Άρθρο που δημοσιεύεται στην έντυπη έκδοση της «ΝΗΣΙΩΤΙΚΗΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ» του Σαββάτου 3 Φεβρουαρίου 2018 που κυκλοφορεί.
To πρακτορείο Bloomberg δημοσίευσε τα ονόματα των 5 πλουσιότερων ανθρώπων στο Κόσμο [Τζεφ Μπέζος με 105 δις.δολ, Μπιλ Γκέιτς με 93,3 δις.δολ, Ουόρεν Μπάφετ με 87,2 δις.δολ, Μαρκ Τσούκερμπεργκ με 77,5 δις.δολ και Αμάνσιο Ορτέγκα με 76 δις.δολ]
Με το σημερινό μας άρθρο θα προσπαθήσομε όσο γίνεται απλά και περιληπτικά να εξηγήσουμε πώς γίνεται τόσο πολύ λίγοι να έχουν τόσο πολλά.
1) Η συγκέντρωση του κεφαλαίου
Η συγκέντρωση κεφαλαίου ξεκινάει από το ότι η Εργατική Δύναμη είναι το μόνο εμπόρευμα που παράγει μεγαλύτερη Αξία απ’ όση έχει το ίδιο [Αξία=η ποσότητα Εργασίας που είναι ενσωματωμένη στο εμπόρευμα]
Ο Εργάτης πληρώνεται την Αξία της Εργατικής του Δύναμης και μένει ένα υπόλοιπο (Αξία προϊόντος πλην Αξία Εργατικής Δύναμης ίσον Υπεραξία) το οποίο πάει στον καπιταλιστή και είναι η πηγή της συγκέντρωσης κεφαλαίου.
Η συγκέντρωση κεφαλαίου επιταχύνεται με πολλούς και διάφορους τρόπους ,που τους χωρίζουμε σε δύο κατηγορίες:
Άμεση εκμετάλλευση στην Επιχείρηση (Μαύρη Εργασία, ευέλιγκτη Εργασία κλπ) και Έμμεση μέσω της παρέμβασης του κράτους ( =Πολιτική ευνοϊκών προϋποθέσεων επενδύσεων)
2) Η συγκεντροποίηση του κεφαλαίου.
Αν ένας καπιταλιστής έχει μεγαλύτερη συγκέντρωση κεφαλαίου μπορεί να διαθέσει ένα μέρος του για μελέτες αναβάθμισης της Τεχνολογίας Παραγωγής, να ρίξει χαμηλότερα τον αναγκαίο χρόνο Εργασίας για την δική του Παραγωγή, να πουλήσει τα προϊόντα του στον μέσο κοινωνικά αναγκαίο χρόνο και να βγεί κερδισμένος, έναντι των άλλων καπιταλιστών με Τεχνολογία Παραγωγής καθυστερημένη που θα πουλάνε με ίσο ή παραπάνω από τον μέσο κοινωνικά αναγκαίο χρόνο Εργασίας.
Έτσι λοιπόν μετά από την συνολική συγκέντρωση κεφαλαίου γίνεται αναδιανομή της συνολικής Υπεραξίας και κάποιοι καπιταλιστές γίνονται πλουσιότεροι σε βάρος κάποιων άλλων, που ζημιώνονται και πτωχεύουν.
Είναι το πρώτο βήμα συγκέντρωσης του Πλούτου σε λιγότερα χέρια.
3) Η συγχώνευση όλων των μορφών του κεφαλαίου
Το δεύτερο βήμα συγκέντρωσης Πλούτου σε λιγότερα χέρια γίνεται με συνένωση όλων των μορφών του κεφαλαίου (βιομηχανικού, εμπορικού και τραπεζικού) με την μορφή των μετοχών σε ένα ενιαίο χρηματιστικό κεφάλαιο,
Τότε πια οι πιστώσεις, οι Αγορές και οι τιμές των πωλήσεων γίνονται προς την μία κατεύθυνση και όχι την άλλη με αυτούς και όχι τους άλλους όρους, σε αυτά ή άλλα μεγέθη.
4) Η καθετοποίηση των Επιχειρήσεων
Το τρίτο βήμα συγκέντρωσης Πλούτου γίνεται με την εξαγορά μέσω του πακέτου ελέγχου των μετοχών της μιας Επιχείρησης από την άλλη .
Η Α Επιχείρηση με το 51% των μετοχών της Β Επιχείρησης και η Β με το 51% της Γ και η Γ με το 51% της Δ κ.ο.κ μπορεί (αυτή η αρχική Επιχείρηση Α ) με διάφορα ποσοστά (πολλές φορές με το 1% των μετοχών) να ελέγχει μια Αυτοκρατορία Επιχειρήσεων.
5) Η συγκεντροποίηση λόγω Οικονομικής Κρίσης
Ο καπιταλιστής τείνει ν’ αυξήσει τα κέρδη του. Μοναδικός δρόμος γι αυτό το σκοπό είναι ν’ αυξήσει το ποσοστό της εκμετάλλευσης της Εργασίας.
Τότε αυξαίνει η Υπεραξία που πάει στο καπιταλιστή και μειώνεται η τιμή της Εργατικής Δύναμης.
Ο καπιταλιστής με την συγκέντρωση περισσότερης Υπεραξίας μπορεί να κάνει νέες επενδύσεις για μεγαλύτερη Παραγωγή, για περισσότερα κέρδη.
Η Εργατική Τάξη με μικρότερο εισόδημα (λόγω χαμηλότερων μεροκάματων) δεν μπορεί να καταναλώσει την μεγαλύτερη Παραγωγή.
Τότε οι τιμές πέφτουν, οι εργάτες απολύονται και πολλές Επιχειρήσεις κλείνουν ή ξεπουλιούνται μισοτιμής.
Ποιές Επιχειρήσεις κλείνουν; Προφανώς αυτές που έχουν μικρότερη συγκέντρωση κεφαλαίου και δεν μπορούν να κάνουν ανανέωση του πάγιου κεφαλαίου, να φέρουν μηχανήματα προηγμένης Τεχνολογίας, να ρίξουν χαμηλότερα τον αναγκαίο χρόνο Εργασίας, να μπορούν να πουλήσουν φτηνότερα και ν’ αντέξουν τον συναγωνισμό.
Όσες όμως Επιχειρήσεις παρά τα χαμηλά έσοδα λόγω Οικονομικής Κρίσης μπορούν να κάνουν ανανέωση παραγωγικής Τεχνολογίας, κλείνοντας και εξαγοράζοντας τις χρεοκοπημένες Επιχειρήσεις συγκεντρώνουν μεγαλύτερο μέρος της Παραγωγής στα χέρια τους
Αυτό είναι το τέταρτο βήμα συγκεντροποίησης του κεφαλαίου.
6) Το ξεχείλισμα του κεφαλαίου στο κόσμο
Το κεφάλαιο από την στιγμή που θα γεμίσει τις εθνικές Αγορές αρχίζει και επενδύει στο εξωτερικό και ειδικά, όπου η Εργατική Δύναμη είναι φτηνή και υπάρχουν από τις υποτελείς κυβερνήσεις ευνοϊκοί όροι επενδύσεων (μικρή φορολογία,περιβαλλοντική ασυδοσία, περιορισμός των απεργιών).
Είναι πια το πέμπτο βήμα της συγκεντροποίησης του κεφαλαίου
Η Μητροπολιτική Επιχείρηση δεν αφήνει συνήθως την βάση της, αλλά επενδύει σε πολλές χώρες με θυγατρικές Επιχειρήσεις.
Η εκμετάλλευση τώρα παίρνει παγκόσμιες διαστάσεις
7) Οι πολυεθνικές Εταιρείες
Το έκτο και τελευταίο βήμα συγκεντροποίησης του κεφαλαίου είναι η συνένωση μέσω του μετοχικού συστήματος των ομοίων μεγάλων Επιχειρήσεων διαφόρων Κρατών σε ένα μεγάλο συγκρότημα χωρίς πατρίδα:στην διαμόρφωση των Πολυεθνικών.
Οι Πολυεθνικές έχουν τις έδρες τους σε κάποια Μεγάλη Χώρα και έχουν την στήριξη της Αμερικάνικης πολεμικής μηχανής, που με απειλές και επεμβάσεις σε ανυπότακτες χώρες επιβάλλει ευνοϊκούς όρους επενδύσεων.
Τα Αφεντικά αυτών των Πολυεθνικών συσσωρεύουν τεράστια πλούτη.
Κλέβουν ακόμα και τους άμεσους συνεργάτες τους με αυθαίρετη διαμόρφωση μισθών, δώρων και αποζημιώσεων ιδιοκτησιακώ ή Διευθυντικώ δικαιώματι.