Ο βομβαρδισμός της Γιουγκοσλαβίας (24/3/1999) : Οι αιτίες,οι συνέπειες και τα διδάγματα-Γράφει ο Μανώλης Γαλανομάτης

2344

Στις 24/3/2019 συμπληρώθηκαν  20 χρόνια από τον βαμβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας (=του τμήματος που παρέμεινε μετά την διάλυση της Σοσιαλιστικής Ομόσπονδης Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας το 1992)

Σκοπός του σημερινού μας άρθρου είναι ν’ αποδείξει ,ότι ΗΠΑ ,ΝΑΤΟ και ΕΕ επιδιώκουν την υποταγή των λαών (προφανώς με σκοπό την εκμετάλλευση των λαών και όχι από κάποια ιδιοτροπία να ηγεμονεύουν στο κόσμο).

Αν αυτό εξασφαλίζεται ειρηνικά με δουλόφρονα υποταγή της πολιτικής Αριστοκρατίας των λαών ,καλώς.Αν όχι,τότε δύο τινά μπορεί νασυμβαίνουν: Ή μπορεί μια Σοβιετική Ένωση και μια Ρωσία ως διάδοχος της Σοβιετικής Ένωσης (και υπό το πνεύμα της Σοβιετικής Ένωσης =αντ’ αυτής) να σταματήσει μια πολεμική προσπάθεια των Δυτικών να υποτάξουν τους λαούς,ή δεν μπορεί και έχουμε κάποιας μορφής και έκτασης Πόλεμο.


1) Η ενότητα της Γιουγκοσλαβίας επί Τίτο.

Η ιδέα της διεθνιστικής ενότητας και του Σοσιαλισμού μεταξύ των λαών της Γιουγκοσλαβίας σφυρηλατήθηκε στη διάρκεια του ανταρτοπολέμου εναντίον της Ναζιστικής Γερμανίας.Μπαίνοντας ο Σοβιετικός Στρατός στη Γιουγκοσλαβία συνάντησε μια χώρα ήδη απελευθερωμένη.Η  Γιουγκοσλαβία είχε το δικό της μοντέλο Σοσιαλισμού,διαφορετικό απ’ αυτό που πρότεινε ο Ιωσήφ Στάλιν.Αυτό οφειλόταν στο ότι στη Γιουγκοσλαβία   κάποια αστικά στρώματα είχαν τα δικά τους ταξικά συμφέροντα και δεν ήθελαν τη κρατικά σχεδιασμένη Οικονομία στη βάση της Παλλαικής ιδιοκτησίας (=το Σταλινικό πρότυπο).

Τα αστικά αυτά στρώματα είχαν μια πατριωτική δράση στη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής και διέθεταν το απαιτούμενο κοινωνικό κύρος να επιβάλουν στη βάση της κοινωνικής συναίνεσηςτο δικό τους πρότυπο Σοσιαλισμού.

Διαμορφώθηκε μεταπολεμικά στη Γιουγκοσλαβία ένας Συνεταιριστικός Σοσιαλισμός,που δεν άρεσε ούτε στις ΗΠΑ,γιατί δεν ήταν καπιταλισμός,αλλά ούτε και στη Σοβιετική Ένωση,γιατί δεν ήταν πραγματικός Σοσιαλισμός.Επομένως η Γιουγκοσλαβία δεν έκανε ούτε στους Δυτικούς,ούτε στους Σοβιετικούς και στις συνθήκες της Γεωπολιτικής Αντιπαράθεσης η Γιουγκοσλαβία ήταν αναγκαία και αποδεκτή και από τους μεν και από τους δε.Αυτή η κατάσταση,όπου κανείς από τους δύο μεγάλους δεν μπορούσε να υπερβεί κάποια όρια ,ο (έστω συνεταιριστικός) Σοσιαλισμός μπορούσε να κρατήσει ένα πολυεθνικό Κράτος ενωμένο.


2) Η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας

Από τη στιγμή που οι Δυτικοί κατάφεραν να διαλύσουν τη Σοβιετική Ένωση,η Γιουγκοσλαβία χάνει την Γεωπολιτική ισορροπία και μένει έκθετη στη βούληση του νικητή δηλ.των ΗΠΑ.Η βούληση του νικητή ήταν “διαίρει και βασίλευε” δηλ. η διάλυση της πολυεθνικής χώρας.Αν η  υποδαύλιση των εθνικών διαφορών ήταν δυνατή στη Χώρα του πραγματικού Σοσιαλισμού (δηλ. τη Σοβιετική Ένωση),κατά μείζονα λόγο θα ήταν πιο εύκολη στη χώρα του κίβδηλου Σοσιαλισμού.

Η πρόταση της διάλυσης έγινε από τον εκπρόσωπο της ΕΕ λόρδο Πήτερ Κάριγκτον,ήδη πριν διαλυθεί η Σοβιετική Ένωση (αλλά ήταν δεδομένο,ότι με την Πολιτική Γκορμπατσώφθα διαλυόταν) στις 7/7/199.

Η Ηγεσία της Γιουγκοσλαβίας απέρριψε την πρόταση διάλυσης (γιατί υπήρχε ακόμα η Σοβιετική Ένωση) ,αλλά στις 27/4/1992 η Γιουγκοσλαβία διαλύθηκε (αφού δεν υπήρχε πια ηΣοβιετική Ένωση να σταματήσει τους Δυτικούς).

Γιατί οι ΗΠΑ επέμεναν στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας;Ο πρώτος λόγος είναι φανερός: Μια μεσαία σε ισχύ χώρα μπορούσε ν’ αντιδράσει στην καταλήστευση της από τους Δυτικούς.Πολλές μικρές χώρες ήσαν ανήμπορες ν’ αντιδράσουνστη βούληση των Δυτικών και μάλιστα μετά την νίκη τους επί του μεγάλου Αντιπάλου.Ο δεύτερος λόγος,ήταν ότι έπρεπε να διακηρυχθεί σ’ όλο το κόσμο,ότι η Σοβιετική Ένωση κατέρρευσε ως Ιδεολογία και όχι απλά ως Γεωπολιτική Δύναμη.Ένα τέτοιο συμπέρασμα που κατά κόρον διαλαλούσαν οι ΗΠΑ (Βλέπετε “το τέλος της Ιστορίας”του Φουτσιγιάμα),θα σήμαινε ότι είναι περιττή κάθε Σοσιαλιστική κίνηση στον κόσμο και κάθε αντίσταση στην Ηγεμονία των ΗΠΑ.Έπρεπε να καταρρεύσει η Γιουγκοσλαβία για να δικαιωθεί η θεωρία της ιδεολογικής κατάρρευσης της Σοβιετικής Ένωσης.Ο τρίτος λόγος ήταν ότι αυτές της φλυαρίες περί κατάρρευσης του Σοσιαλισμού οι ΗΠΑ τις διεκήρυσσαν μεν,δεν τις πίστευαν δε.Δια ταύτα έπρεπε να κυκλώσουν από παντού την Ρωσία,μην τυχόν στο έδαφος σε μια κατάλληλη στιγμή ξεπηδήσει μια νέα Σοβιετική Ένωση.Ένας κρίκος αυτής της Γεωπολιτικής κύκλωσης της Ρωσίας ήταν η κατάκτηση της Γιουγκοσλαβίας [που θα ήταν ευκολώτερη με ένα σύνολο μικρών και αδύναμωνχωρών στη θέση του ενιαίου κράτους]


3) Ο βομβαρδισμός της Γιουγκοσλαβίας

Το σχέδιο των ΗΠΑ έμεινε ημιτελές,γιατί έμενε μια μικρή Γιουγκοσλαβία του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς και αντιστεκόταν σε μια εποχή (1999),που ο καπιταλισμός στη Ρωσία χρεοκόπησε και η κυριαρχία των Δυτικόφιλων πήρε τέλος.Ήδη από το 1998 οι στρατιωτικοί έκαναν πέρα τον Γιέλτσιν ως ουσιαστικό Κυβερνήτη και ανέδειξαν ένα Καγκεμπίτη τον Β.Β.Πούτιν ως Πρωθυπουργό με ευρύτατες εξουσίες αφαιρεμένες από τον Πρόεδρο. Η Γιουγκοσλαβία έπρεπε να τελειώνει όσο γίνεται πιο γρήγορα : Από τη μια οι Σέρβοι σε όλο το χώρο της πρώην πια Μεγάλης Γιουγκοσλαβίας φορτώθηκαν όλα τα δεινά και τις κατάρες του εμφυλίου Πολέμου και από την άλλη η μικρή Γιουγκοσλαβία που αντιστεκόταν έπρεπε να συντριβεί με ένα σκληρό και πολυήμερο βομβαρδισμό.

Οι πολιτικές συνέπειες του βομβαρδισμού ήσαν αντιφατικές:Οι Δυτικοί κατάφεραν να περιορίσουν την Γιουγκοσλαβία σε μια κουτσουρεμένη Σερβία,χωρίς το Μαυροβούνιο και χωρίς το Κόσοβο),αλλά μέχρι σήμερα δεν μπόρεσαν να ελέγξουν την Σερβία.Συγχρόνως όμως οι Δυτικοί αφύπνισαν την Ρωσία από τις όποιες αυταπάτες είχε για τη Δύση.Μέχρι το 1999 οι διηπειρωτικοί πύραυλοι της Ρωσίας με εντολή του Γιέλτσιν δεν είχαν καμιά στόχευση.Μετά τον βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας άλλαξαν οι κωδικοί και οι διηπειρωτικοί πύραυλοι απέκτησαν ως στόχο τις χώρες της Δύσης και πριν απ όλα τις ΗΠΑ.Σε ένα ορισμένο βαθμό αν η σημερινή Ρωσία είναι αυτή που είναι (δηλ. αντιδυτική που μπορεί και εναντιώνεται σε όλα τα μέτωπα τις ΗΠΑ ) αποτελεί συνέπεια του βομβαρδισμού της Γιουγκοσλαβίας (και των διδαγμάτων που εξάγονται απ αυτή την αδικία σε βάρος των λαών της Γιουγκοσλαβίας)


4) Αλ.Τσίπρας: ο στρατολόγος του ΝΑΤΟ

Το καταστροφικό έργο των Δυτικών σε βάρος της Γιουγκοσλαβίας δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί.Μπορεί μάλιστα να μην ολοκληρωθεί ποτέ γιατί τώρα η μεν Ρωσία ανέκαμψε,η δε Δύση κουτσαίνει και από τα δύο της πόδια: Ήτοι η μεν ΕΕ βρίσκεται υπό διάλυση,οι δε ΗΠΑ χάνουν την παγκόσμια Ηγεμονία.Αυτό δε σημαίνει ότι η Δύση παραιτείται από τους στόχους της (σε κάθε μέρος του κόσμου,αλλά και συγκεκριμένα στη Βαλκανική).Κατάφεραν να βάλουν στο ΝΑΤΟ το Μαυροβούνιο και με τη βοήθεια του δικού μας ψευτοαριστερού Αλ.Τσίπρα να βάλουν στο ΝΑΤΟ την λεγόμενη πια τώρα Βόρεια Μακεδονία.

Ο στρατολόγος του ΝΑΤΟ Αλ.Τσίπρας δεν σταματάει εδώ: Σχηματίζει μια ενότητα τεσσάρων Βαλκανικών χωρών (Ελλάδα,Ρουμανία,Βουλγαρία και Σερβία) με τελικό στόχο να ενσωματώσουν την Σερβία στη Δύση.Μόλις η Σερβία μπεί σε ΕΕ και ΝΑΤΟ η νίκη των ΗΠΑ στην Βαλκανική θα είναι πια πλήρης.Αυτό το εγχείρημα έχει πολύ ρίσκο (ελληνιστί: διακινδύνευση),γιατί μπορεί σε συνθήκες διάλυσης της ΕΕ και εξασθένισης του ΝΑΤΟ να εξελιγχθεί η Βαλκανική τετράδα σε Ομοσπονδία Σοσιαλισμού εκτός ΕΕ και ΝΑΤΟ.

Σημασία όμως για μας έχει η πρόθεση του ψευτοαριστερού Αλ.Τσίπρα ν’ αγγιστρώσει τη Σερβία στη Δύση (και όχι ότι μπορεί να προκύψει εξ αντικειμένου κάτι καλό)Αυτό είναι το μεγαλύτερο κατάντημα αριστερού πολιτικού: Εκεί που οι άλλοι πολιτικοί δεν μπόρεσαν να μας βγάλουν από ΕΕ και ΝΑΤΟ,ο Αλ.Τσίπρας να βάλλει κι άλλουςστη στάνη της Δύσης!

4) Διδάγματα

α) Οι εθνικές διαφορές μπορούν ν αποτελέσουν καλή τροφή για τα σχέδια των Δυτικών (ιμπεριαλιστών προφανώς).Γιαυτό η σωστή γραμμή είναι ο πατριωτισμός να μην μπλοκάρει τη συνεργασία των μικρών λαών,γιατί θα γίνει το αντίθετο του επιδιωκόμενου:Θ’ αυτονομούνται οι μικροί έναντι των άλλων μικρών και θα υποδουλώνονται όλοι έναντι των μεγάλων (προφανώς Δυτικών και πιο προφανώς ιμπεριαλιστών)

β) Η αρχική αιτία του κακού είναι η διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης.Αν η διάλυση της ΣοβιετικήςΈνωσης είχε το νόημα που της δίνουν στη Δύση (δηλ.χρεοκοπία του Σοσιαλισμού),τότε το κακό θα ήταν ανεπανόρθωτο. Δεν λέμε ευτυχώς,διότι πρόκειται περί κοινωνικής Νομοτέλειας,η διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης ήταν μια φορά διαδικασία αντικειμενική και δύο φορές υποκειμενική (=κακή δουλειά από τα μέσα της Σοβιετικής ένωσης και καλή δουλειά απ’ έξω ).

Απόδειξη : Στη θέση της Σοβιετικής Ένωσης μια Ρωσία χωρίς να είναι σοσιαλιστική,παίζει διεθνώς το ρόλο της Σοβιετικής Ένωσης: Άρα η Ανθρωπότητα ορρωδεί το κενό (όπως και η Φύση)  και τρέχει να το καλύψει όπως-όπως μέχρι να προκύψει μια νέα  Σοβιετική Ένωση