Η Παναγία των Παρισίων θεωρείται ένα μεγάλης αρχιτεκτονικής αξίας μνημείο και η καταστροφή προκαλεί οπωσδήποτε θλίψη. Εφ όσον η πυρκαγιά προκλήθηκε από ατύχημα (όπως είναι η επίσημη εκδοχή) οι συναισθηματικές εκδηλώσεις σταματάνε εδώ και από κει και πέρα το ζήτημα είναι η πιστή αποκατάσταση του ιστορικού μνημείου.
Επί του παρόντος στεκόμαστε στην επίσημη εκδοχή και εξετάζουμε μόνο τις συναισθηματικές υπερβολές των δημοσιογράφων της τηλεόρασης.Θέλουμε με το σημερινό άρθρο ν δείξουμε,ότι ακόμα και σε ζητήματα που εύκολα προκαλούν συναισθηματικές εκρήξεις,ο ρόλος της λογικής ανάλυσης (που η αρθρογραφία μας ακολουθεί) είναι αναντικατάστατος.
1) Η λογική είναι αντικειμενική Η λογική είναι αντικειμενική σημαίνει,ότι η λογική πρέπει ν’ αντανακλά πιστά τις πραγματικές σχέσεις του αντικειμενικού κόσμου.Δεν υπάρχει δική μου και δική σου λογική: Από τα ίδια δεδομένα προκύπτουν τα ίδια συμπεράσματα.Ακριβώς όπως συμβαίνει στη Φύση: Με τις ίδιες αιτίες να δουλεύουν στις ίδιες συνθήκες ,προκύπτουν τα ίδια αποτελέσματα.Φυσικά ξεχωρίζουμε τυπική και διαλεκτική λογική:Η μεν τυπική δεν μπορεί ν’ αγνοήσει την πραγματικότητα,αλλά την Αλήθεια την εξάγει μέσα από λογικούς κανόνες,που σήμερα πια η ισχύς τους θεωρείται πολύ περιορισμένη.Αντίθετα η διαλεκτική λογική στηρίζεται στην ολόπλευρη και εν πολλοίς αντιφατική ουσία των πραγμάτων και η Αλήθεια της προκύπτει όχι από την τήρηση κάποιων κανόνων,αλλά από τον βαθμό αντανάκλασης των φυσικών σχέσεων.Λέγοντας η λογική είναι αντικειμενική,εννοούμε την διαλεκτική λογική,που ουσιαστικά είναι μετάφραση της Φύσης στο κεφάλι του ανθρώπου. Διά ταύτα το ζήτημα της παρουσίασης της καταστροφής της Παναγίας των Παρισίων θα το αντιμετωπίσουμε με την λογική(προφανώς την διαλεκτική).
2) Τα συναισθήματα είναι υποκειμενικά
Tα συναισθήματα είναι συνειδητά (διαφορετικά τα λέμε αισθήματα ή διαθέσεις).Τα συναισθήματα εδράζονται επί των γνώσεων. Διαμορφώνεται πρώτα ένα δυναμικό στερεότυπο αντίληψης του κόσμου και συμπεριφοράς ή αντίδρασης σ’ αυτό. Κάθε νέο συναίσθημα περνάει και διηθείται μέσα απ αυτό το δυναμικό στερεότυπο .Μ’ άλλα λόγια διαμορφώνεται προσωπικότητα και κάθε νέο συναίσθημα περνάει μέσα από την διαμορφωμένη .προσωπικότητα.Φυσικά κάθε νέα γνώση και κάθε νέο συναίσθημα αφήνει το ίχνος του και αλλάζει κατά τι την προσωπικότητα. Διά ταύτα τα συναισθήματα είναι υποκειμενική υπόθεση.Αλλιώς αντιλαμβάνεται την καταστροφή της Παναγίας των Παρισίων ένας Γάλλος,αλλιώς ένας κάτοικος άλλης Ευρωπαϊκής χώρας.Αλλιώς την αντιλαμβάνεται ένας χριστιανός και αλλιώς ένας μουσουλμάνος ή ένας άθρησκος.Και πάνω απ όλα αλλιώς αντιλαμβάνεται την καταστροφή της Παναγίας των Παρισίων ένας Ευρωλάγνος κι αλλιώς ένας Ευρωσκεπτικιστής [Εμείς δεν είμαστε Ευρωσκεπτικιστές,αλλά Ευρωαρνητές,γιαυτό και παρά την δεδομένη θλίψη μας την καταστροφή της Παναγίας των Παρισίων την αντιλαμβανόμαστε πιο αλλιώς ακόμα]
Η δικτατορία των ελληνικών ΜΜΕ και ειδικά της ΕΡΤ συνίσταται στην προσπάθεια τους αξιοποιώντας την δύναμη της Τηλεόρασης να μας επιβάλουν τα δικά τους συναισθήματα.Δεδομένου ότι συναισθήματα εδράζονται επί γνώσεων και ιδεών,η δικτατορία των ΜΜΕ μας επιβάλλει τις δικές της απόψεις,τις δικές της ιδέες,τη δική της ιδεολογία.Πιο συγκεκριμένα η δημοσιογράφος-εκφωνήτρια του κεντρικού δελτίου ειδήσεων της ΕΡΤ μιλώντας για την καταστροφή της Παναγίας των Παρισίων ουσιαστικά έκλαιγε.Η συναισθηματική όμως υπερβολή συχνά δεν φέρνει το ποθούμενο αποτέλεσμα ,ακριβώς γιατί προδίδει άνθρωπο,που έχει ιδιαίτερο λόγο να δείχνει ισχυρά συγκινημένος
3) Η ιστορική παράμετρος της Αισθητικής
Την Παναγία των Παρισίων ως μνημείο Αρχιτεκτονικής δεν μπορούμε να το εκτιμήσουμε.Αν όμως κρίνουμε ότι επέζησε δύο μεγάλων Επαναστάσεων(της αστικής Γαλλικής Επανάστασης του 1789 και της Παρισινής Κομμούνας του 1870) ,σημαίνει ότι οι επαναστάτες την Παναγία των Παρισίων την είδαν ως μνημείο υψηλής Τέχνης και όχι Οίκο άγνοιας,σκοταδισμού και πνευματικής υποδούλωσης.[Βέβαια την Παναγία των Παρισίων δεν την πείραξαν ούτε οι χιτλερικοί το 1940.Αυτό όμως δεν λέει τίποτε,γιατί οι Γερμανοί ήσαν κατακτητές και δεν είχαν λόγο να βλάψουν εκκλησίες,όπου υμνείται η υποταγή στην όποια Πολιτική Εξουσία: “Πάσα ψυχή εξουσίαις υπερεχούσαις υποτασσέσθω κλπ” (Προς Ρωμαίους Επιστολή Παύλου το ανάγνωσμα).
]Εξ αυτών ιστορικά συνάγεται ότι πρόκειται για σπουδαίο μνημείο Τέχνης και με την καταστροφή του οφείλουμε να θλιβόμαστε.Αλλά μέχρις εδώ, Από κει και πέρα αρχίζουν οι υποβολιμιαίοι συμβολισμοί στην σχεδιασμένη προσπάθεια της Κυβέρνησης να ξεχειλίσει το συναίσθημα και η συμπαράσταση.
4) Οι συμβολισμοί ως αιτία της συναισθηματικής υπερβολής
Η Κυβέρνηση (και γενικότερα οι πολιτικοί του Συστήματος)φόρτωσαν την Παναγία των Παρισίων με συμβολισμούς:Η Παναγία των Παρισίων είναι ο πυρήνας της Γαλλικής κουλτούρας,η Γαλλική κουλτούρα είναι το κέντρο του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού.Επομένως η καταστροφή της Παναγίας των Παρισίων είναι Ευρωπαική απώλεια και επειδή όλοι είμαστε Ευρωπαίοι (γεωγραφικά προφανώς,αλλά οι δημοσιογράφοι μας το εννοούν πολιτικά και πολιτιστικά) πρέπει όλοι να θλιβόμαστε.Αφού όλοι πρέπει να θλιβόμαστε σημαίνει ότι όλοι πρέπει να ενωθούμε και να συσπειρωθούμε γύρω απ την Παναγία των Παρισίων,γύρω απ το Παρίσι ,γύρω απ την Γαλλία και τελικά γύρω από την Ευρώπη δηλ.την ΕΕ. Αυτοί ακριβώς οι συμβολισμοί φέρνουν και αντίστροφες αντιδράσεις,επειδή ακριβώς η συναισθηματική υπερβολή προδίδει πολιτική σκοπιμότητα αξιοποίησης ενός πράγματι θλιβερού συμβάντος.
5) Οι συμβολισμοί των Ευρωσκεπτικιστών
Η ΕΕ είναι ένα αυταρχικό και αντιλαϊκό Σύστημα και αυτό το δεδομένο κανένας συμβολισμός και κανένα συναισθηματικό ξεχείλισμα δεν μπορεί να το αλλάξει.Ακόμα χειρότερα: Ο φιλοΕυρωπαικός συμβολισμός προκαλεί ανώι Ευρωπαϊκό συμβολισμό: πάει καίγεται η παλιά Ευρώπη,πάει καίγεται ο παλιός Ευρωπαικός Πολιτισμός.Οι Ευρωσκεπτικιστές στην πυρκαγιά της παλιάς Ευρώπης δίνουν κοινωνικο-πολιτικό περιεχόμενο,αλλά δεν λείπουν και οι αντίπαλοι της ΕΕ που δίνουν ηθικό και θρησκευτικό περιεχόμενο (πάει κάηκε η Ευρώπη του ηδονισμού και των ομόφυλων γάμων).Οι θρησκευόμενοι λογικά είναι οι πιο ζημιωμένοι,γιατί το κάψιμο της εκκλησίας δείχνει έλλειψη μεταφυσικής βοήθειας.Αυτό το λογικό συμπέρασμα παραείναι συνταρακτικό για να το παραδεχτούν οι θρησκευόμενοι και καταλήγουν σε αντιλογικά συμπεράσματα: Φταίει η θρησκευτική ουδετερότητα,φταίει η γενική ανεκτικότητα στις ανώμαλες γαμικές σχέσεις κλπ.Η λογική λέει άλλα: Φταίει η ελλιπής φύλαξη των μνημείων,φταίει η ανεπαρκής λειτουργία της πυροσβεστικής, φταίνε οι μικρές αμοιβές των πυροσβεστών,φταίει το όλο Σύστημα των κοινωνικών σχέσεων,γεγονός που δείχνεται με την κινητοποίηση των κίτρινων γιλέκων [Ας ελπίσουμε ότι το κάψιμο της Παναγίας των Παρισίων δεν είναι έργο ύποπτων πρακτόρων γιανα σταματήσει η κινητοποίηση τους (όπως φυσικά ευχόμαστε να μην είναι έργο τρομοκρατών)
