Στις 20/3/2019 το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ) ανέστειλε τη σχέση του με το FIDESZ το Κόμμα του Ούγγρου Πρωθυπουργού Β.Όρμπαν.
Η επίσημη κατηγορία κατά του Β.Όρμπαν είναι ότι κινείται σε Αρχές αντίθετες με εκείνες της ΕΕ γενικώς και ιδιαίτερα στο “Μεταναστευτικό” ζήτημα.
Υποτίθεται ,ότι οι Αρχές της ΕΕ απέναντι στους μετανάστες συμπυκνώνονται στην έννοια του Ανθρωπισμού. Πρακτικά αυτό σημαίνει πρώτα αποδοχή των μεταναστών στην όποια χώρα της ΕΕ και από κει και πέρα ενσωμάτωση τους στην αντίστοιχη κοινωνία με τήρηση όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Αντίθετα ο Ούγγρος Πρωθυπουργός ούτε καν τους δέχεται στη χώρα του και επομένως από κει και πέρα περιττεύει η εξέταση της τήρησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην ουγγρική κοινωνία.
Με το παρόν άρθρο θέλουμε ν’ αναδείξουμε το σύνολο των αιτιών,που οδήγησαν στην εκδίωξιη του Β.Όρμπαν από το Ευρωπαικό Λαικό Κόμμα και τον βαθμό αληθινότητας και βαρύτητας της κάθε αιτίας.
1) Η υποκρισία του ΕΛΚ ξεκινάει από την ονομασία του
Το Ευρωπαϊκό λαϊκό Κόμμα είναι ομάδα συντονισμού δράσης των Δεξιών Κομμάτων της ΕΕ (στην οποία ανήκει και η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη).
Η υποκρισία του ΕΛΚ ξεκινάει από την ίδια την ονομασία: Το ΕΛΚ ονομάζεται λαϊκό Κόμμα ,ενώ είναι αντιλαϊκό .
Α) Το Σύστημα είναι αντιλαικό ,γιατί γεννά και στηρίζει την εκμετάλλευση Ανθρώπου από Άνθρωπο, Ως εκ τούτου (=αφού το Σύστημα είναι εκμεταλλευτικό),αυτό οδηγεί στην κοινωνική πόλωση και εξαθλίωση. Μόνο μ αυτό το κριτήριο το Σύστημα κρίνεται ως αντιλαϊκό.
Από κει και πέρα (=αφού προκαλεί κοινωνική πόλωση και εξαθλίωση) το Σύστημα για να συντηρηθεί και να μπορεί ν αναπαράγεται,γίνεται καταπιεστικό,έτσι ώστε να υποτάξει την κοινωνία σε τρόπους διεύθυνσης,που είναι σε βάρος της.Ως εκ τούτου αυτό (το Σύστημα) γίνεται καταπιεστικό. Υποκείμενο (συλλογικό προφανώς) αυτής της καταπίεσης είναι η κρατική γραφειοκρατία +ο κρατικός κατασταλτικός μηχανισμός.
Διά ταύτα αυτό γίνεται αντιλαϊκό σε δεύτερο βαθμό.
Επομένως κανένα Κόμμα της ΕΕ που στηρίζει το Σύστημα (δεξιό,κεντρώο ή αριστερό) δεν μπορεί να είναι λαϊκό.
Β) Στο Σύστημα τα Σοσιαλδημοκρατικά Κόμματα παίρνουν κάποια μέτρα,που μειώνουν την κοινωνική αδικία,την πόλωση και την εξαθλίωση.
Τα Σοσιαλδημοκρατικά Κόμματα ως εξ αυτού (=επειδή και μόνον επειδή παίρνουν κάποια κοινωνικά αντίμετρα) δεν γίνονται λαικά Κόμματα,γιατί με την Πολιτική τους αναπαράγουν το Σύστημα,που έτσι κι αλλιώς (είτε παίρνονται κάποια μέτρα και αντίμετρα ,είτε όχι) παραμένει εκμεταλλευτικό και καταπιεστικό.
Κατά μείζονα λόγο δεν μπορεί να είναι λαϊκό Κόμμα ένα Κόμμα που αφήνει τον καπιταλισμό να δράσει αυθόρμητα σ’ όλη του την ασυδοσία και αγριότητα,δηλ. ένα Νεοφιλελεύθερο Κόμμα,
Το ΕΛΚ ως ομάδα Νεοφιλελεύθερων Κομμάτων δεν μπορεί να είναι “λαικό”.
Επομένως είναι υποκρισία ένα Κόμμα που λέγεται λαικό και είναι αντιλαικό
να θέλει να παίξει ρόλο πολιτικού Εισαγγελέα τήρησης ή μη τήρησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
2) Η Δεξιά αντιμεταναστευτική Πολιτική του Β.Όρμπαν
O B.Όρμπαν αδιαφορεί για τις υποδείξεις της ΕΕ για αναλογικές υποδοχές μεταναστών απ όλες της χώρες της ΕΕ,βάζει συρματόπλεγμα γύρω από την Ουγγαρία και απαγορεύει την όποια είσοδο μετανάστη στην Ουγγαρία.
Δίνει επομένως το “κακό” παράδειγμα και στις άλλες χώρες της ΕΕ να κάνουν το ίδιο.
Πριν μπούμε στους λόγους που προβαίνει ο Β.Όρπμαν σ αυτή τη συμπεριφορά πρέπει να εξηγήσουμε,ότι αν η Ελλάδα (Ιταλία ,Ισπανία κλπ ) δεν έχει παρόμοια συμπεριφορά δεν είναι οπωσδήποτε ζήτημα ιδεολογικό,αλλά κυρίως είναι ζήτημα πρακτικό: Η Ελλάδα δεν μπορεί να εμποδίσει τους μετανάστες περιφράσσοντας τις ακτές με συρματόπλεγμα.
Επομένως (χωρίς ν αποκλείουμε την πολιτικο-ιδεολογική διάσταση παντελώς)οι δικοί μας “την ανάγκην φιλοτιμίαν ποιούμενοι” εμφανίζουν ως ανθρωπισμό την αδυναμία προστασίας των συνόρων από την επέλαση των μεταναστών.
Οι λόγοι που ο Β.Όρμπαν έχει παρόμοια συμπεριφορά προς τους μετανάστες είναι δύο: Τον πρώτο τον υποθέτουμε εμείς,ο δεύτερος είναι επιβεβαιωμένος:
α) Οι μετανάστες στον αριθμό και με τις συνθήκες που έρχονται ,αποτελούν οικονομικό και κοινωνικό πρόβλημα,που η αδύνατη οικονομία της Ουγγαρίας δεν μπορεί να σηκώσει.
β) Ο Β.Όρμπαν θέλει να διατηρήσει την εθνική συνοχή και πολιτιστική ταυτότητα της Ουγγαρίας ως αυτή έχει .Η μαζική επέλαση μεταναστών του διαλύει αυτή την επιδίωξη.
Οι δικές μας αντίστοιχες παρατηρήσεις είναι οι εξής:
α1) Σχετικά με τον πρώτο λόγο έχουμε να παρατηρήσουμε,ότι το κοινωνικό κόστος από τους μετανάστες ο Β.Όρμπαν το αφήνει στους άλλους της ΕΕ (και με πρώτο θύμα την Χώρα μας)..Τι νόημα έχει τότε η συμμετοχή του στην ΕΕ,αφού δεν αναλαμβάνει τις ανάλογες συνέπειες της ένταξης στην ΕΕ;
β1) Σχετικά με τον δεύτερο λόγο έχουμε να πούμε ,ότι από την στιγμή που η Ουγγαρία μπήκε στην ΕΕ,η εθνική και πολιτιστική καθαρότητα έχει μπει στο δρόμο της διάλυσης.Τι να χαθεί η Ουγγρική εθνοπολιτιστική ταυτότητα στα πλαίσια του κοσμοπολίτικου χυλού της ΕΕ σε δέκα χρόνια,τι να χαθεί μονομνιάς με την επέλαση των μεταναστών,η διαφορά δεν είναι ιστορικής σημασίας.
3) Πίσω από το προσωπείο υπάρχει το πρόσωπο
Η ΕΕ θέλει να πουλήσει ανθρωπισμό στην συμπεριφορά προς τους μετανάστες και εξαναγκάζει το ΕΛΚ να πάρει μέτρα εναντίον του ατίθασσου,που δεν καταλαβαίνει τις σκοπιμότητες της πολιτικής της ΕΕ.
Επομένως η εκδίωξη του Β.Όρμπαν από το ΕΛΚ είναι για φοβηθούν οι ακροδεξιοί της ΕΕ και να συμπλεύσουν προς μια ενιαία πολιτική της ΕΕ για τους μετανάστες.
Δηλ. η ΕΕ θέλει να μας πείσει ότι το προσωπείο είναι πρόσωπο.
Ο πραγματικός λόγος όμως είναι άλλος.
Υπάρχει μια στρατηγικής κλίμακας αντιπαράθεση της ΕΕ [και γενικά της Δύσης]με τη Ρωσία
Οι λόγοι της αντιπαράθεσης αυτής είναι δύο:
Α) Ο αμυντικός λόγος:
Πϊσω από την Ρωσία (και αντίθετα με τις διαβεβαιώσεις του Β.Β.Πούτιν) κρύβεται η επάνοδος της Σοβιετικής Ένωσης με την α ή β μορφή. Άρα το ζήτημα είναι ταξικής φύσης . Διάθεση οι καπιταλιστές μια μέρα να χάσουν τα προνόμια τους δεν έχουν.
Β) Ο δεύτερος λόγος είναι επιθετικός:
Η Ρωσία είναι απέραντη χώρα με αμύθητα φυσικά πλούτη.Ο Δυτικός καπιταλισμός θέλει να ξεπεράσει την κρίση του σε βάρος της Ρωσίας.
Η Δύση λέει: Αφού μια φορά (1991) το καταφέραμε σε βάρος της Σοβιετικής Ένωσης ,γιατί να μην το καταφέρουμε ξανά σε βάρος της Ρωσίας;
Αλλά ο Καρλ Μαρξ λέει: “Η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά ως τραγωδία και τη δεύτερη ως κωμωδία” (η 18η του Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη)
Μια σειρά ακροδεξιοί ηγέτες της ΕΕ μεταξύ των οποίων και ο Β.Όρμπαν αηδιασμένοι από την παρακμή της ΕΕ και γοητευμένοι από την πολιτική της σιδηράς πυγμής του Προέδρου Πούτιν ,αλλά και την επιμονή της Ρωσίας σε συντηρητικές ηθικές και οικογενειακές Αρχές δεν νοιάζονται για τους φόβους και τις επιδιώξεις του Διευθυντηρίου των Βρυξελλών και θέλουν να έχουν φιλικές σχέσεις με τη Μόσχα (σε σημείο να προτιμούν τη Ρωσία από την ΕΕ)
Διά ταύτα τιμωρείται ο Β.Όρμπαν.Οι προφάσεις περί του σκληρού διώκτη των ανθρωπιστικών ιδεών της ΕΕ δεν είναι δύσκολο να βρεθούν.
