Ως ελάχιστο φόρο τιμής , στη μνήμη του Βάσου Λυσσαρίδη που πρόσφατα έφυγε από τη ζωή, παραθέτω άρθρο μου που είχε δημοσιευτεί στην εφημερίδα «ΚΑΛΥΜΝΙΑΚΉ» στο φύλλο του Νοεμβρίου 2010 με αφορμή την παρουσία του στην Κάλυμνο, προκειμένου να ανακηρυχθεί επίτιμος Δημότης .
ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΟΥ ΒΑΣΟΥ ΛΥΣΣΑΡΙΔΗ
Της Μαρίας Ζαϊρη
Κάλυμνος, 1 Νοεμβρίου 2010
Σήμερα η στήλη αφιερώνεται στην Κύπρο και σε έναν από τους επιφανέστερους αγωνιστές του Κυπριακού αγώνα, τον Βάσο Λυσσαρίδη.
Το Σάββατο 2/10/10 στο Συνεδριακό Κέντρο του Ξενοδοχείου Ελιές ,έγινε μία συγκινητική τελετή, για την ανακήρυξη σε επίτιμο δημότη Καλύμνου του κ. Βάσου Λυσσαρίδη, επίτιμου Προέδρου της ΕΔΕΚ και μέλους του Εθνικού Συμβουλίου. Η ανακήρυξη έγινε με την υπ’αριθμ.345/28-910 ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου.
Συνοδευόμενος από τον κ. Δημήτριο Δημητρίου, δημοτικό Σύμβουλο του Δήμου Λακατάμιας, που έχει αδελφοποιηθεί με το Δήμο Καλύμνίων, έφθασε στην Κάλυμνο έχοντας αποδεχθεί αυτή την τιμητική διάκριση.
Μπήκε στην αίθουσα θαλερός κι ευκίνητος κι απέσπασε τα θερμά χειροκροτήματα των παρισταμένων. Στο πρόσωπό του έβλεπαν όλοι την Κύπρο και τους αγώνες της ,ένα εκλεκτό τέκνο της, έτοιμο να συνεχίσει να μάχεται παρά τα 90 χρόνια του. Εισαγωγή στην εκδήλωση έκανε ο κ. Θεόδωρος Σεργίου, Δημοτικός Υπάλληλος.
Στη συνέχεια προβλήθηκε ένα video,με μια περιληπτική θα λέγαμε αναδιήγηση της ζωής του, που μας σύστηνε τον άνθρωπο ,τον Πολιτικό, τον αγωνιστή Βάσο Λυσσαρίδη.
Μια πολυσχιδή προσωπικότητα μοιρασμένη στην Επιστήμη (είναι γιατρός) στην Τέχνη (είναι ζωγράφος) στην ποίηση (έχει εκδόσει ποιητικές συλλογές) και πάνω απ’ όλα στην υπηρεσία της Πατρίδας ως στρατιώτης (στην ΕΟΚΑ από το 1955-1959 και στο πραξικόπημα του 1974) και πολιτικός (ως ιδρυτής της ΕΔΕΚ και Πρόεδρός της (1969-2001).
Δίπλα στον Μακάριο από τα νεανικά του χρόνια δεν έλειψε από καμιά φάση του Κυπριακού αγώνα.
Το Κυπριακό που εκκρεμεί τον προβληματίζει μέχρι σήμερα.
Ακολούθησαν χαιρετισμοί από τους κυρίους Κασσάρα Γεώργιο Υποδιοικητή Β΄ΔΥΠΕ, Γαλουζή Ιωάννη Δημοτικό Σύμβουλο , Διακομιχάλη Δημήτριο τέως Δήμαρχο και τέλος από τον Δήμαρχο κ. Γεώργιο Ρούσσο. Προσφέρθηκαν στον τιμώμενο και δώρα αντιπροσωπευτικά του νησιού μας .
Κύριος ομιλητής ήταν ο ίδιος ο Βάσος Λυσσαρίδης . Ανέβηκε στο βήμα, στάθηκε σοβαρός και γαλήνιος και με τη βαθειά φωνή του και τα θαυμάσια ελληνικά του μίλησε για την Κύπρο του. Την ιστορία της , τον πολιτισμό της ,το πώς ξεκίνησε το Κυπριακό, τα βιώματά του κοντά στον Μακάριο, το ρόλο των εγγυητριών Δυνάμεων, τα παιχνίδια των Μεγάλων. Μνημόνευσε συγκινητικά τους ήρωες του αγώνα κι ήταν σα να κατέθετε στεφάνι στους τάφους τους .
Χειμαρρώδης ομιλία. Δεν έλειψαν οι αναφορές στο σήμερα, όπως η παγκόσμια κρίση, το σχέδιο Ανάν που ενέκριναν οι Μεγάλοι και απέρριψε ο Κυπριακός Λαός. Με εντυπωσίασε η αναφορά του στους νέους, «που αυτοί φέρνουν τη συνεχή πρόοδο στην ανθρωπότητα», και κάποιοι θέλουν να κρατούν μακριά από την πολιτική, με την αιτιολογία ότι είναι βρώμικη και δεν αξίζει να ασχολείται κανείς με αυτή. Γιατί τάχα; Για να ασχολούνται αυτοί που ξέρουν τα παιχνίδια και θέλουν να κατευθύνουν τις τύχες του κόσμου. Ο λόγος του ήταν αληθινά πατριωτικός.
Όταν αγαπώ την πατρίδα μου ,είπε, δε με νοιάζει αν με πουν Εθνικιστή.
Γιατί δε θέλω να γίνω όπως επιθυμούν να μας κάμουν αυτοί που κυβερνούν τον κόσμο, δηλαδή όλους ίδιους, χωρίς ιδιαίτερα γνωρίσματα, χωρίς αρχές, χωρίς παρελθόν.
Το νόημα όσων είπε συγκράτησα.
Ο κ.Λυσσαρίδης είναι σπουδαίος άνθρωπος κι αισθάνομαι τυχερή που τον άκουσα.
Τέτοια μεγέθη σπανίζουν κι η ωραία πρωτοβουλία του Δήμου μάς έδωσε την ευκαιρία να τον γνωρίσομε.
