Καλώς μας ήρθες πρωθυπουργέ της δύσμοιρης και περήφανης αυτής χώρας, την Ελλάδα. Μέγα ισορροπιστή των πολιτικών κρίσεων και μεγάλων εξελίξεων, μα κυρίως, της φτώχειας και της αγοραστικής παρακμής.
Για να μην κουράζω με του καφενείου τις αναλύσεις και συγκρίσεις, καθώς εκεί οδηγείται η όποια κομματική κουβέντα περιέχει αλήθειες, η σίγουρη λύση των θιγόμενων, θα μπω απευθείας στο “ψητό και τα δικά μας” και θα είμαστε όλοι καλά. Εξάλλου τα καθημερινά επιτεύγματα της εκάστοτε κυβέρνησης τα κρίνει ο πολίτης και μόνο, μέσα πάντα απ’τον γολγοθά της οικονομικής και φυσικά, της κοινωνικής του επιβιωσης.
Όπως το ’15 λοιπόν, που νεοφώτιστος στα κυβερνητικά σαλόνια Αλέξης Τσίπρας πέταξε το περιστέρι στο λιμάνι του Πειραιά, έτσι και μας “τίμησε” χθες δια της παρουσίας του στο νησί μας ανήμερα των Φώτων, ναι, ο ίδιος ο πρωθυπουργός, ο επίσημα άθεος (δικαίωμα του, άλλα με ενοχλούν) αρχηγός κράτους σε μια απ’τις λαμπρότερες εορτές της χριστιανοσύνης, σ’ένα απ’τα λαμπρότερα νησιά της ορθοδοξίας, την Κάλυμνο μας.
Γιατί τώρα; Αν θεωρεί ο ίδιος ανωτερότητα κι επίτευγμα το να προκαλεί με τέτοιες ενέργειες κρυβόμενος πάντα στα κουστούμια του “θεσμού” και του μερίσματος που έδωσε για να κερδίσει μια εφήμερη δημοφιλία, τότε οφείλει και να γνωρίζει και να σέβεται πρωτίστως την ιστορία και την καλύμνικη λεβεντιά που κάποτε -όχι τώρα- φημιζόταν στα πέρατα του κόσμου για μια οικογένεια και έναν Σταυρό.
Και για να συγκεκριμενοποιήσω τις ενστάσεις μου, θα ξεκινήσω από την απλούστατη παραδοχή, ναι, μας επισκέφτηκε ο πρωθυπουργός, όχι ο Αλέξης με ότι αυτό συνεπάγεται. Μέχρι εδώ καλά. Και υπό άλλες συνθήκες θα ήταν χαρά και διαφήμιση ένα τέτοιο γεγονός, όχι ομως τώρα. Ήρθε λοιπόν στο νησί του Αη Σάββα, ο θεσμικός άρχοντας του έθνους που εναντιώθηκε στην πίστη, την παιδεία και την εκκλησία όσο άλλος κανείς. Ο άνθρωπος που υποτίμησε ουκ ολίγες φορές τις ακατάρριπτες αξίες κι ιδεολογικές αρχές του τόπου. Επειδή όμως αυτά είναι θέματα μιας άλλης στιγμής, βαθύτερα, χαοτικά κι ενδεχομένως και προεκλογικά, πάμε στα του “οίκου μας” και στο μεγάλο αυτό γεγονός.
Υποδεχτήκαμε κατόπιν συνεδριάσεων του δημοτικού συμβουλίου και των υψηλών μέτρων ασφαλείας, τον πρωθυπουργό. Πάντα με τιμές αρχηγού κράτους. Μέχρι και επίτιμο δημότη τον ανακηρύξαμε! Ποιόν; Μα φυσικά αυτόν που, προ ολίγων ημερών, κατήργησε στην πράξη το ιστορικό μειωμένο ΦΠΑ και παρέλυσε τις τοπικές επιχειρήσεις. Αυτόν που μας εξίσωσε με την Μύκονο κι έδωσε παράταση εξαμηνιαίας ζωής (όχι ότι έγινε κάτι αλλά συμβολικά είναι πολιτική αστειότητα) στην Κω με τα εκατοντάδες πεντάστερα ξενοδοχεία και τους εκατομμύρια τουρίστες. Είμαστε φαγωμένοι εμείς..
Υποδεχτήκαμε τον άνθρωπο που έδωσε το δικαίωμα αλλαγής φύλλου στα 15χρονα για να κάνει ο/η Τζέισον-Αντιγόνη το όνειρο του/της πραγματικότητα. Αυτοί που νομιμοποίησαν την ανωμαλία και την διαστροφή, αυτή είναι η πραγματικότητα, παρευρέθησαν στην δημόσια εορταστική κι ορθόδοξη λειτουργία και ασπάστηκαν (;) το μυστήριο της βάπτισης του Κυρίου παρευρισκόμενοι φυσικά στην πρώτη θέση των υδάτων του λιμανιού της Καλύμνου. Έχουν το δικαίωμα; Εννοείται. Ο Θεός ειναι αγάπη, είναι για όλους, ποιός ομως μπορεί να παίξει με τον Θεό και να τον εκμεταλλευτεί στο όνομα της πολιτικής; Κανείς.
Κλείνω κάπως ενοχλητικά κι αιχμηρά, γιατί το ποτήρι πλέον ξεχείλισε και η δυσφορία χτύπησε την πόρτα δυστυχώς ή ευτυχώς- των άμεσα υπευθύνων. Επιμελητήριο. Τί έχει να πει; Κλείνουν, αιμορραγούν οι μικρό-μεσαίες επιχειρήσεις, και ο επίσημος φορέας και προστάτης της νησιώτικης αγοράς θα κρυφτεί πίσω απ’τις φθηνές ανακοινώσεις των ανούσιων εντυπωσιασμών; Δήμος. Τί έχει να πει; Αντί να στρώνει το χαλί της εγκάρδιας υποδοχής, συμπεριλαμβανομένου και τα επίσημα κομφόρ της προετοιμασίας όπως είναι λογικό για τον άνθρωπο που έπαιξε με το ψωμί του μοναχικού και περήφανου ακρίτα, δεν θα ‘πρεπε να υπερασπίσει τους χιλιάδες ανήμπορους Καλύμνιους κι ομογενείς από το θράσος και τα μνημόνια και τους “λαικούς” πλειστηριασμούς; Από την εγκατάλειψη και την επενδυτική μας αμαύρωση; Από το εργασιακό περιθώριο και το άδειο τσουκάλι των συνταξιούχων που περιμένουν την πολυπόθητη κοινωνική πολιτική; Τί άραγε του είπε ο Δήμαρχος για όλα αυτά;
Και τέλος, η εκκλησία μας. Μα η εκκλησία μας; Πώς είναι δυνατόν να κάνουν κάθε Κυριακή οι γνωστοί εκπρόσωποι της κάθε ενορίας τα κηρύγματα υπέρ πίστεως και πατρίδας, υπέρ προστασίας και θωράκισης της ορθοδοξίας, υπέρ πνεύματος και αγάπης προς τον Χριστό και να δεχτούν (εφόσον δεν είναι πολιτικοί παράγοντες για να βρεθούν εκτεθειμένοι) άνευ όρων και φιλτραρίσματος μια τέτοια επίσκεψη; Δηλαδή, συγγνώμη, και με το συμπάθιο, τί ακριβώς συζήτησαν μαζί του; Την Αγία γραφή; Ή θα ξεχάσουν ότι λέει και ότι κάνει στο όνομα της όποιας καλής πρόθεσης δείξει στα λόγια ως.. καλός χριστιανός; Δηλαδή, είμαστε και με τη βούλα πια, ολίγον τι.. υπόδουλοι κι υποκριτές. Βλέπετε, μεγαλουργούμε στα λόγια. Το ‘χουμε αυτό.
Όπως έχω ξαναπεί, αν είναι να γράφω αυτά που θέλουν οι πολλοί για να γίνω αρεστός, θα σταματήσω και να γράφω. Όσο μπορώ να κοιμάμαι κάθε βράδυ με ήσυχη την συνείδηση μου γι’αυτά που είπα κι όχι γι’αυτά που αναγκάστηκα να μην πω, τόσο και θα συνεχίζω να πιστεύω στην δική μου και μόνο αταλάντευτη άποψη περί αντίληψης των πραγμάτων.
Πριν ολοκληρώσω, λυπάμαι βαθύτατα και για άλλη μια φορά για την αισθητή απουσία του Δημάρχου στις όποιες ηθικές δικλείδες και κινητοποιήσεις όφειλε να βάλει και να κάνει (έστω για την τιμή των όπλων) στις οικονομικές επιδρομές, όπως και για τις “γλύφτικες” τακτικές που ακολούθησε στην αποδοχή του κ.Τσίπρα καθώς είναι ο πρώτος πολίτης του νησιού, και πρέπει να το θυμάται πιο συχνά όταν επιβάλλεται να σηκώσει το ανάστημα της μάχης των δικαιωμάτων που.. χάσαμε, αλλά Ο.Κ καταλαβαίνω, είναι πρωθυπουργός, μα λυπάμαι πιο πολύ, για την αδράνεια κι απάθεια των κληρικών του τόπου και των άμεσα εμπλεκομένων που “δείχνουν” την κεφαλή. Γιατί τέτοιες ενέργειες κλονίζουν πρώτα τον πιστό, και μετέπειτα τον καλύμνιο που πρώτος ξέρει τι σημαίνει κλείσιμο των επιχειρήσεων και αφανισμός κάθε υγιούς κλίματος για επιβίωση και εξέλιξη της θιγμένης ντόπιας αγοράς. Θα μου πείτε, ο δρόμος γνωστός, Τάρπον, Ντάργουιν και πίσω.
Τι κρατώ απ’το πανηγύρι του λαϊκισμού; Μα τις εξαγγελίες που σιγουρότατα θα υλοποιήσει, μας έχει κακομάθει η αλήθεια, τους παραταξιακούς εκπροσώπους του τόπου που σιώπησαν μπρος το άδικο του λαού ενώ απ’την επομένη και στο δημοτικό συμβούλιο και εκ του ασφαλούς θα το παίζουν στρατιώτες του νησιού, και φυσικά τις διαδικτυακές κραυγές διαμαρτυρίας του κόσμου που τουλάχιστον, κάποιοι του γύρισαν την πλάτη κι έστειλαν το μήνυμα που δεν μπόρεσαν οι δικοί μας αρχηγοί.
Χρόνια πολλά.
