Πρωτομαγιά 2018: Τα πολλά πρόσωπα της Εργατικής  Πρωτομαγιάς-Γράφει ο Μανώλης Γαλανομάτης

648

%ce%bc%ce%b1%ce%bd%cf%8e%ce%bb%ce%b7%cf%82-%ce%b3%ce%b1%ce%bb%ce%b1%ce%bd%ce%bf%ce%bc%ce%ac%cf%84%ce%b7%cf%82

Άρθρο που δημοσιεύεται στην έντυπη έκδοση της «ΝΗΣΙΩΤΙΚΗΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ» του Σαββάτου 28 Απριλίου 2018

 

Παλιότερα είχαμε ασχοληθεί με την Εργατική Πρωτομαγιά,αλλά από κοινωνικής πλευράς [=τι είναι κοινωνική Τάξη, Εργατική Τάξη, θέση της Εργατικής Τάξης στην καπιταλιστική κοινωνία κλπ].

Σήμερα θ’ ασχοληθούμε με την Εργατική Πρωτομαγιά από πολιτικής πλευράς δηλ.σε σχέση με την Πολιτική Εξουσία.

Θ’ ασχοληθούμε όμως δίνοντας βάρος, όχι τόσο στο ποιά  αντίληψη είναι σωστή και ποιά όχι, αλλά στο ποιά είναι και πώς διαμορφώνονται τα κίνητρα και οι στόχοι αυτών, που έχουν αυτές ή τις άλλες αντιλήψεις για την Εργατική Πρωτομαγιά.

1) Η Πρωτομαγιά του απολίτικου

Ο απολίτικος υποστηρίζει, ότι οι Εργάτες πρέπει να οργανώνονται σε Σωματεία, πρέπει να διεκδικούν συλλογικά τα συμφέροντα τους, αλλά χωρίς να γενικεύουν τον Αγώνα τους σε πανεθνική κλίμακα,μένοντας στα δικά τους αιτήματα ανά μονάδα Επιχείρησης (έστω ανά κλάδο), αλλά οπωσδήποτε μακριά από Πολιτική και ανάμειξη πολιτικών στις Εργατικές υποθέσεις.

Η λογική αυτή προέκυψε κάτω από την πίεση της Αστικής Τάξης και του Αστικού Κράτους, ακριβώς για να μπλοκαριστεί η ανάπτυξη

ενός πανεθνικού Εργατικού Κινήματος, που προφανώς θα είναι πιο αποτελεσματικό από ένα ασυντόνιστο σύνολο Εργατικών  Σωματείων.

2) Η Πρωτομαγιά του λεγκαλιστή

Λεγκαλιστής [εκ της λατιινικής λέξεως lex =νόμος] είναι εκείνος, που δέχεται την σχέση Συνδικαλισμού και Πολιτικής, αλλά πιστεύει, ότι όλες οι κινήσεις των Εργατικών Συνδικάτων πρέπει να είναι νόμιμες.

Ο λεγκαλιστής δεν είναι κατά των απεργιών και διαδηλώσεων, αλλά επιμένει όλες οι εργατικές κινητοποιήσεις να είναι στα πλαίσια του Νόμου

Ο λεγκαλιστής νομίζει,ότι ο Νόμος είναι κάτι το υπερταξικό, που αντιμετωπίζει όλους τους πολίτες το ίδιο.

Η Αλήθεια είναι αλλιώς:

“Νόμος είναι η γραπτή θέληση της κυρίαρχης Τάξης” , διηθημένη μέσα από τα συμφέροντα της Κρατικής Γραφειοκρατίας και περιοριζόμενη από την δυναμική του Εργατικού Κινήματος.

Κατόπιν αυτού ο λεγκαλιστής μένοντας στα πλαίσια του Νόμου, που εκφράζει τα γενικότερα συμφέροντα των Αστών, περιορίζει συγχρόνως και τον ορίζοντα των επιτυχιών των αιτημάτων των Εργατών.

3) Η πρωτομαγιά του Σοσιαλδημοκράτη

Ο Σοσιαλδημοκράτης είναι υπέρ ενός Πολιτικού κινήματος, που θα υπερασπίζεται τα συμφέροντα των Εργατών.

Ο Σοσιαλδημοκράτης είναι υπέρ της κατάκτησης  της Πολιτικής Εξουσίας από τους Εργάτες επιμένοντας όμως αυτή η Αλλαγή Πολιτικής Εξουσίας όχι μόνον να είναι με  κοινοβουλευτικό τρόπο,αλλά επί πλέον να μην επιδιώκει απότομες αλλαγές, αλλά μια βαθμιαία μετατροπή του καπιταλισμού σε Σοσιαλισμό.

Το λάθος του Σοσιαλδημοκράτη είναι ότι δεν ξεχωρίζει τα  ταξικά συμφέροντα σε μη ριζικά (που επιτρέπει το Σύστημα) και σε ριζικά ταξικά συμφέροντα (που δεν επιτρέπει την αμφισβήτηση  τους το Σύστημα).

Ριζικά ταξικά συμφέροντα είναι η κοινωνικοποίηση των μέσων Παραγωγής και η Πολιτική Εξουσία. Αυτά η Αστική Τάξη δεν τα παραχωρεί έστω κι αν οι Σοσιαλδημοκράτες πάρουν στις Εκλογές το 99,99% των ψήφων.

Οι Σοσιαλδημοκράτες μπορούν να πάρουν την Κυβέρνηση[ για να διαχειριστούν τον καπιταλισμό με πιο ήπιο τρόπο ].Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πήραν την Πολιτική Εξουσία [για να φέρουν Σοσιαλισμό].

4) Η μια Πρωτομαγιά περνάει μέσα στην άλλη

Α) Πολιτική είναι η διέλευση των γενικών κοινωνικών Συμφερόντων μέσα από τα συμφέροντα συγκεκριμένης κοινωνικής Τάξης μέσω της κατοχής και διαχείρισης της Πολιτικής Εξουσίας.

Ο λεγκαλιστής δεν εννοεί την Πολιτική με το επιστημονική της σημασία. Ο λεγκαλιστής την Πολιτική την εννοεί απλά ως διαχείριση των γενικών κοινωνικών και εθνικών υποθέσεων (=ως ασχολία με τα κοινά).

Άρα ως ένα βαθμό η Πρωτομαγιά του λεγκαλιστή είναι Πρωτομαγιά του απολίτικου.

Β) Ο Σοσιαλοδημοκράτης την κατάχτηση της Κυβέρνησης την εννοεί μόνον με κοινοβουλευτικά μέσα  και αυτήν την κατάχτηση δεν την εννοεί ως αλλαγή του συνολικού Κρατικού μηχανισμού.

Επειδή ο Κρατικός μηχανισμός κυριαρχείται από την Πλουτοκρατία, η Σοσιαλδημοκρατική Κυβέρνηση είναι συνέχεια της καθεστικυίας Αστικής Νομιμότητας.

Άρα η Πρωτομαγιά του Σοσιαλδημοκράτη είναι μια συνέχεια της Πρωτομαγιάς του λεγκαλιστή

5) Η Πρωτομαγιά του πολιτικοποιημένου

Κάθε μορφής Πρωτομαγιά απ’ όσες αναφέρθηκαν πιο πάνω,μπορεί να καλυτερέψει το βιοτικό επίπεδο του Εργάτη και  τις συνθήκες Εργασίας [και αυτό προσωρινά ή κατά περιόδους ανάλογα με τους συσχετισμούς κοινωνικών δυνάμεων], δεν μπορεί όμως να λύσει την υποτακτική και καταπιεστική θέση του Εργάτη στην κοινωνία, την θέση του “μισθωτού δούλου” στην Παραγωγή.

Η ανεπάρκεια αυτή των προηγούμενων μορφών Πρωτομαγιάς ανέδειξε την Πρωτομαγιά του πολιτικοποιημένου.

Ο πολιτικοποιημένος επιδιώκει Αλλαγή σε ριζικά ταξικά συμφέροντα (=κοινωνικοποίηση μέσων Παραγωγής και Πολιτική Εξουσία)

Ο πολιτικοποιημένος συγκεντρώνει την προσπάθεια του στην κατάληψη της Πολιτικής Εξουσίας με ένα σύμπλεγμα νόμιμων και μη νόμιμων μορφών μαζικού Αγώνα και μέσω της λαϊκής Πολιτικής Εξουσίας  επιδιώξει ριζική Αλλαγή του καπιταλιστικού Συστήματος σε Σοσιαλιστικό πατάσσοντας την Αντίσταση της Αστικής Τάξης