Για τις οικονομικές συνέπειες του κορωνοιού ο Πρόεδρος της Κυβέρνηση Κ.Μητσοτάκης εξήγγειλε μια σειρά μέτρων.
Σε πρώτη φάση τα μέτρα ήσαν της τάξης των 3,8 δις Ευρώ και σε δεύτερη φάση γίνονται 10 δις Ευρώ.
Εμείς δεν πρόκειται να κάνουμε λεπτομερή ανάλυση των μέτρων της Κυβέρνησης. Θα επισημάνουμε μόνο τις γενικές κατευθύνσεις των μέτρων και τις πολλαπλές ερμηνείες για την σημασία τους.
Κεντρικός στόχος του άρθρου μας είναι ν’ αποδείξουμε, ότι ο Νεοφιλελευθερισμός ξόφλησε ως εκφραστής του καπιταλισμού.
1) Οι πολλαπλές ερμηνείες
Η πρώτη ερμηνεία ανήκει βέβαια στον ίδιο τον Πρωθυπουργό, που εξήγγειλε τα μέτρα. Η ερμηνεία του Πρωθυπουργού είναι, ότι το Κράτος ανήκει στην Ελληνική κοινωνία και στις δύσκολες στιγμές που περνάει ο τόπος, το Κράτος προστρέχει με τα μέσα και τις δυνατότητες που έχει να στηρίξει την Ελληνική Οικονομία που πλήττεται από τις συνέπειες της επέλασης του κορωνοιού
.Η δεύτερη ερμηνεία ανήκει στον Αλ.Τσίπρα και συνίσταται στο, ότι τα μέτρα είναι ανεπαρκή για να σώσουν την Ελληνική Οικονομία. Συμπληρωματικά ο Αλ.Τσίπρας κατακρίνει την Νεοφιλελεύθερη αντίληψη της ΝΔ και προτείνει αυτή ν’ αναθεωρηθεί (προφανώς μέσα στα πλαίσια του Συστήματος και των εντολών της ΕΕ).
Η τρίτη ερμηνεία είναι της πραγματικής Αριστεράς, όπου τα μέτρα κρίνονται ως ενίσχυση της κερδοφορίας του κεφαλαίου και φέρουν ταξικό χαρακτήρα και έχουν συστημικούς περιορισμούς.
Η τέταρτη ερμηνεία είναι ότι διαλύεται ο Νεοφιλελευθερισμός ως μορφή Οικονομίας του Συστήματος και
Η πέμπτη ερμηνεία είναι ότι ο Νεοφιλελευθερισμός διαλύεται ως σημερινήέκφραση του καπιταλισμού (=δεν ξεγυμνώνεται ο Νεοφιλελευθερισμός ως μια μορφή του καπιταλισμού με την δυνατότητα αντικατάστασης του από μια άλλη μορφή, αλλά ξεγυμνώνεται ο ίδιος ο καπιταλισμός, που στην Εποχή μας εκφράζεται ως Νεοφιλελευθερισμός). Αυτή η πέμπτη ερμηνεία είναι αυτή που εμείς υπερασπιζόμαστε.
2) Τα δύο σκέλη της ουσίας των μέτρων
Α) Καταφυγή στην κρατικότητα”Θα στηριχτούμε στις δυνάμεις του Εθνικού Συστήματος Υγείας, το οποίο ενισχύεται με ταχύτατους ρυθμούς.Προσθέτουμε κλίνες και κρεβάτια εντατικής, αγοράζουμε αναπνευστήρες και αναλώσιμα. Προσλαμβάνουμε 2000 νοσηλευτές και ειδικούς γιατρούς.Ο ιδιωτικός τομέας λειτουργεί υπό την απόλυτη καθοδήγηση του Υπουργείου Υγείας”Δηλ.ο Νεοφιλελεύθερος Πρωθυπουργός έθαψε τον Νεοφιλελευθερισμό.Το πρόβλημα είναι μήπως με το πέρασμα της θύελλας του κορωνοιού ξαναρχίσει το παλιό βιολί του λιγώτερου Κράτους.
Β) Το ζήτημα δεν είναι μόνον αν τα 10 δις Ευρώ είναι το 5% του ΑΕΠ και αν θα μπορούσε να είναι παραπάνω (πάντα με τον όρο ότι τα χρήματα πάνε εκεί που πρέπει να πάνε), αλλά και τι θα γίνει με τα υποχρεωτικά πλεονάσματα;Θα υποφέρει η Χώρα και μεις θα συγκεντρώνουμε λεφτά, για να είναι εξασφαλισμένη η πληρωμή των τοκοχρεωλυσίων προς τις Τράπεζες της ΕΕ; Αυτό είναι απαράδεκτο!
3) Ποιές Επιχειρήσεις πρέπει να ενισχυθούν;
Α) Η ενίσχυση των Επιχειρήσεων δεν πρέπει να σημαίνει ιδιωτικοποίηση των κερδών και κοινωνικοποίηση των ζημιών.Πρακτικά αυτό σημαίνει πως, όταν οι Επιχειρήσεις σε καλές περιόδους κερδίζουν,κρατάν τα κέρδη για τον εαυτό τους και μόλις έρθουν δύσκολες στιγμές ζητάν βοήθεια από το Κράτος.Η άποψη μας είναι, ότι η βοήθεια του Κράτους στις Επιχειρήσεις οφείλει να περνάει ως ένα σύνολο μετοχών του Κράτους και ανάλογα με το μέγεθος της βοήθειας το Κράτος να παίρνει από το πακέτο ελέγχου των μετοχών έως τον έλεγχο της Επιχείρησης και να είναι διασφαλισμένο, ότι η Επιχείρηση δεν θα ιδιωτικοποιηθεί με πενταροδεκάρες με την πρώτη ευκαιρία.
Β) Οι μικρές Επιχειρήσεις είναι από χέρι χαμένες. Τις καταδικάζει η συγκεντροποίηση του κεφαλαίου.Το τονίζουμε για πολλοστή φορά: Όταν το κεφάλαιο είναι μικρό, η Τεχνολογία Παραγωγήςείναι ξεπερασμένη και η Διεύθυνση Εργασίας δεν μπορεί να κάνει καταμερισμό και ειδίκευση Εργασίας.Διά ταύτα ο αναγκαίος χρόνος Εργασίας για την Παραγωγή ενός εμπορεύματος Α είναι πάνω από τον κοινωνικά αναγκαίο χρόνο Εργασίας και η Επιχείρηση δεν μπορεί να είναι ανταγωνιστική (=δεν έχει προοπτική επιβίωσης και πολύ περισσότερο Ανάπτυξης).Η οικονομική ενίσχυση του Κράτους στις μικρές Επιχειρήσεις είναι πεταμένα λεφτά .Το Κράτος πρέπει να προχωρήσει σε δικές του μεγάλες Επιχειρήσεις.
Γ) Η χρηματοδότηση Επιχειρήσεων που έκλεισαν κατόπιν διαταγής του Κράτους.Εδώ πρέπει να γίνει αξιολόγηση του κοινωνικού ρόλου της δοσμένης Επιχείρησης.Τι παράγει; Ποιές υπηρεσίες προσφέρει;Από μόνο του το κλείσιμο της Επιχείρησης με κρατική διαταγή δεν συνιστά λόγο κρατικής αποζημίωσης.Θα πάρουμε μια ακραία περίπτωση: Εάν μία Επιχείρηση είναι μουσικοχορευτικό χαμαιτυπείο και έκλεισε με την αφορμή του κορωνοιού, σημαίνει ότι η Κυβέρνηση πρέπει ν’ αποζημιώσει την Διεύθυνση της Επιχείρησης για τα διαφυγόντα κέρδη;!
4) Η δημοσιογραφική ερμηνεία
Στην “Εφημερίδα των Συντακτών” της 20/3/2020 στην σελίδα με τον γενικό τίτλο:”Πολιτικά παρασκήνια” υπάρχει άρθρο του Χ.Ι. με ειδικό τίτλο : “Πού χάθηκαν οι οπαδοί του λιγώτερου Κράτους”;Την επίμαχη τελευταία παράγραφο την χωρίζουμε στα δύο.Το πρώτο μέρος, που το χαρακτηρίζουμε ως ” σωστή επισήμανση” λέει τα εξής:”Σε όλες τις χώρες το βάρος της πανδημίας σηκώνουν τα δημόσια συστήματα Υγείας. Όλοι προσβλέπουν στο Κράτος για την προστασία της υγείας, της ασφάλειας,της φύλαξης των συνόρων, της προστασίας Επιχειρήσεων και Εργαζόμενων.Όταν ζορίζουν τα πράγματα,το “μαγικό χέρι” της Αγοράς εξαφανίζεται επίσης ως διά μαγείας, όπως και οι υποστηρικτές του.”Το μέρος δεύτερο που το χαρακτηρίζουμε ως λάθος συμπέρασμα, λέει τα εξής:”Αυτό βέβαια δεν σημαίνει επιστροφή στον κρατισμό που μας χρεοκόπησε. Αλλά τουλάχιστον να γλυτώσουμε από τις ιδεοληψίες κάθε απόχρωσης”Το δεύτερο μέρος δείχνει και τα όρια της αστικής δημοσιογραφίας (=σωστήεπισήμανση-λάθος συμπέρασμα).Ο αναγνώστης θαμπώνεται από την σωστή επισήμανση και καταπίνει αμάσητοτο λάθος συμπέρασμα.
Α) Κατ αρχήν γίνεται σύγχυση των εννοιών “κρατικότητα” και “κρατισμός”(ο κρατισμός είναι εκπορνευμένη κρατικότητα).Ο συγγραφέας του άρθρου εμφανίζει την κρατικότητα ως κρατισμό και ενώ πολεμά τον κρατισμό, αφήνει να εννοηθεί, ότι νίκησε την κρατικότητα.Δεν μας χρεοκόπησε η κρατικότητα (=η αντίληψη της κρατικής ιδιοκτησίας και κρατικήςδιεύθυνσης Εργασίας), αλλά ο κρατισμός (=η εθνικοποίηση με μεγάλο τίμημα χρεοκοπημένων ιδιωτικών εταιρειών και εν συνεχεία υποτελής σχέση της κρατικής Επιχείρησης στις ιδιωτικές εταιρείες μέσω μιας ταξικής Κυβέρνησης και μιας διεφθαρμένης κρατικής υπαλληλίας, όπου οι υποδομές φορτώνονται στο Κράτος και αξιοποιούνται από τις ιδιωτικές εταιρείες, όπου τιμές αγοράς και πώλησης προσδιορίζονται από τις ιδιωτικές εταιρείες).
Β) Ο Νεοφιλελευθερισμός είναι Ιδεολογία (=σύνολο ιεραρχημένων ιδεών). Επειδήόμως είναι ταξική Ιδεολογία φορτώνεται στους αστούς οικονομολόγους και τους πολιτικούς υπαλλήλους του κεφαλαίου. Τότε πια γίνεται ιδεοληψία (=αυτοί με πληρώνουνε, γι αυτούς φωνάζω με ή χωρίς επιχειρήματα, αλλά με πολύ πάθος). Ο Μαρξισμός αντίθετα όχι απλά είναι Ιδεολογία, αλλά είναι η μόνη επιστημονική Ιδεολογία (Αν κάποιοι οπαδοί του Μαρξισμού δεν ξέρουν καλά την όλη δομή του και περιορίζονται στις βασικές του τις Αρχές, δεν σημαίνει, ότι ο Μαρξισμός γίνεται ιδεοληψία (μιας άλλης απόχρωσης).
5) Η ερμηνεία της πραγματικής Αριστεράς
Πέραν των όσων αναφέραμε στην αρχή του άρθρου μας, έχουμε να πούμε και τα εξής:Παρά το γεγονός, ότι η μικρομεσαία Επιχείρηση είναι ουσιαστικά τροχοπέδη της Οικονομικής Ανάπτυξης, η Κυβέρνηση δεν αφήνει να λειτουργήσει θηριωδώς ο Νόμος της συγκεντροποίησης του κεφαλαίου και να διαλυθεί αμέσως ημικρομεσαία Επιχείρηση, γιατί οι μικρομεσαίες Επιχειρήσεις προσφέρουν τα εξής θετικά στο Σύστημα:
α) Απασχολούν ένα ωρισμένο εργατικό δυναμικό και εκτονώνεται η λαική αγανάχτηση.
β) Κατακερματίζει και εκμαυλίζει το Εργατικό κίνημα με στενές σχέσεις Εργοδοτών και εργατών-υπαλλήλων.
γ) Αν διαλυθεί η μεσαία Τάξη, στενεύει ο κύκλος της κοινωνικής στήριξης του Συστήματος, επέρχεται κοινωνική πόλωση, δυναμώνει αριθμητικά το προλεταριάτο και αποσταθεροποιείται το Σύστημα.Διά ταύτα ένα μέρος των μέτρων της Κυβέρνησης διατίθεται για την σωτηρία της μεσαίας Τάξης από την επέλαση του κορωνοιού.
6) Η Ευρωπαική ερμηνεία των μέτρων
Λέει ο Γάλλος Υπουργός οικονομικών Μπρουνώ Λεμέρ:”Δεν θα διστάσω να χρησιμοποιήσω όλα τα διαθέσιμα μέσα για να προστατεύσω τις μεγάλες Γαλλικές εταιρείες, όπως π.χ. συμμετοχή στο μετοχικό κεφάλαιο ή ακόμη και εθνικοποίηση”.Εδώ έχουμε μια παρατήρηση: Το ενδιαφέρον του Κράτους στρέφεται στις μεγάλες Επιχειρήσεις, παρά το ότι το κτύπημα είναι πιο οδυνηρό και πιο κρίσιμο για τις μικρές Επιχειρήσεις.Η δική μας ερμηνεία είναι ότι οι μικρές Επιχειρήσεις είναι καταδικασμένες και χωρίς κορωνοιό δηλ.από τους ίδιους τους Νόμους της καπιταλιστικής Αγοράς. Βιώσιμες είναι μόνον οι μεγάλες Επιχειρήσεις και αυτές βοηθιούνται. Η βοήθεια προς τις μικρές Επιχειρήσεις απλά τραβά πιο μακριά το μαρτύριο της συγκεντροποίησης του κεφαλαίου.
