Σε σχετικό βίντεο της ΕΡΤ στις 12/5/2019 ακούμε τον Κ.Μητσοτάκη να μιλάει για επταήμερη Εργασία ,αν υπάρχει συμφωνία Εργοδοσίας και Εργαζόμενων.
Ο Αλ.Τσίπρας δεν άργησε να εκμεταλλευτεί πολιτικά την δήλωση του Κ.Μητσοτάκη όχι μόνο καταγγέλλοντας τον εργασιακό μεσαίωνα της επταήμερης Εργασίας,αλλά και χλευάζοντας τα περί ελεύθερης συμφωνίας των Εργαζόμενων με την Εργοδοσία.
Με το σημερινό μας άρθρο θα επιμείνουμε σ’ αυτό το σημείο,ότι δεν μπορεί να υπάρξει ελεύθερη συμφωνία Εργαζόμενων και Εργοδοσίας,γιατί είναι σοβαρό θέμα.
Αλλά ο κύριος στόχος του σημερινού άρθρου είναι ν’ αποδείξει,ότι υπάρχει μια (τουλάχιστον εξ αντικειμένου) συνεργασία μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ,η οποία συνίσταται στα εξής:
α) Υποχωρώντας προς δεξιά ο ΣΥΡΙΖΑ να σπρώχνει την ΝΔ δεξιότερα και
β) Πηγαίνοντας ο Κ.Μητσοτάκης τόσο δεξιά να δίνει την ευχέρεια στον Αλ.Τσίπρα να παριστάνει τον Αριστερόμε μαρξιστικές ερμηνείες
1) Η δεξιά πορεία του ΣΥΡΙΖΑ και οι συνέπειες της
α) Ο Αλ.Τσίπρας μας εγκλωβίζει στην ΕΕ μετατρέποντας το ΟΧΙ του Δημοψηφίσματος σε ΝΑΙ. Αυτό σημαίνει ότι παίχθηκε κακό παιχνίδι σε βάρος του Ελληνικού λαού: Λαθραία και με δόλο εμφάνισαν τον Ελληνικό λαό να φορτώνεται την ευθύνη της ένταξης στην ΕΕ και το υπερήφανο ΟΧΙ του να ερμηνεύεται ως κάποια διαδικαστική λεπτομέρεια, που σήμαινε στήριξη του Αλ.Τσίπρα στις διαπραγματεύσεις (δηλ και σ’ αυτό το σημείο φόρτωσαν στον Ελληνικό λαό τους συμβιβασμούς του Αλ.Τσίπρα). Αν σκεφτούμε,ότι η Ελλάδα στην ΕΕ μπήκε για πολιτικούς και όχι για οικονομικούς λόγους [ο Κ.Καραμανλής ο πρεσβύτερος πολλάκις αυτό το σημείο το τόνισε],καταλαβαίνουμε ότι ο Αριστερός Αλ.Τσίπρας έπαιξε το παιχνίδι του Συστήματος (=το Σύστημα στηνΕΕ έψαχνε για προστασία από τον εχθρό-λαό)
β) Ό,τι είναι κρυφό για την ΕΕ ,στον εναγκαλισμό του Αλ.Τσίπρα με ΗΠΑ και ΝΑΤΟ είναι όχι μόνο ολοφάνερο,αλλά και βαθύτερο:Ο Αλ.Τσίπρας έγινε πράκτορας (ντίλερ το λένε οι αγγλομαθείς)της Αμερικάνικης Πολιτικής σε Βαλκάνια και υδρογονάνθρακες της Μέσης Ανατολής.
γ) Ο Αλ.Τσίπρας προσκολλήθηκε στην Νεοφιλελεύθερη Πολιτική της ΕΕ στα εργασιακά και πιστωτικά θέματα ρίχνοντας χαμηλά το βιοτικό επίπεδο του Ελληνικού λαού και φορτώνοντας του πληρωμές τοκοχρεωλυσίων για δύο γενιές.Ποιές είναι οι συνέπειες αυτής της δεξιάς πορείας του ΣΥΡΙΖΑ;
Πρώτον μεν δικαιώνεται ο εγκλεισμός της Χώρας στις ιμπεριαλιστικές στάνες και επομένως καθίσταται πολλαπλά δυσκολότερη η στρατηγική επιλογή της Αριστεράς περί Σοσιαλισμού και δεύτερον η κοινωνία εξαθλιώνεται για να πλουτίσει η Ολιγαρχίατου Πλούτου.Ως συνέπεια όλων αυτών των δεδομένων ο Κ.Μητσοτάκης υποχρεώνεται να τραβήξει δεξιότερα ,για να έχει διακριτή πολιτική ύπαρξη απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ
2) Το δεύτερο σκέλος της ανταγωνιστικής συνεργασίας Πηγαίνοντας ο Κ.Μητσοτάκης τόσο δεξιά ,ώστε να προτείνει επταήμερη Εργασία [τόσο δεξιά,που δεν το προτείνουν στην ΕΕ ιδιαίτερα μετά τις κινητοποιήσεις των “κίτρινων γιλέκων”],αφήνει πολιτικό χώρο στον Αλ.Τσίπρα να εμφανίζεται για Αριστερός καταγγέλλοντας τον εργασιακό Μεσαίωνα της ΝΔ,αλλά και χλευάζοντας τα περί ελεύθερης συμφωνίας των Εργαζόμενων με την Εργοδοσία. Όντως δεν μπορεί να υπάρξει καμιά ελεύθερη συμφωνία μεταξύ πεινασμένων Εργαζόμενων κάτω από τον φόβο της απόλυσης και χορτάτης (από την περίσσια εκμετάλλευση) Εργοδοσίας,που ανά πάσα στιγμή μπορεί ν’ αντικαταστήσει τους απολυμένουςμε άλλους άνεργους (αν όχι με Έλληνες άνεργους ,με σκουρόχρομους μετανάστες,που αρκούνται σε ακόμα λιγότερα–το κεφάλαιο δεν νοιάζεται για το χρώμα του δέρματος,αλλά για το ποσοστό της Υπεραξίας).Ακούγοντας ο Ελληνικός λαός τον Αλ.Τσίπρα να καταγγέλλει τον εργασιακό Μεσαίωνα (τώρα μάλιστα που δίνει και την 13η Σύνταξη) νομίζει ότι ο Αλ.Τσίπρας παραμένει Αριστερός.Ήτοι ο Κ.Μητσοτάκης με την πορεία προς τα δεξιότερα διασώζει την πολιτική ύπαρξη του Αλ.Τσίπρα.
3) Η ιστορική οπισθοδρόμηση της ανταγωνιστικής συνεργασίας Ο Αλ.Τσίπρας κατάφερε να υποβαθμίσει τον ρόλο της ίδιας της Σοσιαλδημοκρατίας: Από κει που αντικείμενο της Σοσιαλδημοκρατίας,ήταν η αντιπαράθεση με το ΚΚΕ για τους δρόμους πρόσβασης ή προσέγγισης στο Σοσιαλισμό,τώρααντικείμενο της Σοσιαλδημοκρατίας γίνεται η πολεμική κατά της βαρβαρότητας της επταήμερης Εγασίας στο αδιαφιλονίκητο Σύστημα του καπιταλισμού.Ο Κ.Μητσοτάκης κατάφερε από κει που αντικείμενο της Δεξιάς ήταν η δικαιολόγηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο,να γίνεται καταφυγή στις ακραίες μορφές καπιταλιστικής βαρβαρότητας με αδιαφιλονίκητο στοιχείο το δικαίωμα της Εργοδοσίας στην όσο γίνεται μεγαλύτερη εκμετάλλευση για την κερδοφορία του κεφαλαίου,(που στο μυαλό του Κ.Μητσοτάκη ταυτίζεται με την Ανάπτυξη της Χώρας).
4) Η ελευθερία βουλήσεως των πεινασμένων Εργατών
O κόσμος είναι αιτιοκρατούμενος και ως ένα βαθμό προσδιορισμένος. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει μια Τάξη που κατέχει τα Μέσα Παραγωγήςκαι επομένως είναι προσδιορισμένο,ότι αυτή η Τάξη θα κάνει διεύθυνση Εργασίας σύμφωνα με τα συμφέροντα της. Αυτή η Τάξη έχει την δυνατότητα πρόσληψης ή απόλυσης του Α Εργάτη ήτου Β.Αυτή η δυνατότητα επιλογής είναι ένας βαθμός ελευθερίας.Αλλά είτε τον Α Εργάτη προσλάβει,είτε τον Β η αιτιοκρατία ισχύει: Πχ.Ο Εργοδότης προσέλαβε τον Α Εργάτη,όχι γιατί έτσι [αλλά και αυτό να συνέβαινε πάλι ισχύει η αιτιοκρατία,μόνο που ξεπέφτει από το επίπεδο της κοινωνιολογίας στο επίπεδο της Νευροφυσιολογίας],αλλά γιατί ο Α είναι (ή φαίνεται στο Αφεντικό,ότι είναι) πιο παραγωγικός ή έχει δηλώσει ότι δεν θα συμμετέχει σε απεργίες.Υπάρχει συγχρόνως μια άλλη Τάξη που διαθέτει μόνο την Εργατική της Δύναμη.Ως εκ τούτου αυτή η Τάξη δεν συμμετέχει στην διεύθυνση Εργασίας και το Εργοστάσιο δεν την ρωτά ποτέ τι και πώς θα παραχθεί το προιόν.Αυτό ήδη είναι μια στέρηση ελευθερίας.Αυτός ο Εργάτης εργάζεται παρόλο που ξέρει ότι τον εκμεταλλεύονται.Συνεχίζει όμως να εργάζεται γιατί με την Ανεργία θα πεθάνει απ την πείνα.Το μεροκάματο του είναι λίγο και η επταήμερη Εργασία κόλαση,αλλά συνεχίζει να εργάζεται,γιατί τα παιδιά του πρέπει να φάνε.Άρα θέμα ελευθερίας δεν τίθεται.Η ελευθερία στον καπιταλισμό είναι τόσο περιορισμένη,που πρέπει κανείς ν’ ανατρέξει στην δουλοκτησία ή τη φεουδαρχία για να την επισημάνει.Ο Κ.Μητσοτάκης καυχιέται ότι ότι υπάρχει συμφωνία Εργαζόμενων και Εργοδοσίας για να υπάρξει επταήμερη Εργασία.Η απάντηση μας είναι απλή:Αν ο Εργάτης δούλευε παρά την θέληση του,δεν θα είχαμε καπιταλισμό,αλλά δουλοκτησία.Αν έφυγε η δουλοκτησία και ήρθε η φεουδαρχία και αν έφυγε η φεουδαρχία και ήρθε ο καπιταλισμό,δεν οφείλεται σε κάποια επουράνια βούληση ή σε φαεινές ιδέες πρωτοπόρων πνευμάτων (παρόλο που αυτό κάτιμετράει στην ιστορική πορεία),αλλά στο ότι οι παλιές Παραγωγικές σχέσεις δέσμευαν τις Παραγωγικές δυνάμεις,οι οποίες πρέπει να προχωρήσουν.Στη βάση του ίδιου Νόμου της αναγκαίας αντιστοιχίας Παραγωγικών σχέσεων και Παραγωγικών δυνάμεων το Σύστημα σας θα φύγει σε κάποια στιγμή προς το παρελθόν,ό,τι κι αν κάνετε. Αν η ΕΕ έχει αξεπέραστα προβλήματα δεν είναι γιατί οι ηγήτορες της έκαναν λάθη (που όντως έκαναν και αυτό θα μετρήσει),αλλά γιατί και τους Αρχαγγέλους να φέρνατε στο κόσμο να διαχειριστούν τον καπιταλισμό,πάλι καταδικασμένο θάταν το Σύστημα σας.Γιαυτό γλεντήστε το όσο προλαβαίνετε και μη μας δουλεύετε με την ελευθερία βουλήσεως του πεινασμένου Εργάτη .
