33 Ευρωβουλευτές (από τους 700 του Ευρωκοινοβουλίου) ζήτησαν από την αρμόδια Επιτροπή των βραβείων Νόμπελ να δοθεί το φετεινό βραβείο Ειρήνης στους Τσίπρα και Ζάεφ για την Συμφωνία των Πρεσπών.
Από το να γίνει πρόταση μέχρι να δοθεί το βραβείο η απόσταση είναι μεγάλη, αλλά και μόνον το ότι 33 Ευρωβουλευτές από όλες τις Παρατάξεις έκαναν την πρόταση έχει τη σημασία της.
Τα τηλεοπτικά μέσα ενημέρωσης θέλουν από μόνο αυτό το γεγονός να στείλουν το μήνυμα ότι η Συμφωνία των Πρεσπών έγινε για το καλό της Ειρήνης.Με το σημερινό μας άρθρο θ’ αποδείξουμε ότι μόνο για το καλό της Ειρήνης δεν έγινε.
1) Το κύρος των βραβείων Nόμπελ δεν απολυτοποιείται
Το κύρος των βραβείων Nόμπελ είναι μεγάλο,αλλά αυτό δεν πρέπει ν’ απολυτοποιείται και να χάνεται η αίσθηση του μέτρου.Θ αναφέρουμε ορισμένες περιπτώσεις που χωρίς ν αναιρούν την αξία των βραβείων Νόμπελ , βάζουν φρένο στην φαντασία των φίλων του Δυτικού κόσμου και της δυτικής κουλτούρας.
Α) Βραβεία Nόμπελ για τα Μαθηματικά δεν υπάρχουν.Οι ερμηνείες είναι δύο (οι αναγνώστες διαλέγουν όποια θέλουν).
Η πρώτη λέει ότι ένας μαθηματικός ήταν ερωτικός αντίζηλος (και δη ο κερδισμένος) του ίδιου του Νόμπελ
H δεύτερη λέει, ότι καλός μαθηματικός μπορεί να προέλθει από οποιαδήποτε χώρα, ενώ για τις Φυσικές Επιστήμες απαιτείται χώρα με υψηλή τεχνολογική ανάπτυξη.
Επομένως τα βραβεία πηγαίνουν στην Δ. Ευρώπη και τις ΗΠΑ.
Β) Τα βραβεία λογοτεχνίας οπωσδήποτε πάνε σε μεγάλους λογοτέχνες (αν εξαιρέσουμε το βραβείο στον Τσώρτσιλ το 1953). Αλλά αυτοί οι μεγάλοι λογοτέχνες ανεξαρτήτως του πόσο μεγάλοι είναι γίνεται προσεκτική φροντίδα να εκφράζουν τις δυτικές Αξίες ή πιο απλά να είναι της δυτικής κουλτουρας.Από τους Σοβιετικούς λογοτέχνες εμείς ξέρουμε μόνον τον Μ. Σολόχωφ.Φυσικά πήρε βραβείο και ο Πάστερνακ, όχι όμως γιατί ήταν Σοβιετικός, αλλά γιατί ήταν αντισοβιετικός.
Η Ελλάδα είχε αρκετούς μεγάλους λογοτέχνες,αλλά βραβείο Nόμπελ μόνον οι συστημικοί (Σεφέρης-Ελύτης).
Προσπάθησαν και κάποιοι αντισυστημικοί να το πάρουν, αλλά σκόνταψαν στο φοβερό επιχείρημα:Ο λογοτέχνης πρέπει πριν απ όλα νά ναι αναγνωρισμένος στην χώρα του (τώρα, γιατί αυτό το σοφό επιχείρημα δεν λειτούργησε στην περίπτωση του Πάστερνακ, είναι μια άλλη ιστορία).
Γ) Τα βραβεία Ειιρήνης είναι τα πιο ελεγμένα.Έχουμε υπ’ όψη μας δύο περιπτώσεις:Το 2000 έγινε μια Συμφωνία μεταξύ των δύο Κορεών. Βραβείο Nόμπελ όμως πήρε μόνο ο Νοτιοκορεάτης Πρόεδρος Κιμ Ντετσουγκ.Ο Πρόεδρος Ομπάμα πήρε βραβείο Νόμπελ λίγες μέρες μετά την ορκωμοσία του, πριν προλάβει να επιδείξει κανένα φιλειρηνικό έργο.Επομένως το Βραβείο Nόμπελ δείχνει,ότι οπωσδήποτε έχουν να κάνουμε με σημαντικούς ανθρώπους, αλλά όχι με αδιαμφισβήτητους. Οπωσδήποτε έχουμε να κάνουμε με κάποιο αξιόλογο έργο, αλλά όχι ότι οπωσδήποτε οφελείται η κοινωνία των απλώνανθρώπων (μπορεί να οφελείται μόνο η Αριστοκρατία τους).
2) Άλλο να οφελείται το ΝΑΤΟ και άλλο η Ειρήνη
Α) Ακόμα κι αν δεν μπορούσαμε να κατανοήσουμε σε τι οφελείται το ΝΑΤΟ από την Συμφωνία των Πρεσπών, έχουμε το δεδομένο, ότι η Συμφωνία έγινε κατ’ εντολή του ΝΑΤΟ και πιο συγκεκριμένα για ν’ ανοίξει ο δρόμος ένταξης της Βόρειας Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ.
Δεχόμαστε ότι το ΝΑΤΟ ξέρει τι κάνει και προφανώς πράττει ό,τι συμφέρει αυτό και τις ΗΠΑ.Επομένως είναι ολοφάνερο πως ωφελείται το ΝΑΤΟ. Το πρόβλημα είναι πώς ωφελείται και γιατί θέλει την Βόρεια Μακεδονία στο ΝΑΤΟ.Η απάντηση αναφέρεται στον ανταγωνισμό ΝΑΤΟ-Ρωσίας.Το ΝΑΤΟ θέλει να κυκλώσει από παντού τη Ρωσία και σκοντάφτει μόνο στη Σερβία.Αν μπορούσε να εντάξει στα μέλη του και τη Σερβία θα ήταν το άριστο και για το ίδιο και για τις ΗΠΑ.
Αυτή η φιλοδοξία ΗΠΑ και ΝΑΤΟ σκοντάφτει στο ότι η Σερβία δεν θέλει για ιστορικούς λόγους να μπεί στο ΝΑΤΟ. Δεν θ’ ανατρέξουμε μακριά στην ιστορία για να εξηγήσουμε την απέχθεια της Σερβίας απέναντί του, αφού μέχρι πριν μόλις 20 χρόνια το ΝΑΤΟ τη βομβάρδιζε.
Σ’ αυτή την απέχθεια της Σερβίας στο ΝΑΤΟ προστίθεται η απαίτηση ν’ απαρνηθεί (η Σερβία) το Κόσοβο (όρο που θέτουν εκτός από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ ακόμα και η ΕΕ ).Επομένως η Σερβία όχι μόνο δεν μπαίνει εκεί που δεν θέλει (=στο ΝΑΤΟ), αλλά ούτε εκεί που θα ήθελε (=στην ΕΕ).Άρα η Σερβία είναι μια εν δυνάμει βάση της Ρωσίας.
Διά ταύτα οι φιλοδοξίες των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ περιορίζονται στην κύκλωση της ίδιας της Σερβίας.Η ένταξη της Βόρειας Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ είναι μια επιδίωξη των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ ώστε να κυκλώσουν σε πρώτη φάση την Σερβία και σε δεύτερη φάση τη Ρωσία (η πρώτη φάση είναι στην υπηρεσία της δεύτερης φάσης).
Β) Επειδή στο μυαλό των Δυτικών Ειρήνη σημαίνει δυτική κηδεμονία του κόσμου χωρίς πόλεμο (ή μετά από πόλεμο), η ενίσχυση του ΝΑΤΟ(που είναι ο εγγυητής της Δυτικής κηδεμονίας του Κόσμου) θεωρείται προσφορά στην Ειρήνη.
Η Ειρήνη με την Συμφωνία των Πρεσπών δεν ωφελείται σε τίποτε, όχι μόνο γιατί το νόημα της Ειρήνης είναι άλλο και όχι αυτό που της δίνουν οι Δυτικοί, αλλά και γιατί η Ρωσία δεν πρόκειται να δεχτεί την Δυτική κηδεμονίαστα Βαλκάνια.
Συνεπώς, η ενίσχυση του ΝΑΤΟ θα προκαλέσει πιο δυναμικές παρεμβάσεις της Ρωσίας στα Βαλκάνια.Επομένως, η Συμφωνία των Πρεσπών διαταράσσοντας την γεωπολιτική ισορροπία στα Βαλκάνια σε μια Εποχή που η Ρωσία μπορεί να κοντράρει τη Δύση, μάλλον πόλεμο θα φέρει παρά Ειρήνη.Το βραβείο Noμπελ οι Τσίπρας και Ζάεφ το παίρνουν όχι γιατί ενισχύουν την Ειρήνη, αλλά γιατί ενισχύουν την Δυτική κηδεμονία στα Βαλκάνια.Τ’ Αφεντικά ανταμείβουν τους υπηρέτες τους.
3) Ο τουρκικός παράγοντας
Α) Στην κυβερνητική προπαγάνδα δεν έρχεται εύκολη η Αλήθεια: ότι δηλαδή υπό τη διεύθυνση των ΗΠΑ αντιμαχόμαστε τη Ρωσία. Ως εκ τούτου σε πρώτο πλάνο περνάει άλλος αντίπαλος: η Τουρκία.
Στη βάση αυτής της λογικής παίζουμε τον ρόλο του υπηρέτη των ΗΠΑ σε Βόρεια Μακεδονία και Μαυροβούνιο για να μην καλύψει το κενό η Τουρκία. Όσο πιο τολμηρά η Τουρκία προχωρεί στα Βαλκάνια, τόσο πιο βαθιά στην αγκαλιά του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ χωνόμαστε εμείς για προστασία από την Τουρκία. Μ’ αυτό το σχήμα, η δουλοφροσύνη προς τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ εμφανίζεται ως πατριωτισμός. Η δραστηριότητα της Τουρκίας στη βαλκανική είναι πραγματική και η εχθρότητα της Τουρκίας προς τη χώρα μας είναι δεδομένη.Επομένως η τακτική: Χωνόμαστε στο ΝΑΤΟ για να σωθούμε από την Τουρκία, βρίσκει απήχηση γιατί μοιάζει λογική. Ο συλλογισμός όμως είναι κάλπικος, γιατί ξεκινάει από την παράλογη αρχή, ότι σε περίπτωση σύγκρουσης της χώρας μας με την Τουρκία, οι ΗΠΑ θα τρέξουν να μας σώσουν.Το πιο λογικό είναι να φρενάρουν την ορμή των ελληνικών δυνάμεων και να κάνουν έναν ασύμφορο για μας συμβιβασμό με την Τουρκία.
Β) Με τη σειρά του ο ισχυρισμός ότι δεν πρόκειται να βοηθήσουν την Ελλάδα ΗΠΑ και ΝΑΤΟ ξεκινάει από την Αρχή, ότι η συμμαχία μας με το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ δεν έχει εθνικό χαρακτήρα, δεν πρόκειται για συμμαχία ειρηνικών εθνών έναντι επιθετικών αντιπάλων εθνών (και πολύ περισσότερο εναντίον της Τουρκίας, που μέχρι τώρα θεωρείται μέλος του ΝΑΤΟ).Η συμμαχία της Ελλάδας με ΗΠΑ και ΝΑΤΟ είναι συμμαχία ταξικού χαρακτήρα. Είναι συμμαχία διάσωσης του συστήματος της χώρας και όχι της ίδιας της χώρας. Ο στόχος του ΝΑΤΟ ήταν μέχρι πρότινος η Σοβιετική Ένωση και η απειλή του Κομμουνισμού. Η απειλή όμως του κομμουνισμού, δεν αφορούσε τα έθνη και τον εθνικό πολιτισμό τους, αλλά τις κυρίαρχες τάξεις και τα προνόμιά τους.
Επειδή οι κυρίαρχες τάξεις ήσαν ανίκανες από μόνες τους να αντιπαλέψουν την απειλή του Κομμουνισμού, μετέτρεψαν τα ταξικά τους συμφέροντα σε εθνικά και φόρτωσαν το καθήκον αντιμετώπισης της Σοβιετικής Ένωσης στους λαούς της Ευρώπης (και γενικώς των χωρών του ΝΑΤΟ).
Η Σοβιετική Ένωση διαλύθηκε, αλλά όχι όπως και στο βαθμό που θα ήθελαν οι ΝΑΤΟϊκοί και οι ΗΠΑ. Δια ταύτα, καλού κακού, η αντιπαράθεση ΝΑΤΟ-ΗΠΑ συνεχίζεται με τη Ρωσία (ως διάδοχο της Σχολής Ένωσης).Η αντιπαράθεση της χώρας μας με την Τουρκία (τουλάχιστον προς Βορρά, στη βαλκανική) είναι πρόσχημα συγκάλυψης των υπηρεσιών που προσφέρουμε σε ΗΠΑ και ΝΑΤΟ…