Τελέστηκε σήμερα Δευτέρα 14 Μαρτίου 2022, στις 2.00 το μεσημέρι στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Σωτήρος Χριστού, η εξόδιος Ακολουθία για τη Μαρία Ζαίρη που τόσο ξαφνικά “έφυγε” από τη ζωή το Σάββατο 12 Μαρτίου 2022.
Της εξοδίου Ακολουθίας χοροστάτησε ο Μητροπολίτης κκ Παϊσιος,ενώ η ταφή έγινε στο Κοιμητήριο της Λιμνιώτισας,
Τον επικήδειο λόγο εκφώνησε ο πρόεδρος του Αναγνωστηρίου “ΑΙ ΜΟΥΣΑΙ” Παναγιώτης Γιαμαίος, αφού η Μαρία Ζαΐρη για 11 χρόνια διετέλεσε μέλος και Πρόεδρος του Αναγνωστηρίου.
Ψήφισμα διάβασε η Πρόεδρος του Λυκείου Ελληνίδων Παράρτημα Καλύμνου ,Καλλιόπη Κασσάρα.
Συγκινητικοί οι αποχαιρετισμοί της Πόπης Χατζηθεμιστοκλή Παπαχρήστου και της Καίτης Ζαϊρη Μεϊμάρη ,αδελφής και κόρης της εκλιπούσας.
Παραθέτουμε κατά σειρά τον επικήδειο λόγο του Παναγιώτη Γιαμαίου και τους αποχαιρετισμούς της Πόπης Χατζηθεμιστοκλή Παπαχρήστου και της Καίτης Ζαϊρη Μεϊμάρη
Επικήδειος λόγος από Παναγιώτη Γιαμαίο
Αγαπητή μας και από σήμερα μακαριστή Μαρία,
Ξαφνικά και αθόρυβα άνοιξες την πόρτα της εξόδου. Γλίστρησες από τη ζωή για τους ουράνιους λειμώνες, χωρίς να φανερώσεις κάποιο σημάδι, χωρίς να αφήσεις υποψίες σε κανέναν για το ανέλπιστο, το βιαστικό σου ταξίδι. Το σπίτι σκουπισμένο, τακτοποιημένο, το τσουκάλι στη θέση του, βιβλία, σημειώσεις και γυαλιά πάνω στο τραπέζι και τα γατάκια στην αυλή χορτάτα, έτοιμα για το επόμενο γεύμα.
Το απόγευμα του Σαββάτου μάς πήρε ώρα για να το επιβεβαιώσουμε, να το συνειδητοποιήσουμε, να το πιστέψουμε. Ως κεραυνός εν αιθρία έπεσε στο νησί το μαντάτο του θανάτου σου. Μας συγκλόνισε όλους, γιατί δε σε βλέπαμε έτοιμη γι΄αυτή τη μετάβαση. Έδειχνες δυνατή, ανήσυχη, με αστείρευτες ψυχικές δυνάμεις, δρούσες κι ενεργούσες έτσι όπως έπραττες και πριν είκοσι χρόνια. Οι στροφές δεν είχαν πέσει σε ό,τι καταπιανόσουν και ήσουν παράδειγμα προς μίμηση, γιατί τα έφερνες όλα σε πέρας με αξιοθαύμαστο δυναμισμό και ακέραιη πνευματική διαύγεια.
Μετροφυλλώντας το βιβλίο της ζωής σου έκανα στάσεις πολλές.
Γεννήθηκες στην κατοχική Αθήνα από γονείς εξαίρετους. Τον γιατρό Κώστα Χατζηθεμιστοκλή και την Καλοτίνα Πέρου. Πέρασες τα σχολικά σου χρόνια στη γειτονική Κω και αποφοίτησες από το Ιπποκράτειο Γυμνάσιο.
Σπούδασες Κλασική Φιλολογία στη Θεσσαλονίκη και εργάστηκες για μικρό χρονικό διάστημα στη Μέση Εκπαίδευση.
Το 1970 εγκαταστάθηκες στην Κάλυμνο. Παντρεύτηκες τον αείμνηστο γιατρό –χειρουργό και αργότερα δήμαρχο Μιχάλη Ζαΐρη. Αποκτήσατε τρία παιδιά. Τον Παύλο, την Καίτη και τον Κώστα. Τα σπουδάσατε και παραδώσατε στην τοπική μας κοινωνία τρεις εξαίρετους επιστήμονες. Έναν γιατρό-χειρουργό, μια φαρμακοποιό κι έναν πολιτικό μηχανικό. Από το 1974 ως το 1990 διηύθυνες υποδειγματικά τη Χειρουργική Κλινική του συζύγου σου Μιχάλη.
Παρά τα βαριά οικογενειακά και εργασιακά σου βάρη, δραστηριοποιήθηκες σε συλλόγους και σε Σωματεία. Υπηρέτησες το Λύκειο Ελληνίδων ως Αντιπρόεδρός του και το Αναγνωστήριό μας πρώτα ως μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου από το 1978 και ύστερα ως Πρόεδρός του από το 1986 ως το 1997.
Επί της προεδρίας σου διοργανώθηκαν πάρα πολλές επιτυχημένες εκδηλώσεις. Ομιλίες, επετειακές εκδηλώσεις, παρουσιάσεις βιβλίων κλπ. Κορυφαία εκείνη της υποδοχής στον όροφο του Πνευματικού μας Κέντρου του Οικουμενικού μας Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου. Πρωτοστάτησες στις εκδόσεις του ιστορικού μας Ιδρύματος, τόσο των Καλυμνιακών Χρονικών, όσο και άλλων αυτοτελών εκδόσεων.
Μελέτησες το Αρχείο της Ιεράς Μητροπόλεως Καλύμνου κι έγραψες τη Συνοπτική Περιγραφή του Αρχείου της Ιεράς μας Μητροπόλεως, που δημοσιεύτηκε στον ογκώδη τόμο «Κάλυμνος- Ελληνορθόδοξος ορισμός του Αιγαίου», έκδοση της Ιεράς Μητροπόλεως Λέρου, Καλύμνου και Αστυπαλαίας το 1994. Στον ίδιο τόμο δημοσιεύτηκε και η εργασία σου με θέμα: «Η Εκκλησιαστική ξυλογλυπτική του Μικέ Γαβαλά στην Κάλυμνο και Πάτμο».
Έγραψες μαζί με την αείμνηστη Θεμελίνα Καπελλά το βιβλίο «Παραμύθια και Παραδόσεις από την Κάλυμνο», το 1993. Συνέχισες με το βιβλίο «Μικρές Ιστορίες», το 1999 και διάφορες εργασίες που μπήκαν στα «Καλυμνιακά Χρονικά».
Η θητεία του συζύγου σου Μιχάλη ως Δημάρχου σού έδωσαν την ευκαιρία να παρακολουθείς από κοντά τις μεταβολές στη ζωή του νησιού, να γνωρίσεις προσωπικότητες της Ελλάδας και του Εξωτερικού που επισκέφτηκαν το νησί μας, αλλά και να εκπροσωπήσεις τον τόπο μας ως μέλος των πολιτιστικών μας φορέων σε συμπόσια κι άλλες ευρύτερες συναθροίσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Ήσουν μια πραγματική κυρία, ένας καλλιεργημένος άνθρωπος, μια εξόχως πνευματική παρουσία, μια αφοσιωμένη παραδοσιακή μάνα στην οικογένειά της, -παιδιά και εγγόνια- ένα ακάματο μελισσάκι, κι ένας άνθρωπος της εκκλησίας, θρησκευόμενη, όχι θρησκόληπτη, κοντά στους πονεμένους κι ενδεείς συνανθρώπους μας. Οι κεραίες σου συλλαμβάνανε τα πάντα. Μετείχες στο κοινωνικό γίγνεσθαι ανελλιπώς. Είχες αμετακίνητες αρχές και αξίες, για τις οποίες δεν έκανες ποτέ εκπτώσεις, ακόμη και στις πιο δύσκολες στιγμές της ζωής σου. Ευπροσήγορη, καταδεκτική, τσεκουράτη όπου χρειαζόταν και με μια καλοσύνη πηγαία. Διέθετες και το δικό σου χιούμορ, που νοστίμιζε την ατμόσφαιρα στις παρέες σου, αυτοσαρκαζόσουν άφοβα, στοιχείο της υψηλής αυτοσυνειδησίας σου.
Γι΄αυτά θα σε θυμόμαστε με πολλή αγάπη, φίλτατη Μαρία.
Άφησες μια πολύτιμη παρακαταθήκη στα παιδιά και στα εγγονάκια σου, τα οποία τα μεγάλωσες με τόση αγάπη και φροντίδα. Καμάρωνες, πραγματικά, για την πρόοδο και τις επιτυχίες τους.
Σε μας, στο Αναγνωστήριο, κληροδοτείς ένα πρότυπο ζωής, στο οποίο συνυπάρχουν αρμονικά πολλές αρετές: Σοβαρότητα, άρτια πνευματική συγκρότηση, εργατικότητα, υπευθυνότητα, συνέπεια, ευθύτητα, αποτελεσματικότητα.
Ως πρόεδρός του, το οποίο υπηρέτησες κι εσύ με την ίδια ιδιότητα ευδόκιμα για έντεκα συναπτά έτη, σε μακαρίζω για τη βιωτή σου και τον επιτυχημένο αγώνα σου στον μάταιο τούτο κόσμο
. Εξ ονόματος, δε, του Δ. Σ. σε αποχαιρετώ, ευχόμενος από καρδιάς καλό παράδεισο!
Αποχαιρετισμός από την Πόπη Χατζηθεμιστοκλή Παπαχρήστου, αδελφή της Μαρίας Ζαϊρη.
Αδελφούλα μου ο πατέρας μας έστειλε το καλύτερο και πιό γερό σκαρί από τα καραβάκια που έφτιαξε και μ’ αυτό ταξιδεύεις τώρα σε άλλους κόσμους,
Το ταξίδι σου να είναι γαλήνιο προς τον ουρανό, έζησες μια ενδιαφέρουσα ζωή.
Από το σχολείο ξεχωρίζες με την εξυπνάδα και επιμέλεια σου.
Αγαπήθηκε από όπου και να πέρασες.
Άφησες το αποτύπωμα μιας Κυρίας αξιοπρεπούς και ενός πνευματικού ανθρώπου.
Αγωνίστηκες τον αγώνα τον καλό.
Και τώρα οι καλές πράξεις θα σε συνοδεύουν στο τελευταίο σου ταξίδι και θα είναι η προίκα που θα δώσεις στον Θεό.
Όταν το πρωί μιλούσαμε τακτικές στο ραντεβού μας των 8, πίνοντας το καφεδάκι μας, εδώ εγώ και συ στην Κάλυμνο, τίποτα δεν προμήνυε το θάνατο σου.
Για το έργο σου θα μιλήσουν άλλοι και ειδικά οι Καλύμνιοι, όπου εσύ έζησε τα περισσότερα χρόνια της ζωής σου και δημιούργησες.
Στάθηκες δίπλα στον αγπημένο σου σύζυγο Μιχάλη Ζαϊρη βοηθός και στήριγμα μέχρι το τέλος με αυταπάρνηση.
Δημιουργήσατε μία υπέροχη οικογένεια. Τα παιδιά σας ο Παύλος,η Καίτη , ο Κώστας και τα εγγόνια σας, ο Μιχάλης,η Άρτεμης,ο Γιάννης, ο Γιώργος, ο Κωνσταντίνος, ο Μάριος, ο Μιχάλης και ο Σίμος, σήμερα πονάνε και κλαίνε για τον χαμό σου, της αγαπημένης τους Μητέρας και Γιαγιάς.
Για μας ήσουν η αγαπημένη αδελφή που μας στήριξες και μας προστάτευσες με το δικό σου τρόπο σαν μεγαλύτερη.
Πάντα ό,τι λέγαμε εσύ έλεγες «Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν»
Ποτέ δεν παραπονέθηκες για τίποτα. Για όλους έτρεχες με προθυμία και χαμόγελο.
Εγώ έχασα την μονάκριβη αδελφή μου Μαρία και η Κάλυμνος ένα σπουδαίο άνθρωπο με σημαντική παρουσία σε όλα τα δρώμενα του νησιού που αγάπησες με πάθος.
Αντίο Μαρία μου ο Θεός να σε αναπαύσει μετά δικαίων.
Τώρα θα αναπαύεσαι δίπλα στον Μιχάλη σου και στην αγκαλιά των γονιών μας στην Καλύμνικη γη,
Δέξου λίγα λουλούδια από την Κω των παιδικών σου χρόνων που επίσης αγάπησες και που πάντα σου έλειπε.
Καλό ταξίδι αδελφούλα μου.
Αποχαιρετισμός από την Καίτη Ζαϊρη Μεϊμάρη, κόρη της εκλιπούσας
Αγαπημένη μου μητέρα,
Ασήκωτο το φορτίο του τόσο ξαφνικού χαμού σου. Αβάσταχτη η απώλεια.
Τι να πρωτοθυμηθώ , το ήθος σου, την αξιοπρέπεια σου, την διορατικότητα σου, τις πάντα εύστοχες συμβουλές σου.
Ήσουν πάντα για μας ένας βράχος ακλόνητος ,ένας άνθρωπος που μπορούσες να στηριχτείς για τα πάντα. Πρόθυμη να βοηθήσεις, να συμβουλέψεις , να κρίνεις όπου χρειαζόταν .
Ήσουν σαν ένας αόρατος μανδύας που αγκάλιαζε όλους όσους αγαπούσες και όχι μόνο.
Είχες τόση αγάπη στην καρδιά σου και το έδειχνες με κάθε τρόπο. Αρκούσε κάποιος να ζητήσει τη βοήθεια σου και την προσέφερες με μεγάλη προθυμία.
Έξυπνη, ευαίσθητη, απίστευτα καλλιεργημένη, με γνώσεις που ξεπερνούσαν τις σπουδές σου και πάντα ενημερωμένη.
Είσαι για μας ένα πρότυπο ανθρώπου που πιστεύω πως δύσκολα συναντάς στις μέρες μας. Μάνα, παιδαγωγός μα πάνω από όλα Άνθρωπος με άλφα Κεφαλαίο. Αντίο μάνα μου!