
Μετά τα σαρακοστιανά και τα πασχαλινά τρίγωνα, με τα οποία ασχοληθήκαμε σε παλαιότερη ανάρτηση, σειρά είχαν τα σχολικά, τα αυθεντικά, τα αληθινά τρίγωνα, για να συμπληρώσουν την τριγωνική τριλογία στα χρόνια της μαθητικής μας ζωής.
Τα σχολικά τρίγωνα ήταν τα γεωμετρικά εκείνα σχήματα που μας κράτησαν συντροφιά για μιαν ολόκληρη οκταετία, από την Πέμπτη δημοτικού μέχρι την Έκτη γυμνασίου. Με τα χαρακτηριστικά τους ασχολήθηκαν στην αρχαιότητα διάσημοι πρόγονοί μας, μεταξύ των οποίων ο φιλόσοφος Πυθαγόρας και ο «πατέρας της Γεωμετρίας» Ευκλείδης. Έχουν τα τρίγωνα τόσες εφαρμογές σε πολλούς επιστημονικούς κλάδους, ώστε ένας απ’ αυτούς έλαβε και το όνομά τους. (Τριγωνομετρία).
Το σχολικό τρίγωνο υπήρξε ο πρωταγωνιστής στα μαθητικά μας χρόνια. Ταλαιπώρησε, κούρασε, αγανάκτησε, βασάνισε και σε πολλές περιπτώσεις τιμώρησε αναρίθμητους μαθητές με τα είδη, τα πλευρά, τις γωνίες και τα ύψη του! Δεν στάθηκε ποτέ ικανό να κερδίσει τη φιλία, τη συμπάθεια και την αγάπη αρκετών μαθητών, από την πρώτη στιγμή της παρουσίας του μέχρι την ημέρα που τους αποχαιρετούσε κατά την αποφοίτησή τους. Δεν ήταν λίγα τα παιδιά που εγκατέλειπαν το σχολείο εξαιτίας του! Βιβλία και εκπαιδευτικοί δημιουργούσαν ένα «νέφος» μαρτυρικών προβλημάτων, τα οποία καλούσαν στη συνέχεια τους μαθητές να τα λύσουν στον πίνακα, στα διαγωνίσματα, στις εξετάσεις από τάξη σε τάξη! Το σχολικό τρίγωνο7 υπήρξε ένας απρόσκλητος δυσάρεστος επισκέπτης σε κάθε δοκιμασία τους, για να τους τιμωρήσει με τα εμβαδά, τις περιμέτρους, τις μοίρες, τις διχοτόμους και πολλά άλλα ζητούμενα που γεννούσαν τα κεφάλια των δασκάλων τους. Η άπονη, σκληρή και εκδικητική παρουσία του τριγώνου στις περισσότερες μαθηματικές δοκιμασίες και βαθμολογίες αποδείκνυε την απουσία… κοινής καταγωγής πολλών μαθητών και μαθητριών με τον Αλεξανδρινό και τον Σάμιο σοφό, αφού δεν μπορούσαν να γευτούν τα «προϊόντα» της σκέψης και του εγκεφάλου τους.
Ευτυχώς, τις δυσκολίες και τους κινδύνους ξεπερνούσαν οι «γενναίοι» μαθητές με τη συνήθεια που είχαν οι εκπαιδευτικοί να τους αναθέτουν ασκήσεις και προβλήματα μέσα από τα σχολικά τους βοηθήματα… Τότε τις λύσεις έδινε, όχι η φαιά ουσία στα κεφάλια, αλλά η …επιφάνεια στα θρανία και τα «σκονάκια» στα χέρια, στις τσέπες, και στα πόδια τους… Τα σκονάκια ήταν τα μεταπολεμικά στικάκια, προϊόντα μαθητικής ευρεσιτεχνίας, πολλά χρόνια πριν από τα σύγχρονα ηλεκτρονικά! Στα θρανία σκάλιζαν κι έγραφαν αριθμούς, γράμματα, σχέδια και σύμβολα, σε μέγεθος και …λογισμικό που δεν μπορούσαν να διακρίνουν και να ερμηνεύσουν τα πάσχοντα συνήθως από μυωπία, αστιγματισμούς και υπερμετρωπία μάτια των επιτηρητών καθηγητών τους. Τα «σκονάκια» που ήταν πολύ μικρά χαρτάκια τυλιγμένα σε κυλίνδρους ή κολλημένα στους πήχεις των χεριών ή στους μηρούς των ποδιών, χωρούσαν λύσεις ή κεφάλαια ολόκληρα! Στη μέθοδο αυτή της “συνταγογράφησης” ορθών απαντήσεων και λύσεων τα κορίτσια διέθεταν συγκριτικό πλεονέκτημα σε σχέση με τ’ αγόρια. Στα χάρτινα ή… “δερμάτινα στικάκια” τους, πάνω στα πόδια και κάτω από τις ποδιές τους, μπορούσε να χωρέσει ολόκληρος ο Επιτάφιος του Περικλέους, ή πολλές λύσεις των αλγεβρικών και γεωμετρικών προβλημάτων χωρίς να κινδυνεύουν!… Και αν ακόμα οι επιτηρητές, που στα δικά τους μαθητικά χρόνια ήταν σχεδόν στο σύνολό τους άρρενες, τις έβλεπαν να αντιγράφουν, δεν μπορούσαν να ζητήσουν τα τεκμήρια του «εγκλήματος», χωρίς να κατηγορηθούν για απρεπείς ή ασελγείς συμπεριφορές … Δύο δασκάλες είχε όλες κι όλες το Γυμνάσιο Θηλέων Καλύμνου, τη Νομική Ζερβού και την Άννα Λυσίκατου, οι οποίες δεν επαρκούσαν να επιτηρούν και να ελέγχουν το μέγα πλήθος των κοριτσιών στο ένα και μοναδικό γυμνάσιο στο νησί των Γραμμάτων και των Πολυτέκνων… Οι σημερινές μαθήτριες έχουν χάσει το “πλεονέκτημα ” που διέθεταν οι παλαιότερες ως προς την «ασφαλή» χρήση των σημειώσεων αυτού του είδους: Πρώτον, γιατί το εκπαιδευτικό ανδρικό «κάστρο» σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες αλώθηκε από το «ασθενές» φύλο, το οποίο μπορεί πλέον να ασκεί τον σχετικό έλεγχο χωρίς παρεξηγήσεις… Και δεύτερον, διότι τα «μήκη» της σημερινής μαθητικής περιβολής δεν αφήνουν κανένα περιθώριο απόκρυψης στα πάσης μορφής και μεγέθους σκονάκια…
( Για τους άρρενες μαθητές του κλεινού Νικηφορείου Γυμνασίου, μετά από λίγες μέρες, για να μη δεχτώ κόκκινη κάρτα, εξαντλώντας την υπομονή και την αντοχή σας με την απαράδεκτη έκταση της γραπτής φλυαρίας μου).
Κάλυμνος, 1η Ιουνίου 2024
Δροσερό, υγιές και αισιόδοξο καλοκαίρι εύχομαι σε όλους, φίλες και φίλους, μέσα κι έξω από τον “ομφαλό” της γης.