Τον Μάη του 2019 ο ΣΥΡΙΖΑ ψηφίζει τον Νόμο 4611,που
προβλέπει ,ότι για την απόλυση του Εργαζόμενου είναι αναγκαίο
ν’ αναφέρεται κάποιος “βάσιμος ” λόγος (που αυτός θα κρίνεται
απ’ τα δικαστήρια κατά πόσον όντως είναι βάσιμος).
Τώρα ο Υπουργός Εργασίας Γ.Βρούτσης καταργεί την ανάγκη
εμφάνισης από την Εργοδοσία “βάσιμου” λόγου για την απόλυση
Εργαζόμενου. Περνάμε επομένως στη φάση της αυθαιρεσίας των
απολύσεων,η οποία είναι και η πρώτη εμφάνιση του
Νεοφιλελευθερισμού στις Εργασιακές σχέσεις.
Σκοπός του σημερινού μας άρθρου είναι αφ΄ ενός να αποδείξει,
ότι οι δικαιολογίες του Υπουργού Εργασίας της ΝΔ είναι απλά ένα
σόφισμα και να αναδείξει κατόπιν τους οικονομικούς και πολιτικούς στόχους αυτής της κίνησης της ΝΔ.
1) Ο βάσιμος λόγος
Η τροπολογία της ΝΔ πάνω στον Νόμο 4611 μας λέει:” Το κύρος
της καταγγελίας σύμβασης Εργασίας δεν εξαρτάται από την ύπαρξη
νόμιμης αιτίας, ενώ δεν είναι καταχρηστική, όταν δεν υπάρχει αιτία”.
Εδώ βλέπουμε ολοκάθαρα την διαφορά Σοσιαλδημοκρατίας από
τον Νεοφιλελευθερισμό.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ανέφερε βέβαια την ανάγκη ύπαρξης βάσιμου λόγου
απόλυσης και την κρίση του από τα δικαστήρια, αλλά αποδέχεται ένα
πολύ μακρύ κατάλογο ‘βάσιμων” λόγων για τις απολύσεις των
Εργαζόμενων.
Αν λάβουμε υπ όψη μας, ότι η Εργοδοσία έχει κάθε δυνατότητα να βρει
και να αναφέρει ένα βάσιμο λόγο προσχηματικό από τον μακρύ κατάλογο των βάσιμων λόγων του Νόμου του ΣΥΡΙΖΑ και να κρύψει τον
πραγματικό λόγο απόλυσης (που συνήθως είναι ή άρνηση του Εργαζόμενου σε εξαντλητικές υπερωρίες ή η αγωνιστική του συμπεριφορά) και την ταξικότητα της Δικαστικής Εξουσίας,αυτή η τροπολογία του ΣΥΡΙΖΑ δεν προσέφερε καμιά ουσιαστική, πρακτική προστασία του Εργαζόμενου από την απόλυση.
Παρ’ όλα αυτά ο Νεοφιλελευθερισμός δεν ήθελε ούτε αυτός ο λόγος
ν’ αναφέρεται. Ήθελε την καθαρή και φανερή αυθαιρεσία στις απολύσεις.
Εδώ στον τίτλο που αναφέραμε σε προηγούμενο μας άρθρο
(“Η ΝΔ φοβάται και το είδωλο της λαικής διακυβέρνησης”) ,πρέπει να
προσθέσουμε: Η ΝΔ φοβάται και την προσχηματική υποστήριξη των
Εργαζόμενων,που παίρνει νομοθετική μορφή.
2) Ένα σόφισμα ως δικαιολογία
Μέχρι πρότινος θεωρούνταν, ότι σόφισμα είναι ένας συλλογισμός (ή απλώς μια γνώμη), που παραβιάζει κάποιο κανόνα της (Τυπικής) λογικής.
Τώρα; η Διαλεκτική αποδείχνει ,ότι ένα σόφισμα μπορεί να τηρεί όλους τους κανόνες της (Τυπικής) λογικής. Φυσικά ένα παρόμοιο σόφισμα δεν προκαλεί ως “εξυπνάδα” το αυθόρμητο γέλιο και ο παραλογισμός δεν αποδείχνεται με την (Τυπική) λογική. Φαντάζει λογικό ,αλλά όλοι καταλαβαίνουν ότι πρόκειται για κοροιδία.
Τέτοιο σόφισμα ανακάλυψε ο Υπουργός Γ.Βούρτσης για να δικαιολογήσει τις αυθαίρετες απολύσεις δηλ.τις απολύσεις χωρίς την εμφάνιση από μέρους της Εργοδοσίας ενός βάσιμου λόγου για την απόλυση του Εργαζόμενου.
Το σόφισμα του Γ.Βούρτση είναι το εξής: Σβήνεται η ανάγκη αναφοράς της Εργοδοσίας σε βάσιμο λόγο για την απόλυση, για να σταματήσει
το ηλεκτρονικό φακέλλωμα των Εργαζόμενων.
Αναφέρει μάλιστα,ότι στο πληροφοριακό σύστημα “Εργάνη” έχουν καταγραφεί περιπτώσεις λόγων απόλυσης,που αναφέρονται σε “αργούς και οκνηρούς”
Εργαζόμενους, αλλά και σε απολύσεις,που αιτιολογήθηκαν για “ιατρικούς λόγους”.
Ο Υπουργός θέλει δήθεν να δείξει ευαισθησία στο ,ότι με παρόμοια δικαιολογία ως βάσιμο λόγο,οι απολυθέντες δεν θα μπορούσαν να βρουν αλλού δουλειά.
Γιαυτό κατά την γνώμη του Υπουργού κάνει καλό στους Εργαζόμενους,που σταματάει το ηλεκτρονικό φακέλλωμα με τις αυθαίρετες απολύσεις!
Γιατί οι δικαιολογίες του Υπουργού είναι απλά ένα σόφισμα;
Α) Οι αυθαίρετες απολύσεις είναι στοιχείο της ουσίας του Νεοφιλελευθερισμού και όχι κάποιο συγκυριακό στοιχείο που προέκυψε στην Ελλάδα μετά την διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Με τις αυθαίρετες απολύσεις οι Εργάτες είναι συνεχώς υπό την απειλή της απόλυσης και οφείλουν να μην διαμαρτύρονται για τις συνθήκες Εργασίας και το χαμηλό μεροκάματο και απεναντίας να εντείνουν στο έπακρο την παραγωγικότητα τους.
Έτσι εξασφαλίζονται περισσότερα κέρδη στην Εργοδοσία.
Βλέποντας η διεθνής Εργοδοσία,ότι το κόστος Εργασίας στην Ελλάδα είναι πολύ μικρό, θα κάνει κάποιες επενδύσεις στην Χώρα μας και η ΝΔ μπορεί να καυχιέται, ότι έλυσε το πρόβλημα της Ανεργίας ( ξεχνώντας πάντα να προσθέσει: με μισθούς πείνας!)
Β) Φακέλλωμα των Εργαζόμενων σε βάση μνήμης των χαφιέδων του Εργοστασίου, ή των βιβλίων των Γραφείων υπήρχε από τότε που υπάρχει καπιταλισμός.
Ακόμα και αυτό το ηλεκτρονικό φακέλλωμα δεν προέκυψε από την Πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά από τότε που το επέτρεψε η σχετική Τεχνολογία.
Γ) Ο εργοδότης δεν πρόκειται να σταματήσει το ηλεκτρονικό φακέλλωμα, επειδή εξέλιπε η ανάγκη του βάσιμου λόγου για την απόλυση.
Ο εργοδότης δεν έχει λόγο ν απολύσει ένα υπάκουο και υπερπαραγωγικό εργάτη, που του προσφέρει πολλή Υπεραξία ή ένα χαφιέ, που του λέει,πότε και ποιοί συνάδελφοι του ετοιμάζουν Απεργία.
Κρατάει το ηλεκτρονικό φακέλλωμα για να ξέρει όσους κατά τον α ή β τρόπο μειώνουν τον όγκο της Υπεραξίας ή γιατί δυσανασχετούν με τους
μικρούς μισθούς ή γιατί δεν ξεθεώνονται σε εξαντλητικές υπερωρίες ,ή γιατί δείχνουν αγωνιστική συμπεριφορά
Άρα το ηλεκτρονικό φακέλλωμα είναι και παραμένει γεγονός,αλλά αιτία της νομοθέτησης της αυθαίρετης Εργασίας δεν είναι.
Η Διαλεκτική λέει ότι από μόνο ένα γεγονός Α δεν γίνεται αιτία του αιτιατού Β.
Το γεγονός Α για να είναι αιτία του Β πρέπει να βρεθεί γενεσιουργός σχέση.
Η δική μας ανάλυση απέδειξε ότι τέτοια γενεσιουργός σχέση δεν υπάρχει (και απεναντίας άλλο δεδομένο είναι γενεσιουργός σχέση με τις αυθαίρετες απολύσεις). Επομένως η δικαιολογίες του Υπουργού είναι σόφισμα.
3) Η σε προοπτική κατάργηση της Αποζημίωσης της απόλυσης
Ο γενικότερος ο οικονομικός λόγος της αυθαίρετης απόλυσης ήδη αναφέρθηκε.
Αυτός είναι: η μείωση του κόστους Εργασίας και η αντίστοιχη αύξηση των κερδών της Εργοδοσίας. Αυτός ο λόγος είναι απόλυτος,γιατί είναι ταυτισμένος με την ουσία του Νεοφιλελευθερισμού.
Υπάρχει όμως και συγκεκριμένη στόχευση: Να καταργηθεί σε κάποια στιγμή και εφ’ όσον το επιτρέψουν οι συνθήκες η Αποζημίωση από την απόλυση.
Ιδού πώς: Με την δικαιολογία της οκνηρίας ή της παρακίνησης σε Απεργία απολύεται κάποιος. Πάει να ζητήσει την Αποζημίωση του,τον διώχνουν (ακριβώς με την ίδια δικαιολογία). Καταφεύγει στα δικαστήρια. Μπορεί να δικαιωθεί με μια μειωμένη Αποζημίωση.
Ο επόμενος με την ίδια δικαιολογία αποζημιώνεται ακόμα λιγότερο.
Στο τέλος κάποιος βαριέται να πάει στα δικαστήρια και ψάχνει αλλού να
βρει δουλειά. Μέχρι που ξεχνιέται το ζήτημα της Αποζαημίωσης και
στο τέλος νομοθετείται η κατάργηση της Αποζημίωσης για τους αντιπαραγωγικούς και ταραξίες Εργάτες και τελικά για όλους.
Τότε το κόστος Εργασίας γίνεται ακόμα χαμηλότερο και τα κέρδη ακόμα περισσότερα.
4) Οι πολιτικοί λόγοι
Οι πολιτικοί λόγοι των αυθαιρέτων απολύσεων είναι δύο:
Α) Να καταδειχτεί στην Εργατική Τάξη η ισχύς του Συστήματος,να τρομάξουν οι πολιτικοποιημένοι Εργάτες και να μην συνδικαλίζονται και πολύ περισσότερο να μην κάνουν κομμουνιστική προπαγάνδα.
Κάτι ανάλογο (τηρουμένων των αναλογιών και των συγκυριών της διαφοράς Εποχών) έγινε και στην Αρχαία Ρώμη: Σταυρώσανε όλους τους δούλους ,που ακολούθησαν τον Σπάρτακο, κατά μήκος της Αππίας οδού,για να καταδειχθεί η ισχύς του Συστήματος (και όχι γιατί φοβόντουσαν τους νικημένους και ταπεινωμένους συνεργάτες του Σπάρτακου μην τυχόν εξεγερθούν ξανά)
Β) Τώρα ο Αλ.Τσίπρας φαντάζει Αριστερός, που νομοθέτησε την επιβολή του βάσιμου λόγου στις απολύσεις. Όταν κυβερνούσε ο Αλ.Τσίπρας με τις υποχωρήσεις και τους συμβιβασμούς του δικαίωνε την Δεξιά και της έστρωνε τον δρόμο να παρελάσει νικηφόρα.
Τώρα η Δεξιά του ανταποδίδει τη χάρη: γίνεται τόσο σκληρή,ώστε να
νοσταλγούμε την Σοσιαλδημοκρατία (=να μην πηγαίνει η πολιτικοποίηση παραπέρα).
Στην Δικτατορία γινόταν το αντίστροφο: Ερχόταν πρώτα ο άγριος Ασφαλίτης και αν η βία δεν έφερνε το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα, ερχόταν ο καλός, ο παρηγορητικός. Οπότε αν δεν “σπούσε” ο κρατούμενος με το κακό,”σπούσε” με το καλό.(“μαύρος λύκος-άσπρος λύκος,όλοι οι λύκοι μια γενιά”)
