Σήμερα Σάββατο 11/5 το “τελευταίο αντίο” στο Μικέ Παπαμιχαήλ.

4504

Χθες Παρασκευή 10 Μαΐου 2024 έφυγε για το μεγάλο ταξίδι στα 88 του χρόνια , πλήρης ημερών και στην αγκαλιά των αγαπημένων του, ο Μικές Παπαμιχαήλ.

Η κηδεία του θα πραγματοποιηθεί σήμερα Σάββατο  11/05/24 και ώρα 15:30 στον Μητροπολιτικό ναό του  Χριστού στην Κάλυμνο. Η σορός θα βρίσκεται στον ναό από τις 13:00. Η ταφή θα γίνει στο Κοιμητήριο του Αγίου Βασιλείου

***

Ο Μικές, γιός του Μιχαήλ Παπαμιχαήλ  και της Μαρίας το γένος Τσαγκάρη, γεννήθηκε στην Κάλυμνο το 1936. Ήταν το μικρότερο ηλικιακά και τέταρτο κατά σειρά παιδί της οικογένειας. Υπήρξε ανέκαθεν ένας πολύ αγαπητός άνθρωπος  προς όλους  όσους τον γνώριζαν είτε ως συμπατριώτη, φίλο ή συγγενή, χάρη του ήπιου και ευγενικού χαρακτήρα του, της έκδηλης καλοσύνης και του αστείρευτου χαμόγελου που τον χαρακτήριζαν .

Συγκέντρωνε δε σαν προσωπικότητα  και όλα αυτά τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του Καλύμνιου μετανάστη της δεκαετίας του 50,  του   φιλότιμου και θαρραλέου νέου που άφησε πρώιμα το σπίτι του και τον τόπο του στα 17 του μόλις χρόνια  στην αναζήτηση καλύτερων  ευκαιριών εργασίας  και συνθηκών ζωής στο εξωτερικό, με προσδοκία, κίνητρο και προτεραιότητα την οικονομική  και ηθική στήριξη της οικογένειας του.

Σεμνός όσο και οραματιστής, επιχειρηματικά τολμηρός, εργατικός όσο και  γενναιόδωρος,   ευδοκίμησε στο εμπόριο των φυσικών  σφουγγαριών αρχικά στην Αμερική και αργότερα στην Γαλλία ενώ παράλληλα συνέχισε για αρκετά χρόνια σε συνεργασία με τον αδελφό του Διονύση  την παράδοση των καπεταναίων  παππούδων του με τα σφουγγαράδικα καΐκια και τα σπογγαλιευτικά ταξίδια.

Πριν από όλα όμως ήταν υποδειγματικά αφοσιωμένος σαν γιός, αδελφός, σύζυγος και πατέρας.

Φθάνοντας στο Παρίσι γνώρισε την αγαπημένη σύντροφο της ζωής του Angela (Ευαγγελία) Αργύρη, κόρη Καλυμνίων του Παρισιού με την οποία παντρευτήκαν το 1979. Απέκτησαν έναν γιό , τον Μιχάλη τον οποίο υπεραγαπούσε  και ήταν ιδιαίτερα υπερήφανος για αυτόν.

Είναι η περίοδος που μετεγκαθίσταται και επιχειρηματικά  στην Γαλλική πρωτεύουσα αφήνοντας οριστικά την Αμερική. Στο Παρίσι  δημιούργησε την δική του βιοτεχνία επεξεργασίας φυσικών σφουγγαριών ως κύριο αντικείμενο, την οποία διατήρησε  με την συμβολή της γυναίκας του και  του γιού τους Μιχάλη μέχρι την συνταξιοδότηση του το 2014  οπότε και αποφάσισαν με  την σύζυγο του  να επιστρέψουν οριστικά στην αγαπημένη του Κάλυμνο για το υπόλοιπο της ζωής του.

Τα τελευταία χρόνια εκδήλωνε συχνά στις συζητήσεις του με φίλους και συγγενείς  την ευγνωμοσύνη του για όσα τον βοήθησε ο θεός να πετύχει και αποκτήσει στην ζωή του και δήλωνε έτοιμος για το μεγάλο ταξίδι.

Αιωνία του η μνήμη!