
Φιλόλογος
Το 2030 στο βιβλίο των Μαθηματικών της Α Δημοτικού τα πρωτάκια διαβάζουν ένα προβληματάκι : “ Ο Κίτσος και ο Μήτσος έχουν 2 παιδιά και η Ρούλα και η Κούλα έχουν 1 παιδί. Πόσα παιδάκια έχουν τα δύο ζευγάρια;” Η δασκάλα εξηγεί στα παιδιά ότι είναι φυσιολογικό να υπάρχουν οικογένειες με δύο «μπαμπάδες» και δύο «μαμάδες», σύμφωνα με τις οδηγίες του Υπουργείου Παιδείας για την καταπολέμηση των «ανισοτήτων» κατά της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας. Όλα είναι φυσιολογικά και νόμιμα. Και έτσι έζησαν αυτοί καλά και τα παιδιά…χειρότερα.
Μερικά χρόνια πριν όλοι και όλες θα μου λέγατε ότι είσαι υπερβολικός. Μάντης κακοδαιμονιών, θα συμπλήρωνα, αν το περιβόητο νομοσχέδιο για τον γάμο και την τεκνοθεσία των ομοφυλόφιλων ζευγαριών δεν ήταν προ των πυλών. Διαβάζοντας τα τελευταία άρθρα μου, κάποιοι θα με θεωρούν συντηρητικό με παρωπίδες. Αν συντηρητισμός και παρωπίδες είναι η υπεράσπιση της παραδοσιακής οικογένειας και της ομαλής ψυχοσωματικής ανάπτυξης του παιδιού, τότε τιμή μου ο χαρακτηρισμός και …σκασίλα μου τι λένε. Τους χαρίζω την πρόοδό τους. Να τη χαίρονται και να την καμαρώνουν! Σαν θα τους έχουν ξεριζώσει κάθε αξία και παράδοση να μείνουν με το δικαίωμα στο χέρι.
Στο όνομα της χιλιοβασανισμένης “Ισότητας” το Υπουργείο, το πρώην Εθνικής και νυν σκέτο Παιδείας, θα εξαπολύσει «οδηγίες» για εξάλειψη κάθε διάκρισης σε βάρος των ομοφυλόφιλων “οικογενειών” από τα σχολικά βιβλία και για επαναπροσδιορισμό των μορφών οικογένειας.
Δυστυχώς, το σύστημα καλλιεργεί την αθεΐα, τον αποχριστιανισμό και τον αφελληνισμό της εκπαίδευσης, τη δημιουργία άβουλων “παπαγάλων”, χωρίς κριτική αντίληψη, μηχανές κατανάλωσης, απρόσωπη, αγράμματη και πειθήνια μάζα. Και εμείς, οι εκπαιδευτικοί, απαξιωμένοι από τα ίδια μας τα σφάλματα, οικονομικά εξαθλιωμένοι, γινήκαμε πιόνια, ένα γρανάζι απ’ τα γρανάζια του. Σκληρά λόγια, σκληρές αλήθειες.
Στη συνέχεια, το σύστημα θα επιστρατεύσει τους «ειδικούς» και τα Μ.Μ.Ε. για να μας πείσει ότι είμαστε εκ φύσεως χωρίς φυλετική ταυτότητα. Τώρα, αν άλλοι ειδικοί, βιολόγοι, γιατροί, ψυχίατροι, ψυχολόγοι, θεολόγοι, κοινωνιολόγοι, τυγχάνει να φορούν ράσο και λένε το αντίθετο, αυτοί δε μετρούν για τις τηλεπερσόνες της υποκουλτούρας και το σύστημα. Αλλά, ενίοτε η σούπα χαλάει, όταν βγαίνει στις οθόνες ο Θάνος Ασκητής, ο γνωστός σεξολόγος, και λέει ότι βάλλεται η οικογένεια. Τότε τα φιντάνια του συστήματος κάνουν τουμπεκί ψιλοκομμένο! Βλέπετε ο Ασκητής δε φοράει ράσο!
Τι να κάνουμε όμως, που ο Δημιουργός έπλασε άρσεν και θήλυ; Δεν είπε “Αδάμ, σε έπλασα άντρα, αλλά διάλεξε τι θέλεις να είσαι. Αν δεν σου αρέσει το φύλο σου, γίνε στα δεκαεφτά σου… Εύα. Και εσύ, παιδί μου Εύα, αν θέλεις, γίνε… Αδάμ”. Έτσι θα ήταν όλοι ευχαριστημένοι…
Μα, θα μου πείτε, τι μας λες τώρα για Αδάμ και Εύα. Ιστορίες για παιδάκια. Και τι μας νοιάζει τι θέλει να είναι ο καθένας στην ερωτική ζωή του; Με αυτά θα ασχολούμαστε στον 21ο αιώνα, τον αιώνα των Δικαιωμάτων και της Προόδου; Στο πρώτο ερώτημα απαντώ: Προφανώς ΔΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ πώς ο καθένας αντιλαμβάνεται την ταυτότητά του. Επιλογή του. Ελεύθεροι είμαστε να κάνουμε τις επιλογές μας. Και τις σωστές και τις ολέθριες. Αλλά, άλλο ζω με την επιλογή μου, την παλεύω και με παλεύει, και άλλο την επιβάλλω ως φυσιολογική στους άλλους και ως τέτοια τη διατυμπανίζω. Και ακόμα χειρότερα θέλω και ένα παιδί, για να δείχνω το ίδιο φυσιολογικός με τους άλλους. Την ιστορία με την αλεπού και την κομμένη ουρά τη θυμάστε; Ταιριάζει «γάντι» στην περίπτωση αυτή.
Απαντώ και στο δεύτερο ερώτημα: Ποιος 21ος αιώνας και δήθεν προοδευτικές μεταρρυθμίσεις; Το φύλο δίνεται από τον Θεό. Κάθε άλλη επιλογή είναι παρά φύσιν και ότι είναι αντίθετο προς τη φύση δεν είναι φυσιολογικό. Απλά πράγματα! Η Εκκλησία διακηρύσσει αυτή την Αλήθεια και δεν την αλλάζει κατά πώς φυσάει ο άνεμος και οι αιώνες. Αφελείς όσοι πιστεύουν το αντίθετο, γιατί δεν άκουσαν ποτέ τον λόγο του Απόστολου Παύλου ” Ιησούς Χριστός χθες και σήμερον ο αυτός εις τους αιώνας”. Κεραία δεν πέφτει από την Πίστη. Το φύλο δωρίζεται από τον Θεό, κάθε εκτροπή είναι παρά φύσιν. Για την Εκκλησία αυτό συνιστά αμαρτία. Τελεία και παύλα.
Η Κυβέρνηση υπεκφεύγει, όταν διακηρύσσει ότι σέβεται την Εκκλησία και τις θέσεις της ως δογματικές. Το “σε σέβομαι” με το “σε γράφω στα παλαιότερα των υποδημάτων μου” δεν πάνε μαζί. Όταν το 1982 η Εκκλησία της Ελλάδος εναντιώθηκε στην υποχρεωτικότητα του πολιτικού γάμου, έπεισε την τότε Κυβέρνηση Α. Παπανδρέου ότι ο θρησκευτικός γάμος μπορεί να είναι ισόκυρος του πολιτικού, αφού η Ιερολογία του Γάμου του Μ. Βασιλείου είχε ενταχθεί τόσο στο βυζαντινό, όσο και στο εθνικό νεοελληνικό Δίκαιο. Υπήρχε δηλ. ο ισχυρός συμβολισμός μιας εθνικής παράδοσης. Έτσι, ο πολιτικός γάμος θεσπίστηκε ως προαιρετικός. Και τότε η Εκκλησία δογμάτιζε και η Κυβέρνηση νομοθετούσε.
Το ιστορικό προηγούμενο του πολιτικού γάμου διδάσκει ότι η Εκκλησία οφείλει να επιχειρηματολογεί με θεολογικά, αλλά και με πολιτικά- νομικά επιχειρήματα, όπως αυτά που πρόβαλε η Ιερά Σύνοδος στην επιστολή-κόλαφο προς τους Βουλευτές ή αυτά του μανιφέστου του Κ.Κ.Ε. για εμπορευματοποίηση των παιδιών και αλλοίωση της πατρότητας και της μητρότητας, με τα οποία δικαιολογεί την καταψήφιση του νομοσχεδίου. Και ποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι το Κ.Κ.Ε. υπερασπίζεται τις δογματικές Αλήθειες της Ορθοδόξου Πίστεως ή εκμεταλλεύεται το θρησκευτικό συναίσθημα των ψηφοφόρων; Κι όμως, οι θέσεις του συμπίπτουν με τις θέσεις της Εκκλησίας για επερχόμενη απαξίωση της οικογένειας και για εμπορευματοποίηση των παιδιών.
Μόνη πια γραμμή άμυνας των εμπνευστών αυτής της ασχήμιας απόμεινε να μιλούν για δικαιώματα. Το Σύνταγμα ωστόσο, ορίζει πολύ διαφορετικά τον γάμο και την οικογένεια, ώστε ακόμα και Υπουργοί να έχουν σοβαρές ενστάσεις για τη συνταγματικότητα του νομοσχεδίου. Το θέμα είναι θεσμικό και όχι δικαιωματικό. Άλλωστε καμία διεθνής σύμβαση, ούτε το Ενωσιακό Δίκαιο μάς επιβάλει να νομοθετηθεί ο «γάμος» αυτός. Απόδειξη του ότι το θέμα δεν αφορά ανθρώπινο δικαίωμα είναι και το ότι σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες τέθηκε υπό την κρίση των πολιτών με δημοψήφισμα (Ελβετία, Ρουμανία, Σλοβενία, Σλοβακία, Κροατία). Αλλά, κι αν υποθέσουμε ότι είναι θέμα δικαιώματος, τότε γιατί θα πρέπει το δικαίωμα ενός ομοφυλόφιλου ενήλικα, με ουδέτερη γονεϊκότητα, να στερεί από ένα παιδί άβουλο το δικαίωμα να γνωρίσει την πατρότητα και την μητρότητα;
Τώρα χρειάζεται κρυστάλλινος λόγος:
Α. Περί ανυπαρξίας δικαιώματος γάμου.
Β. Περί πλήρους νομικής κατοχύρωσης των ομοφυλόφιλων από το σύμφωνο συμβίωσης. Ο Γάμος αφορά μόνον άντρα και γυναίκα.
Γ. Περί νομικής κατοχύρωσης των ελάχιστων αποκτηθέντων τέκνων των ζευγαριών αυτών και η εφεξής δια νόμου απαγόρευση της δυνατότητας απόκτησης τέκνων με οιονδήποτε τρόπο, τουλάχιστον στην Ελλάδα, από ομοφυλόφιλα ζευγάρια.
Ξεκάθαρες πολιτικές θέσεις. Θέσεις που αποδομούν τον περί του αντιθέτου λόγο. Παράλληλα, η Εκκλησία να θέσει τους βουλευτές και τις βουλεύτριες προ των βαρύτατων ευθυνών τους. Νομοθετείς κατά των θεμελιωδών αξιών της Κοινωνίας και των δογματικών Αληθειών της Εκκλησίας και θέλεις να είσαι μέλος της; Γίνεται; Μάλλον δε γίνεται. Ξεκάθαρες κουβέντες. Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους.
Το διακύβευμα της υπόθεσης αυτής δεν είναι αν θα φανούμε μοντέρνοι Ευρωπαίοι. Τι σχέση έχει η φράση του Κωνσταντίνου Καραμανλή «ανήκουμε εις την Δύση» με το περιεχόμενο του εν λόγω νομοσχεδίου, για να χρησιμοποιηθεί ως σύνθημά του; Θεωρείται εξευρωπαϊσμός η διάλυση της παραδοσιακής οικογένειας; Το διακύβευμα δεν είναι αν μια μειοψηφία θεωρεί την εκτροπή της φυσικότητα και έχει τη δύναμη να την επιβάλει ως τέτοια δια νόμου. Προφανώς την έχει. Η ΛΟΑΤΚΙ Κοινότητα προωθεί την ατζέντα της παντού. Ανοίγεις να δεις στο Netflix το νέο ντοκιμαντέρ για τον Μέγα Αλέξανδρο με τα παιδιά σου και το πρώτο πράγμα που μαθαίνεις είναι ότι ήταν λέει…γκέι…Ήμαρτον πια!
Το διακύβευμα δεν είναι αν η Νέα Δημοκρατία θα διεμβολίσει το πασοκικό Κέντρο και τη συριζαϊκή Αριστερά ή θα μπατάρει από τα Δεξιά. Το διακύβευμα δεν είναι αν ο Πρωθυπουργός θα τηρήσει τον λόγο του σε μερικούς ομοφυλόφιλους συνεργάτες του. Καλά κάνει και τιμά τους φίλους του. Όμως δεν τον εξέλεξαν αυτοί, αλλά μια μεγάλη μάζα ψηφοφόρων, οι οποίοι στις έρευνες της κοινής γνώμης διαφωνούν κάθετα με την επιλογή του, και μάλιστα με αυτή της υιοθεσίας σχεδόν απόλυτα. Το διακύβευμα δεν είναι αν ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης θα ξεπληρώσει στην ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα, της οποίας είναι μέλος, τη βοήθεια για την ανάδειξή του στη θέση αυτή. Το διακύβευμα δεν είναι αν θα περάσει της Εκκλησίας ή της Πολιτείας. Αυτά είναι ψευτοδιλήμματα για αφελείς.
Το διακύβευμα είναι η προστασία της Οικογένειας ως θεσμού θεόδοτου και η προστασία των παιδιών μας. Το διακύβευμα είναι ο συνεχής αποχριστιανισμός της Πολιτείας μας και του Έθνους μας. Το διακύβευμα είναι αν θα αφήσουμε να μας αποκόψουν από τις ρίζες μας, τις παραδόσεις, την ταυτότητά μας, εν ονόματι αμφιλεγόμενων δικαιωμάτων.
Το διακύβευμα είναι πολύ σοβαρό. Γι’ αυτό θέλουμε την Εκκλησία να σταθεί με αγάπη κοντά στα παιδιά μας. Να τα ακούσει, γιατί έχουν να πουν πολλά. Καλά ‘ναι με τις προτεσταντικές ηθικολογίες και τα ξύλινα κηρύγματα. Να μιλήσει στη γλώσσα τους, με τα μέσα που χρησιμοποιούν. Να τους δώσει ορθόδοξες απαντήσεις στα μεγάλα ερωτήματά τους. Να τους δείξει το Πρόσωπο του Χριστού, του μεγάλου τους Φίλου.
Θέλουμε μια Εκκλησία μαχητική, όχι κατεστημένη, βολεμένη.
Θέλουμε την Εκκλησία των Μεγάλων Πατέρων, που δε δίσταζαν να κάνουν συγκρούσεις με τους ισχυρούς του παρόντος αιώνος «του απατεώνος». Άλλωστε, οι μόνοι χαμένοι αγώνες είναι αυτοί που δε δίνονται.
Οι σημερινές εικόνες ντροπής έξω από τον Άγιο Αχίλλειο της Λάρισας με ώθησαν να γράψω αυτές τις γραμμές. Αξιότιμοι κ. Βουλευτές σπέρνετε ανέμους. Θα θερίσετε θύελλες.



ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ