Στις 26 Μαίου 2019 έχουμε εκτός από τις Ευρωεκλογές (για τις οποίες αναφερθήκαμε σε προηγούμενο άρθρο μας) Περιφερειακές και Δημοτικές Εκλογές.
Αυτή τη στιγμή δεν θέλουμε να μιλήσουμε για τις Περιφερειακές Εκλογές,γιατί το πολιτικό στοιχείο τους είναι ολοφάνερο.
Μάλιστα μαζί με τις Ευρωεκλογές θ’ αποτελέσουν τις έγκυρες Δημοσκοπήσεις για τις ΕθνικέςΕκλογές του Οκτώβρη (2019).
Σήμερα θ’ ασχοληθούμε με τις Δημοτικές Εκλογές,όπου το πολιτικό στοιχείο είναι σε λανθάνουσα κατάσταση (=υπάρχει χωρίς να φαίνεται).
Έχουμε ήδη γράψει για το Σύστημα της Απλής Αναλογικής στις Δημοτικές Εκλογές και σήμερα μας μένει να γράψουμε για τα προεκλογικά Προγράμματατων Δημοτικών Παρατάξεων,που θεωρείται απαραίτητο να γραφούν σε ευπαρουσίαστο φυλλάδιο,αλλά κανείς δεν τα διαβάζει (και μετά τις Εκλογές τα ξεχνάνε οι ίδιοι που τα γράψανε).
Μια γεύση των Προγραμμάτων παίρνουμε από την υποχρεωτική παρουσίαση μιας περίληψης τους στους προεκλογικούς λόγους (όπου πάλι κανείς δεν δίνει σημασία–και φυσικά θα μετρήσει μόνο το ότι η δοσμένη Παράταξη έχει καταγράψει Πρόγραμμα και όχι τι Πρόγραμμα έχει καταγράψει).
Με το σημερινό μας άρθρο θα προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε γιατί τα Προγράμματα είναι απαξιωμένα.
1) Ο βαθμός πολιτικοποίησης του εκλογικού κοινού
Ο βαθμός πολιτικοποίησης του εκλογικού κοινού είναι πολύ χαμηλός,για να εκτιμηθεί η αξία ενός προεκλογικού Προγράμματος.
Συγχρόνως όμως και το πιο στοιχειώδες ,ασυνάρτητο και ουτοπικό προεκλογικό Πρόγραμμα θέλει κάποιο χρόνο για να διαμορφωθεί [και θα διαμορφωθεί μετά την συγκρότηση του Συνδυασμού].
Στο μεταξύ η προεκλογική προπαγανδιστική δουλειά δεν μπορεί να περιμένει.Έτσι λοιπόν η στελέχωση, οι βασικές επιδιώξεις μιας Παράταξης ,αλλά και το βασικό της εκλογικό σώμα είναι ήδη καθορισμένα πριν διαμορφωθεί το προεκλογικό Πρόγραμμα.Όταν πια διαμορφωθεί το προεκλογικό Πρόγραμμα,η τύχη μιας Παράταξης έχει ήδη κριθεί.
Είναι όμως θέμα κύρους για την κάθε Παράταξη να έχει Πρόγραμμα,γιατί αυτό το γεγονός (και όχι το περιεχόμενο του Προγράμματος) δίνει το μήνυμα,ότι η Παράταξη είναι καλά προετοιμασμένη για να διευθύνει τον Δήμο.Ο βαθμός πολιτικοποίησης του κοινού μπορεί να είναι χαμηλός για να εκτιμήσει το περιεχόμενο ενός Προγράμματος,αλλά (αυτός ο βαθμός πολιτικοποίησης) είναι αρκετός για να διαισθάνεται,ότι τα προεκλογικά Προγράμματα γράφονται για το θεαθήναι και δεν έχουν καμιά σχέση με το τι θα γίνει ή δεν θα γίνει μετά τις Εκλογές.Διά ταύτα τα προεκλογικά Προγράμματα διαμορφώνονται στο τέλος και ο ρόλος τους είναι διακοσμητικός (για να μην πούμε παραπλανητικός).
2) Η θέση του Δήμου στο Σύστημα Εξουσίας
Α) Ο Δήμος δεν έχει δικά του κεφαλαιουχικά μέσα (ή αυτά είναι ανεπαρκή).Επομένως ένας υποψήφιος Δήμαρχος (μαζί με τα βασικά του στελέχη με τα οποία οφείλει να διαμορφώσει το Πρόγραμμα) απλά καταγράφουν τις καλές τους προθέσεις. Αν αυτές θα υλοποιηθούν εξαρτάται από την σχέση του Δημάρχου με την Πολιτική Εξουσία και τον βαθμό χρηματοδότησης (και τουςπεριορισμούς που βάζει η κάθε χρηματοδότηση).
Β) Η Χώρα είναι σε οικονομική Κρίση.Όντας σε οικονομική Κρίση δεν έχει διαθέσιμες χρηματοδοτήσεις για τουςΔήμους [μάλλον προσπαθεί να βάλει στο χέρι (=στη Τράπεζα της Ελλάδος)τα χρηματικά μέσα των Δήμων].Άρα ένας Δήμαρχος μπορεί να εύχεται να πάρει κάποια χρηματοδότηση από την Κυβέρνηση,δεν μπορεί όμως να προγραμματίσει τίποτε στηριζόμενος σε θεσμοθετημένες χρηματοδοτήσεις. Διά ταύτα δεν μπορεί να υπάρξει συνεπές (=σοβαρό) προεκλογικό
Πρόγραμμα,Ο κάθε Δήμαρχος στο προεκλογικό Πρόγραμμα καταγράφει στην καλύτερη περίπτωση την καλή του θέληση και τηνσκοπιμότητα του να διαμορφωθεί ένα εντυπωσιακό Πρόγραμμα,που να στέλλει το μήνυμα,ότι έχουμε ένα Επιτελείο στελεχών που ξέρει όλα τα ζητήματα (και από κει και πέρα μένει η βούληση της Κυβέρνησης να κάνει κάποιες χρηματοδοτήσεις).
3) Η καλή πλευρά της οικονομικής Κρίσης
Ακόμα και στον οικονομικό τομέα η οικονομική Κρίση έχει την καλή τηςπλευρά (αυτή είναι η δόξα της Διαλεκτικής).Το καλό της οικονομικής Κρίσης είναι το εξής: Διαλύονται οι μικρές Επιχειρήσεις με την χαμηλή Τεχνολογία Παραγωγής και οι καπιταλιστές των μεγάλων Επιχειρήσεων εισάγουν νέα προχωρημένη Τεχνολογία(γιαυτό άλλωστε διαλύονται οι μικρές Επιχειρήσεις).Μ’ αυτό το τρόπο έχουμε συγκέντρωση της Παραγωγής σε ανώτερη Τεχνολογία.Εάν η Εργατική Τάξη πάρει την Εξουσία βρίσκει έτοιμες τις υλικές βάσεις του Σοσιαλισμού (διαφορετικά θα έπρεπε να κοινωνικοποιήσειχιλιάδες μικρές Επιχειρήσεις και ν’ αντιμετωπίσει την αντίσταση τωνμικροιδιοκτητών).Το μεγάλο καλό της οικονομικής Κρίσης είναι στον πολιτικό Τομέα,γιατί δείχνοντας τ’ αδιέξοδα του Καπιταλισμού ανεβάζει το γενικό επίπεδο της πολιτικοποίησης.
Αυτό ισχύει και στις Δημοτικές Εκλογές: Η οικονομική Κρίση διαλύει τις υλικές βάσεις της εκλογικής πελατείας (που είναι η κατάρα των ΕκλογώνΕθνικών,είτε Δημοτικών) Ένα παράδειγμα: Όταν η Δεξιά λέει: πρέπει να φεύγουν 5 από το Δημόσιο για να προσλαμβάνεται ένας,ο υποψήφιος Δήμαρχος δεν έχει περιθώρια να υποσχεθεί τίποτε και να διαμορφώσει εκλογική πελατεία.Υποχρεωτικά ανεβαίνει το επίπεδο της πολιτικοποίησης και οι Δημοτικές Εκλογές εμφανίζουν το πολιτικό τους περιεχόμενο,που μέχρι τούδε έμενε στην αφάνεια.
4) Τι είναι το Αριστερό Δημοτικό Πρόγραμμα;
Από τη μια έγινε πια φανερή η χρεοκοπία του όποιου προεκλογικού Προγράμματος της όποιας Συστημικής Δημοτικής Παράταξης.Από την άλλη η οικονομική Κρίση ανέβασε το επίπεδο της πολιτικοποίησης,γίνεται φανερή η ανάγκη διαμόρφωσης Αριστερού Δημοτικού Προγράμματος. Το Αριστερό Δημοτικό Πρόγραμμα (δεν το λέμε προεκλογικό,γιατί θα είναι το ίδιο και μετά τις Εκλογές) διαμορφώνεται σε άλλη βάση.Το Αριστερό Δημοτικό Πρόγραμμα έχει κάποιες στρατηγικές κατευθύνσεις(μόνο γι αυτές θα μιλήσουμε):
Α) Οι Δημοτικές Υπηρεσίες (νερό,σκουπίδια κλπ) έχουν κοινωνικό χαρακτήρακαι δεν υπακούουν στους Νόμους της Αγοράς.Αυτό δεν σημαίνει μόνο ότι οι Δημοτικές Υπηρεσίες δεν παραδίδονται σε Ιδιωτικές Εταιρείες,αλλά και αν μείνουν υπό Δημοτική Διεύθυνση,δεν υπακούουν στους Νόμους της Αγοράς (=το προιόν δεν πουλιέται στη βάση της Αξίας του,αλλά στη βάση της κοινωνικής χρησιμότητας του=άλλοι το πληρώνουν ακριβά και άλλοι το παίρνουν δωρεάν).
Β) Η φορολογία θα είναι μία.Αυτή η μία φορολογία θα είναι μόνον Κρατικήκαι μόνον άμεση και κλιμακωτή.Οι Δήμοι δικαιούνται μέρος αυτής της κρατικής φορολογίας και της χρηματοδότηση και το μερίδιο τους θα είναι θεσμοθετημένο.
Γ) Ό,τι και να γίνει , ποτέ και σε καμιά περίπτωση (ακόμα κι αν γίνουν οι Δήμαρχοι Άγγελοι) δεν πρόκειται οι Δήμοι να λύσουν τ’ αδιέξοδα του Καπιταλισμού.Διά ταύτα το Αριστερό Πρόγραμμα στοχεύει μια φορά στη λύση επειγόντων κοινωνικών προβλημάτων και δύο φορές σε αλλαγή της σχέσης Δήμου-Κυβέρνησης και Δημοτικής Αρχής- δημοτών: όλα στη βάση της πολιτικοποιημένης κινητοποίησης
