Δημοτικοί Άρχοντες: Η πολιτική βούληση είναι η ολοκλήρωση ενός πολιτικοποιημένου προγράμματος-Γράφει ο Μανώλης Γαλανομάτης

1879

Σε λίγες μέρες (26/5/2019 ) έχουμε Δημοτικές Εκλογές.Για την Κάλυμνο υπάρχουν 6 υποψήφιοι Δήμαρχοι και πολλαπλάσιος αριθμός υποψήφιων Δημοτικών Συμβούλων.

Είναι θέμα κύρους της κάθε Παράταξης να δημοσιεύσει ένα πρόγραμμα.Πλην όμως η οικονομική Κρίση,που έγινε πια κατάσταση(=μονιμοποιήθηκε) και η Ευρωπαϊκή εποπτεία τείνουν να στερήσουν από τα προγράμματα τις όποιες πολιτικές διαφορές και να τα περιορίσουν σε γνωστικές και τεχνικές προσεγγίσειςτων Δημοτικών ζητημάτων.

Εμείς φυσικά δεν συμβιβαζόμαστε μ’ αυτή την τάση και προσπαθούμε να δούμε τα διάφορα προγράμματα από πολιτική σκοπιά. Αυτό που θα εκτιμήσουμε από τα διάφορα προγράμματα είναι τις διαφορετικές προτεραιότητες και πιο πολύ ακόμα αν απ’ αυτές τις διαφορετικές προτεραιότητες διαφαίνεται βούληση συμμόρφωσης στις υποδείξεις του Συστήματος,ή εκπηγάζει κάποια τάση υπέρβασης αυτών των πλαισίων.Η γραπτή υπέρβαση των πλαισίων της ΕΕ και των εντολών των εγχώριων λακέδων της δεν είναι το παν.Μένει η πολιτική βούληση προώθησης και υλοποίησης ενός προγράμματος που υπεβαίνει πλαίσια, περιορισμούς και υποδείξεις.

1) Γιατί ένα δημοτικό πρόγραμμα πρέπει να είναι πολιτικοποιημένο;         

 Ένα δημοτικό πρόγραμμα πρέπει να είναι πολιτικοποιημένο γιατί τα δημοτικά ζητήματα έχουν πολιτικό χαρακτήρα.Η Ελληνική κοινωνία είναι ταξικά διαιρεμένη.Η κάθε κοινωνική Τάξη τα δημοτικά ζητήματα τα βλέπει με διαφορετικό τρόπο (προφανώς ανάλογα με τα συμφέροντα της). Η Άρχουσα ενέταξε τη Χώρα μας στην ΕΕ,η οποία έχει τα δικά της Αφεντικά και τις δικές της αντιλήψεις για τα δημοτικά ζητήματα(προφανώς σύμφωνα με τα συμφέροντα των Ευρωπαικών Αφεντικών). Επομένως οι δικοί μας Δημοτικοί Άρχοντες μπορούν να διαμορφώσουν πρόγραμμα ανάλογα με τα συμφέροντα της εγχώριας και Ευρωπαικής Πλουτοκρατίας,ή ανάλογα με τα συμφέροντα των δημοτών.Εν πολλοίς ο πολιτικός χαρακτήρας των δημοτικών ζητημάτων είναι κρυφός ή συγκαλυμένος.Η πολιτικοποίηση του δημοτικού προγράμματος ξεκινάει με την αποκάλυψη του πολιτικού χαρακτήρα ,συνεχίζεται μετην διαμόρφωση πολιτικοποιημένου προγράμματος και ολοκληρώνεται με την πολιτική βούληση εφαρμογής του πολιτικοποιημένου προγράμματος.


2) Η αμφισβήτηση του δεδομένου τρόπου επιλογής                     Ψηφίζουμε με ένα ορισμένο τρόπο.Διευθύνουμε τις δημοτικές υποθέσεις με ένα ορισμένο τρόπο.Η πολιτικοποίηση στα δημοτικά θέματα ξεκινάει με αμφισβήτηση του δεδομένου τρόπου ψήφισης και διεύθυνσης.Αυτή η επισήμανση διασαφηνίζει και την έννοια της πολιτικοποίησης.Παρανόηση της έννοιας της πολιτικοποίησης θα ήταν, να ψηφίζει κανείς ή να διευθύνει το Δήμο βάσει υποδείξεων των συστημικών Κομμάτων της Αστικής Εξουσίας και να ισχυρίζεται,ότι είναι πολιτικοποιημένος.Η έννοια της πολιτικοποίησης έχει αντισυστημικό χαρακτήρα.Αυτό το ξέρει και τελευταία Καλυμνιά: Όταν η Καλυμνιά μάνα λέει : “Το παιί μου ήμπλεξε με τα πολιτικά” δεν εννοεί ότι γράφτηκε στην Νεολαία της ΝΔ κλπ,αλλά ότι με ενεργό και συνειδητό τρόπο αντιστέκεται στο Σύστημα και τις επιλογές του Συστήματος και υφίσταται τις συνέπειες αυτής της επιλογής του και αυτής της δραστηριότητας του.Επομένως η πιο βαθειά ουσία της πολιτικοποίησης είναι η αμφισβήτηση του Συστήματος.Βέβαια μπορεί ν’ απορήσει κανείς: Γιατί να μην θεωρείται πολιτικοποίησηη εγγραφή κάποιου στην ΝΔ,ΠΑΣΟΚ κλπ;Η απάντηση είναι απλή:To Σύστημα έχει τα δκά του κυκλώματα,που παράγουν την Πολιτική του.Στη συνέχεια υπάρχουν τα υποσύνολα του Συστήματος που διαμορφώνουν την Νεοφιλελεύθερη ή την Σοσιαλδημοκρατική έκδοση της συστημικής γραμμής.Στους εγχώριους πολιτικούς που κινούνται στα πλαίσια του Συστήματος μένει μια συγκεκριμένη ερμηνεία της όποιας έκδοσης της πολιτικής γραμμής του Συστήματος ανάλογα με την  μόρφωση τους,την ιδιοσυγκρασία τους και τους Νόμους της Νευροφυσιολογίας.Σε παρόμοιες περιπτώσεις δεν γίνεται λόγος για καμιά πολιτικοποίηση,γιατί δεν υπάρχει κανένας προβληματισμός και καμιά αμφισβήτηση.


3) Ο πυρήνας της δημοτικής πολιτικοποίησης                     

  Το κεντρικό θέμα της πολιτικοποίησης (υπό τις σημερινές συνθήκες)είναι η στάση απέναντι στο ζήτημα : Δημοτικοποίηση ή ιδιωτικοποίηση των κοινωνικών Υπηρεσιών.Επομένως ένα δημοτικό πρόγραμμα είναι πολιτικοποιημένο εάν πριν απ’ όλα υποστηρίζει τον δημοτικό χαρακτήρα των κοινωνικών Υπηρεσιών (καθαριότητα, νερό,φωτισμός των δημοτικών περιοχών κλπ) [Υποτίθεται ότι ο τομέας της Υγείας είναι κρατικοποιημένος =κοινωνικοποιημένος.Σε περίπτωση που σε εθνική βάση δεν είναι έτσι,τότε ο τομέας της Υγείας προστίθεται στην έννοια της δημοτικοποίησης]Τώρα προς αποφυγή της μανούβρας των Σοσιαλδημοκρατών λέμε το εξής:Δημοτικοποίηση σημαίνει όχι απλά δημοτική ιδιοκτησία και διεύθυνση(καθαριότητας,νερού κλπ),αλλά και ακύρωση των Νόμων της Αγοράς σ’ αυτούς τους τομείς.Απλά αυτή η διαδικασία λέγεται κοινωνική πολιτική,για να επιβιώσουν όλοι οι δημότες και όχι μόνον οι εύποροι. Πρέπει να σημειώσουμε,ότι ακύρωση των Νόμων της Αγοράς δεν σημαίνει υποχρεωτικά ακύρωση του Νόμου της Αξίας.Ο Νόμος της Αξίας μπορεί να ισχύει συνολικά για τον Δήμο ,αλλά οι άποροι πληρώνουν μειωμένες τιμές (ή δεν πληρώνουν τίποτε).Προφανώς ο Δήμος από αλλού συμπληρώνει τη ζημιά.

4) Η προέκταση της δημοτικοποίησης                         

 Η δημοτικοποίηση των Υπηρεσιών υπό ευνοϊκές συνθήκες μπορεί να επεκταθεί σε δημοτικοποίηση βασικών κλάδων Παραγωγής για εσωτερική κατανάλωση με ακύρωση των Νόμων της Αγοράς.Αυτό το ζήτημα πρέπει να λυθεί σε ρεαλιστικά πλαίσια,χωρίς φαντασιώσεις,ότι μπορούμε να εφαρμόσουμε Σοσιαλισμό σε βάση Δήμου.Μπορούμε όμως να διαμορφώσουμε κοινωνικές παραγωγικές Επιχειρήσεις,που αν μη τι άλλο μπορούν να διδάξουν,ότι ο καπιταλισμός δεν είναι η μοίρα της Ανθρωπότητας και ό,τι λειψά γίνεται στο Δήμο,πλήρως μπορείνα γίνει σε πανεθνική βάση.

5) Η ολοκλήρωση της πολιτικοποίησης   

 Η δημοτικοποίηση των Υπηρεσιών αντίκειται στο πνεύμα του Νεοφιλελευθερισμού, γιαυτό χρειάζεται πολίτική βούληση για να προχωρήσει.Η πολιτική βούληση αναλύεται :

α) Σε κινητοποίηση του κόσμου για υπεράσπιση του δημοτικού χαρακτήρα των Υπηρεσιών,σε απομόνωση των Νεοφιλελεύθερων Δημοτικών Συμβούλων και σε αντίκρουση των προσπαθειών του Κράτους να επιβάλουν την βούληση της ΕΕ 

β) Σε μελέτη των οικονομικών και τεχνικών λεπτομερειών της δημοτικοποίησης,ώστε αυτή να είναι επιτυχημένη και να μην φορτωθεί η πολιτική της δημοτικοποίησης την επιστημονική και τεχνική άγνοια της υλοποίησης της.

γ) Το πέρασμα σε συνεργατικές δημοτικές παραγωγικές επενδύσεις απαιτεί ένα άλλο Εθνικό Κράτος ευνοικό προς την κατεύθυνση των δημοτικών Επιχειρήσεων κοινωνικού χαρακτήρα.Διά ταύτα η πολιτικοποίηση σε βάση Δήμου επεκτείνεται υποχρεωτικά σε γενίκευση αυτής της πείρας όχι μόνο σε βάση δευτεροβάθμιων Αυτοδιοικητικών οργάνων,αλλά και σε βάση εθνικής Πολιτικής.

 6) Η προσωπική καταξίωση                

Μέχρι σήμερα η επιλογή των Δημοτικών Αρχόντων γίνεται με βάση τις προσωπικές τους ικανότητες και την εγνωσμένη εμπειρία τους γύρω από τα δημοτικά θέματα.Τώρα με ένα πρόγραμμα πολιτικοποιημένο απαξιώνονται οι προσωπικές ικανότητες των δημοτικών Αρχόντων;

Η απάντηση έχει τρία μέρη:

α) Η προσωπική καταξίωση των Δημοτικών Αρχόντων συνεπαγόταντην προσωπική απαξίωση των ψηφοφόρων με το σύστημα της εκλογικής πελατείας

β) Η προσωπική καταξίωση δεν μπαίνει πάνω από το λαϊκό συμφέρον,γιατί η κοινωνία είναι ανώτερη ποιότητα από το άτομο. Απόδειξη ότι η κοινωνία μπορεί να στερηθεί το οποιοδήποτε άτομο,χωρίς να πάψει να προχωρεί και να εξελίσσεται,ενώ άτομο χωρίς την κοινωνία δεν μπορεί να επιβιώσει και πολύ περισσότερο να καταξιωθεί.Πέραν τούτου δεν υπάρχει άτομο με ατομικό περιεχόμενο.Το περιεχόμενο του ατόμου είναι κοινωνικό.Δεν υπάρχει ατομική γλώσσα,δεν υπάρχει ατομική Εργασία κλπ κλπ.Όλο το περιεχόμενο του ατόμου είναι κοινωνικό δοσμένο και εμφανιζόμενο με ατομικές ιδιαιτερότητες.

γ) Η προσωπική καταξίωση με την πολιτικοποίηση αναπτύσσεται καλύτερα με την διάχυση του ατόμου στην κοινωνία και τις υποθέσεις της,παρά σε απομόνωση και αντιδιαστολή προς αυτήν.