις της Δημοκρατίας που οι ίδιοι συντελούν- δια της απουσίας τους στα πεπραγμένα. Όσο για μένα, ο συντηρητικός και ο Ταλιμπάν που εύκολα θα με χαρακτηρίσετε, είμαι ο πρώτος που υποστηρίζω την ελεύθερη βούληση των ανθρώπων (πολιτικά-θρησκευτικά-σεξουαλικά) όταν αυτό συμβαδίζει με την ανάλογη διακριτικότητα. Εξού και η φιλοσοφία μου περί σεβασμού στη πολυ-πολιτισμικότητα. Το αποδεικνύει άλλωστε και η ζωή μου. Όμως άλλο πράγμα η Ελλάδα της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας, και άλλο πράγμα ένα σύγχρονο διεθνοποιημένο κρατίδιο που ίσως να θυμίζει και λίγο.. Ελλάδα. Αυτό κάνουν, και παρακαλώ επιβάλλεται να ξυπνήσουμε όλοι και γρήγορα!