ΕΠΙΚΑΙΡΟ!… Το Αυγουστιάτικο Κυνήγι των παιδικών μας χρόνων. (Για τους ξενιτεμένους μας)- Του Νικήτα Καραφυλλακη

527

Γράφει ο Νικήτας Καραφυλλάκης

Αύγουστος! Ο μήνας της καθόδου των αποδημητικών πουλιών από την πάλαι ποτέ ψυχρή Ευρώπη στη ζεστή Αφρική για να ξεχειμωνιάσουν.

Τα Καλυμνάκια με το “πηαίνωμα” στις εξοχικές τους καλύβες σε όλη τη διάρκεια του προηγούμενου αιώνα έχουν ήδη από τα τέλη Ιουνίου προετοιμαστεί για το σπορ- επάγγελμα του κυνηγού.

Με τη λήξη του Μεγάλου Πολέμου η δική μας παιδική γενιά ξεκινούσε την πυρετωδη προετοιμασία. Όλα τα παιδιά από την ηλικία των 8 μέχρι τα… 58 και βάλε έφτιαχναν ή αγόραζαν σαϊτθόξυλα από σκέθρους ή αγρέλες, δερμάτινα “πετσά” από τσαγκαρηδες και λάστιχα από χαλασμένες σαμπρέλες αυτοκινήτων που οι ταξιτζήδες φρόντιζαν να ανακυκλώνουν με το αζημίωτο!…

Ακολουθούσε η περίοδος εξάσκησης στο “σημάι” σε κονσερβοκούτια, ασποϊλους, φραγκοφύλλες, φραγκόσυκα και μύγδαλα, όσα είχαν γλιτώσει από το τεμπλί και το θρίψιμο! Δικά τους ή ξένα, δεν είχε σημασία. Η επικαρπία τούς ανήκε από τη στιγμή που οι νοικοκυρηδες τα εγκατέλειψαν! Τα χρειάζονται, άλλωστε, για τα χειμωνιάτικα παιχνίδια τους στο Γερουλι, το Λακχακι το Μπαζι, τα Κάτω, το Κυλιντρι. Η σαΐτθα ήταν για τα παιδιά όπλο, παιχνιδι, άθλημα αλλά και… επάγγελμα.

Με τη σαΐτθα τα Καλυμνακια εξασφάλιζαν, τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβρη, το βδομαδιάτικο κρέας στις πολυμελείς οικογένειές τους. Στη διάρκεια του Δεκαπενταύγουστου τα πάστωναν, για να τα φάει η οικογένεια μετά τη λήξη της νηστείας. Δεν υπήρχαν για τους μικρούς αβουτζήδες ιδιοκτησίες και απαγορεύσεις. Όλα τους ανήκουν. Κανένα εμπόδιο: Φραχτες, κουμουλες, δραγατηδες, σκύλοι, αγκάθια και τριβόλια δεν τα σταματούν.

Ξυπόλητα, λιοκαμενα, με τον πάνινο σχολικό φύλακα, σε νέα αποστολή, αλωνίζουν όλη μέρα στους κυνηγότοπους: Στα Μπροστά, το Άργος, τους Βοθύνους, τα Βλυχαδια, το Βοθύνι, τη Χώνη, το Βουτσάνι, τα Στημένια, τ’ Αργινώντα. Παντού, όπου “νεπετά ” κιφιστάκι η “νεφουκιάζει” κεφαλάς.

Όταν δεν έβρισκαν κυνήγι, ξεθύμαιναν στα σύκα, στα φραγκόσυκα, στα μυγδαλα. Αποκτούσαν τόσα και τέτοια βιώματα τα παιδιά στο κυνήγι που πολλά εξακολουθούν μέχρι σήμερα, ώριμοι πια και ηλικιωμένοι άνδρες, να έχουν τη σαΐτθα τους σε περίοπτη θέση στα σπίτια τους, για να αναπολούν, στη θέα της, μνήμες και βιώματα από τον όμορφο μακρινό παιδικό τους κόσμο!…

(Διασκευή αποσπάσματος από Λαογραφική Μελέτη στα ΚΑΛΥΜΝΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ, τ. ΙΔ.) ΝΙΚΗΤΑΣ ΚΑΡΑΦΥΛΛΑΚΗΣ Κάλυμνος, Αύγουστος 202