Ο πρώην Δήμαρχος Γ.Ρούσσος στην Συνέντευξη του στο ΑΙΓΑΙΟ ΤV (9/2/2019),που αναφέραμε σε προηγούμενο άρθρο μας,μέσα στα χαρίσματα του υποψηφίου Δημάρχου της προτίμησης του αναφέρει και την ικανότητα του στην διαμόρφωση Συνεργασιών,που επιβάλλονται από το ίδιο το σύστημα της Απλής Αναλογικήςστους Δήμους.
Με το σημερινό μας άρθρο θ’ αποδείξουμε πρώτον μεν ότι η ίδια η Απλή Αναλογική είναι μέτρο αναγκαίο,που πάρθηκε από την Ηγεσία του Συστήματος(=για το ξεπέρασμα κάποιων αδιεξόδων του Συστήματος) και δεύτερον,ότι οι Δημοτικές Συνεργασίες θα δουλέψουν αφαιρετικά και όχι συνθετικά δηλ.δεν θα προκύψουν δημιουργικές συνθέσεις διαφόρων απόψεων συνεργαζόμενων Παρατάξεων,αλλά εξουδετερώσεις των θετικών απόψεων της μιας από τηνάλλη.
1) Η επικράτηση του Νεοφιλελευθερισμού ως προυπόθεση της Απλής Αναλογικής
Σε άλλες Εποχές (περασμένα μεγαλεία) με άλλους συσχετισμούς Δυνάμεων και άλλες αντοχές του Συστήματος η Σοσιαλδημοκρατία κινιόταν με συμβιβασμούς και ασυνέπειες,αλλά είχε κάποια αποτελέσματα εντός πλαισίων Συστήματος και κρατούσε ζωντανές τις αυταπάτες για ειρηνικό-κοινοβουλευτικό δρόμο στο Σοσιαλισμό και αυτό δρούσε πυροσβεστικά στην Ταξική πάλη.Τώρα η Διεθνής Τάξη διασαλεύτηκε ,οι λαοί ζητούν τα δικαιώματα τους και τα περιθώρια εκμετάλλευσης του Σύμπαντος Κόσμου από το Σύστημα των Δυτικών Μητροπόλεων μικραίνουν.
Συγχρόνως η Σοσιαλδημοκρατία δέχεται όλο και μεγαλύτερες πιέσεις για όλο και μεγαλύτερους συμβιβασμούς,που όσο μεγαλώνει η Κρίση του Συστήματος,τόσο οι Συμβιβασμοί οδηγούν σε προσέγγιση της Σοσιαλδημοκρατίαςμε τον Νεοφιλελευθερισμό,Την χρεοκοπία και των δύο Παρατάξεων (μιας Α Νεοφιλελεύθερης και μιας Β Σοσιαλδημοκρατικής) αποδίδουν στην έλλειψη ανταλλαγής απόψεων και εμπειριών,στον ανολοκλήρωτο χαρακτήρα της όποιας αντίληψης(Νεοφιλελεύθερης ή Σοσιαλδημοκρατικής) και επομένως ανακύπτει η ανάγκη της Συνεργασίας όλων των Παρατάξεων για την σωτηρία του Συστήματος.
Δεν μπορούν όμως όλες οι Παρατάξεις να συγχωνευτούν σε μία,γιατί τότεαβίαστα εμφανίζεται η πραγματική Αριστερά ως ο άλλος δρόμος,που διεκδικεί την Δημοτική Εξουσία.Από τη μια εμφανίζεται η δυνατότητα της Συνεργασίας (αφού όλα τα πολιτικά Προγράμματα είναι τα ίδια),από την άλλη εμφανίζεται η ανάγκη της Συνεργασίας για την σωτηρία του Συστήματος και συγχρόνως διατηρείται η ανάγκη εξαπάτησης του λαού μέσω μιας πλαστής πολυφωνίας.Η λύση της προβληματικής κατάστασης είναι πια η Απλή Αναλογική κα ιη αυταπάτη της ίσης εκπροσώπησης όλων των απόψεων στο Δήμο αναλόγως της απήχησης στον λαό (=άλλο αναλόγως των ψήφων και άλλοαναλόγως των κοινωνικών διαθέσεων).
2) Η κομματική συνιστώσα της Απλής Αναλογικής
Εκ μέρους του Συστήματος (για τη σωτηρία του Συστήματος) ανέλαβε ο Αλ. Τσίπρας να εφαρμόσει την Απλή Αναλογική.Η εντολή της Ηγεσίας του Συστήματος (έσωθεν και έξωθεν) υποχρεωτικά περνάει μέσα από τα κομματικά συμφέροντα της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.Ο Αλ.Τσίπρας επωφελείται από τη δόξα του αιτήματος της Απλής Αναλογικής άλλων Εποχών,άλλων συσχετισμών Δυνάμεων και άλλων κοινωνικών αιτημάτων και εμφανίζει στην Εποχή μας την Απλή Αναλογική ως κοινωνικό αίτημα ,που εκπληρώνει η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.Παρά το γεγονός ότι ακόμα και η πραγματική Αριστερά θέλει να εφαρμοστεί η Απλή Αναλογική,δεν σημαίνει,ότι η Απλή Αναλογική σήμερα είναι κοινωνικό αίτημα.Σε σκληρές Εποχές δυσμενών κοινωνικών συσχετισμών και πολιτικών Δυνάμεων η πραγματική Αριστερά πρόβαλε την Απλή Αναλογική ως αίτημα,ώστε παρά την βία και τη νοθεία να έχει η πραγματική Αριστεράμια εκπροσώπηση στη Βουλή.Και σήμερα η πραγματική Αριστερά θέλει την Απλή Αναλογική για να μην της κλέβουν νόμιμα τις ψήφους ,αλλά σήμερα το κοινωνικό αίτημα είναιη λαική Εξουσία με όλα τα δυνατά μέσα και όλους τους δυνατούς τρόπους και όχι η ακριβοδίκαιη έκφραση της δύναμης από ψήφους σε αριθμό εκπροσώπων σε Βουλή και Δημοτικά Συμβούλια.
Ο Αλ.Τσίπρας εμφανίζει τώρα στην Εποχή της Γενικής Κρίσης τουΣυστήματος ως κοινωνικό αίτημα την Απλή Αναλογική,για να κρύψειπίσω από την υλοποίηση αυτού του ιστορικού πια αιτήματος τον γενικόσυμβιβασμό του με τ αφεντικά της ΕΕ.
3) Το στημένο σκηνικό του διαλόγου
Με την παλιά κατάσταση ο Άρχοντας-Δήμαρχος μια κι έξω πρότεινε στο Δημοτικό Συμβούλιο την Νεοφιλελεύθερη άποψη για το κάθε σοβαρό ζήτημα.Δεν είχε περιθώρια να παρεκκλίνει προς μια πιο φιλολαϊκή άποψη,γιατί η άποψη του θα γινόταν λόγω της πλειοψηφίας απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου.
Αυτή η διαδικασία αυτομάτως εξέθεται τον Δήμαρχο ως υπέρμαχο του Νεοφιλελευθερισμού και της διάλυσης του κοινωνικού χαρακτήρα των Δημοτικών Επιχειρήσεων και Υπηρεσιών.
Με τις Συνεργασίες μπορεί ο Α συνεργάτης της κυβερνώσας πλειοψηφίαςνα προτείνει μια αντισυστημική λύση και αυτή ν’ αναιρείται από τον Β συνεργάτη.
Χάριν της διατήρησης της Συνεργασίας και της υποτιθέμενης σύνθεσης των διαφορετικών απόψεων θα επικρατήσει (χωρίς την βάσανο τηςψηφοφορίας) ως η πλέον ρεαλιστική λύση η άποψη του συνεργάτη Β με την Νεοφιλελεύθερη άποψη (όχι γιατί είναι η πιο ορθολογική,αλλά γιατί είναι η σύμφωνη προς τις άνωθεν και έξωθεν υποδείξεις). Δεν είναι υποχρεωτικό κάθε φορά ο συνεργάτης Α να είναι ο προτείνων την φιλολαική λύση και ο Β την Νεοφιλελεύθερη.
Ακριβώς αυτή είναι η έννοια του πολιτικού καιροσκοπισμού: οι θέσεις μπορούν ν’ αλλάζουν εκφραστή
Παράδειγμα:Αν κάποιος Α συνεργάτης του κυβερνώντος Συνασπισμού προτείνει η ΔΕΥΑΚ να μην ακολουθεί τους Νόμους της Αγοράς και να κάνει κοινωνική Πολιτική,τότε ο συνεργάτης Β θ’ αντιτείνει,ότι με αυτή τη λογική θα χρεοκοπήσει η ΔΕΥΑΚ ως Επιχείρηση.Η άποψη του Β θα εμφανιστεί ως η πιο ρεαλιστική και πιο επιστημονική.Εάν υπάρχει και Γ συνεργάτης του κυβερνώντος Συνασπισμού ως”από μηχανής θεός” θ’ αναφωνήσει: Μα δεν μπορούμε ως Δήμος να επέμβουμε στην Πολιτική της ΔΕΥΑΚ,διότι αυτή είναι αυτόνομη Επιχείρηση!
Βεβαίως,βεβαίως θ’ ανακράξουν οι λακέδες του Συστήματος και η φιλολαϊκή άποψη του συνεργάτη Α θα ταφεί μετά πολλών επαίνων και δακρύων.
Συγχρόνως θα είναι έτοιμη η δικαιολογία για τις επόμενες Εκλογές:Φταίει η άλλη Παράταξη και η ανάγκη της διατήρησης της Συνεργασίας.Γιαυτό στις επόμενες Εκλογές ψηφίστε εμάς και μόνο εμάς για να μην είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε συμβιβασμούς χάριν της Συνεργασίας
