Επί ξυρού ακμής τα μεγάλα πολιτικά κόμματα της χώρας- Του Παναγιώτη Γιαμαίου*

138
*Του Παναγιώτη Γιαμαίου, συντ. εκπαιδευτικού τέως Προέδρου Αναγνωστηρίου “ΑΙ ΜΟΥΣΑΙ”

Την ώρα που ο ελληνικός λαός διάγει μια παρατεταμένη και επιδεινούμενη βαθμιαία καθημερινότητα, τα τρία μεγάλα κόμματα, Κυβέρνηση, Αξιωματική Αντιπολίτευση και ΠΑΣΟΚ, βρίσκονται σε πολιτικό βέρτιγκο.

Η κυβερνητική παράταξη σε ένα χρόνο, και μετά τον περυσινό εκλογικό θρίαμβο του 41%, υπέστη την πρόσφατη συντριπτική καθίζηση (ήττα γι΄ αυτήν) δικαίως. Το 1.000.000 των  πολιτών που δεν πήγαν να ξαναψηφίσουν ΝΔ δεν το έκαναν γιατί προτίμησαν την ξαπλώστρα στη θάλασσα ή γιατί βαριόντουσαν. Το έπραξαν συνειδητά! Δεν ήθελαν να επιδοκιμάσουν αυτή την Κυβέρνηση,  να πουν  με την ψήφο τους ότι όλα πάνε καλά. Η μαζική αποχή τους ήταν και αυτή μια πολιτική θέση, ήταν μη ψήφος με …μήνυμα.

Ψάχνει κανείς να βρει τι καλό έγινε κατά τον χρόνο που μεσολάβησε.

Η βενζίνη σκαρφάλωσε στα 2,10 € (στην Πάτμο στα 2,30€). Χαράτσι συνεχές, αδυσώπητο και, κυρίως, αδικαιολόγητο! Η ακρίβεια αντί να τιθασεύεται, μέρα με τη μέρα διογκώνεται ανεξέλεγκτα. Τα καλάθια της νοικοκυράς αποτελούν εμπαιγμό και τα πρόστιμα που ακούμε ότι επιβάλλονται στις αλυσίδες τροφίμων κατά καιρούς  είναι τιμωρία χωρίς αντίκρισμα για τους καταναλωτές.

Επαίρεται ο Πρωθυπουργός για την αύξηση του κατώτατου μισθού. Δεν καταλαβαίνει ότι δεν απευθύνεται σε αφελείς; Ο προ της αύξησης κατώτατος μισθός  είχε μεγαλύτερη αγοραστική δύναμη απ΄ τον αυξημένο σημερινό!!! Τι να καταλάβουν, όμως, όλοι αυτοί με αποδοχές πάνω από 7.000 € τον μήνα, με τις φουσκωμένες καταθέσεις στις τράπεζες, με τα δεκάδες ακίνητα και τα ψηφισμένα για τους εαυτούς τους ποικίλα προνόμια; Δυστυχώς, για άλλη μια φορά, οι αριθμοί ευημερούν σ΄αυτή τη χώρα και οι πολίτες της πένονται. Μισθωτοί, ιδιωτικοί υπάλληλοι και συνταξιούχοι απώλεσαν την τελευταία τριετία το 35% της αγοραστικής τους δύναμης!

Στο χώρο της Δημόσιας Υγείας τα πράγματα χειροτερεύουν διαρκώς.  Το ΕΣΥ οδεύει προς αποδιοργάνωση. Το Νοσοκομείο μας, εδώ, έχει 2,5 χρόνια να εντάξει στο ιατρικό του προσωπικό  καρδιολόγο! Αντί καλύτερα χειρότερα…

Στο χώρο της Δημόσιας Ασφάλειας …έχει χαθεί η μπάλα. Συλλαμβάνονται καθημερινά κακοποιοί  που βιάζουν, κλέβουν, λεηλατούν περιουσίες, αφαιρούν ζωές. Οδηγούνται στα Αστυνομικά Τμήματα, στον ανακριτή και με συνοπτικές διαδικασίες αφήνονται ελεύθεροι. Ξανασυλλαμβάνονται οι ίδιοι για νέα παραβατική συμπεριφορά και ξανά έξω! Στις 16 Ιουνίου συνελήφθη Πακιστανός εμπρηστής, οδηγήθηκε με χειροπέδες στον ανακριτή, αφέθηκε ελεύθερος και προχθές ο ίδιος ήταν αυτός που έβαλε τη φωτιά στη Σταμάτα! Εξαιτίας αυτής της φωτιάς 45χρονος έχασε τη ζωή του, άλλοι τραυματίστηκαν, άλλοι πάθανε εγκαύματα! Κάηκαν χιλιάδες στρέμματα, κάηκαν κατοικίες και δαπανήθηκαν ιλιγγιώδη  ποσά για την κατάσβεσή της. Κι όλα αυτά γιατί τα δικαιώματα των κακοποιών έχουν καταστεί ισχυρότερα απ΄αυτά των  θυμάτων!!! Ζούμε έναν ακραίο και, τελικά, εξοργιστικό  δικαιωματισμό. Αυτό, κύριοι, δεν είναι Δημοκρατία. Αυτό παραπέμπει σε χώρα Μπανανία!

Και αντί οι 300 του Λεωνίδα να ψηφίσουν ένα Νόμο που θα προβλέπει αυτόματη απέλαση του αλλοδαπού που θα συλληφθεί κατά την πρώτη παραβατική του ενέργεια, περί άλλων τυρβάζουν. Και ψάχνουν να βρουν γιατί το 60% δεν πήγε στις τελευταίες εκλογές να ψηφίσει!

Αρχές Ιουνίου γίνανε πάλι οι καθιερωμένες πομπώδεις ανακοινώσεις για την καλύτερη οργάνωση του κρατικού μηχανισμού, για την ετοιμότητα της Πυροσβεστικής, για τα νέα συστήματα ανίχνευσης, για τις θερμικές κάμερες και και… Παρ΄ όλα αυτά, η Αττική και πάλι, η έδρα του προγραμματισμού και του συντονισμού, καιγόταν για δύο μέρες. Έτσι όπως πάει δε θα αργήσει να μείνει ανέπαφη από πυρκαγιά  μόνο η ΟΜΟΝΟΙΑ, λόγω ασφάλτου και τσιμέντου!

 Οι συλληφθέντες  εμπρηστές που θα έπρεπε να είναι ισοβίτες από την πρώτη σύλληψη,  αφήνονται ελεύθεροι την ίδια μέρα. Και μετά  περιμένουν οι «αρμόδιοι» να πατάξουν έτσι αυτόν τον εθνικό εφιάλτη. Όταν εκδηλώνονται 80 πυρκαγιές την ίδια στιγμή σε όλη τη χώρα, εκ των οποίων οι 75 είναι εμπρησμοί (και πάντα όταν πνέουν άνεμοι 8 με 9 μποφόρ), όσα εναέρια και όσα επίγεια μέσα και αν διαθέτεις, το κακό θα γίνει.

Η Δικαιοσύνη προχωρά με ταχύτητα χελώνας. Υποθέσεις λιμνάζουν σε συρτάρια, άλλες πάνε από αναβολή σε αναβολή. Κάποιες τελεσιδικούν μετά από δέκα χρόνια, όταν πια έχει ξεχαστεί ολωσδιόλου η υπόθεση. Όμως, υποθέσεις πολύ υψηλού πολιτικού ενδιαφέροντος (βλέπε Τέμπη) μανουβράρονται με ειδική μαεστρία. Γίνεται φανερό ότι τα πορίσματα και οι τελικές κρίσεις  μαγειρεύονται προσεκτικά από δικαστικούς λειτουργούς και τους πολιτικούς τους προϊσταμένους, προκειμένου να αποφεύγονται επικίνδυνοι κλυδωνισμοί που θα θέτουν σε κίνδυνο την εύρωστη κομματική παρουσία και, συνακόλουθα, την κυβερνητική κυριαρχία.  

Οι Τράπεζες στην Ελλάδα, που σώθηκαν χάρη στα κεφάλαια που εισέρρευσαν πραξικοπηματικά στα ταμεία τους εν μια νυκτί, από τον ιδρώτα των Ελλήνων εργαζομένων, σήμερα ξυρίζουν κόντρα τους ευεργέτες τους ποικιλοτρόπως, πετυχαίνοντας υπερκέρδη, χωρίς κανένα έλεγχο!

Κι ο κατάλογος των δυσλειτουργιών, των αδικιών, των αστοχιών δεν έχει τελειωμό!

Ευτυχώς, ψηφίστηκε ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών και ανακουφίστηκε η ελληνική κοινωνία! Έφυγε ένα βάρος από πάνω της. Κοιμότανε και ξυπνούσε ο Έλληνας μ΄αυτή την αγωνία. Πώς και δεν κατάλαβε ο φερόμενος ως ευφυής πρωθυπουργός ότι η ψήφιση αυτού του Νόμου θα προκαλούσε ανήκεστο βλάβη στο DNA της παράταξής του;

Μέσα σ΄όλα αυτά και τούτο: Υπουργοί που έχασαν το χαρτοφυλάκιό τους κατά τον τελευταίο ανασχηματισμό, δεν κρύβουν τον εκνευρισμό τους και δέρνουν πολίτες! Παραδέχονται, ωστόσο, το απαράδεκτο της πράξης τους, αλλά παραμένουν  αγκιστρωμένοι στην κοινοβουλευτική έδρα! Πού χάθηκε η αξιοπρέπεια και το φιλότιμο για να το βρουν αυτοί!

Στην αντίπερα όχθη η Αξιωματική Αντιπολίτευση. Ο αρχηγός της, ο Κοκλώνης της πολιτικής, με συμπεριφορά νικητή του “VOICE”, από την πέρα του Ατλαντικού υπερδύναμη,  εκτοξεύει αφειδώς και χωρίς περίσκεψη λεκτικές ρουκέτες που αναστατώνουν τη Συριζαϊκή παιδική χαρά. Οι Κασσελακικοί τρέχουν ασμένως και απνευστί να τον δικαιολογήσουν, ενώ οι άλλοι, οι απέναντί του, να τον κατακεραυνώσουν. Οδεύουμε κατά τα φαινόμενα σε νέα διάσπαση.  Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει γίνει κόμμα ΜΠΑΜΠΟΥΣΚΑ.

Στον άλλο παιδότοπο, σ΄αυτόν του ΠΑΣΟΚ, φυτρώνουν σαν τις ανεμώνες οι νέοι υποψήφιοι αρχηγοί. Εκτός του Ανδρουλάκη, αυτοανακοινώθηκαν -προς το παρόν- οι: Δούκας, Γερουλάνος, Αποστολάκη, Κατρίνης, Γιαννακοπούλου. Είναι γεγονός ότι ο σημερινός αρχηγός αποδείχτηκε λίγος. Είναι άχρωμος, άγευστος, άοσμος! Όμως, δεν αναμενόταν τόσο σύντομα τέτοια πληθώρα νέων …σωτήρων! Θα μείνω στην υποψηφιότητα Δούκα.

Ωρέ σύντροφε Χάρη, γιατί τόση βιασύνη; Ολοκλήρωσε  πρώτα τη δημαρχιακή σου θητεία στον απαιτητικό Δήμο της Αθήνας, δείξε ότι είσαι ικανός και μετά προχώρα. Αγνοείς το σοφό ρητό «σπεύδε βραδέως», που αποτελεί προτέρημα σε τέτοιες κορυφαίες στιγμές μεγάλων αποφάσεων. Είναι μια κίνηση από μέρους σου που αποκαλύπτει επιπολαιότητα, μωρία και ναρκισσισμό. Τι πιστεύεις, δηλαδή, ότι επειδή σε ψήφισαν όλοι πλην ΝΔ για να βγεις δήμαρχος Αθηναίων, θα σε ξαναψηφίσουν οι ίδιοι σε εθνικές εκλογές ως αρχηγό του ΠΑΣΟΚ; Θα σε ψηφίσει ο ψηφοφόρος του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΚΕ, της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΥΣΗΣ της ΝΙΚΗΣ, ο «ΣΠΑΡΤΙΑΤΗΣ» κλπ.;

Πιο πέρα …βρυχάται ο ντελάλης των αλοιφών: «ΕΥ ΚΑΡΔΙΟΝ», «ΤΕΛΟΠΟΝ», «ΒΑΔΙΣΤΙΚΟΝ», «ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΚΟΝ», «ΚΑΤΕΥΝΑΣΤΙΚΟΝ» κλπ.  Πολλοί απογοητευμένοι και δυσαρεστημένοι από τα τρία πρώτα σε δύναμη κόμματα, και, κυρίως, από τη ΝΔ, προστίθενται στις τάξεις του Βελοπουλικού σχήματος Είναι πιθανόν να παίξει κι αυτός προσεχώς ρόλο κυβερνητικό, κάτι σαν τον «ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΕΛΛΗΝΑ» Πάνο Καμμένο. Θα κάμει κι αυτός το αγροτικό του σε μια πιθανή συγκυβέρνηση και μετά το κόμμα του θα εξαϋλωθεί όπως και του άλλου αρχηγού …μιας χρήσης.

Και γεννιέται το ερώτημα: Τι γίνεται μ΄ αυτήν την ασθενούσα και  πολυκερματισμένη Κεντροαριστερά; Είναι φανερό ότι ανάμεσα στους δύο πόλους του χώρου (ΣΥΡΙΖΑ -ΠΑΣΟΚ) έχει διαμορφωθεί χάσμα βαθύ. Οι σχέσεις των σημερινών αρχηγών τους βρίσκονται στο ναδίρ. Για να υπάρξει εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης, σοβαρή και πειστική, που θα μετατραπεί σε πλειοψηφικό ρεύμα, χρειάζονται σήμερα, όχι αύριο, δύο πράγματα: α. Να επιλεγεί από τον παραπάνω χώρο μια προσωπικότητα άφθαρτη, ικανή και με αδιαμφισβήτητο ήθος και κύρος που θα ηγηθεί ενός διευρυμένου σχήματος. β. Να καταρτιστεί από κοινού ένα πρόγραμμα κυβερνητικό, σύντομο, κρυστάλλινο και υλοποιήσιμο, το οποίο θα κληθούν να εφαρμόσουν αυτοί που θα τύχουν της εμπιστοσύνης του ελληνικού λαού. Το άθροισμα των ποσοστών των δύο κομμάτων κυμαίνεται σήμερα στο 30%, περίπου. Μόνο συστρατευμένοι οι δύο χώροι μπορούν να αποτελέσουν κυβερνητική πρόταση. Ούτε το ΠΑΣΟΚ μόνο του μπορεί, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ μόνος του μπορεί. Κι ούτε το ένα μπορεί να απορροφήσει ή να σβήσει από τον χάρτη το άλλο.

 Αν όλοι αυτοί οι αρχηγίσκοι-εν ενεργεία και υποψήφιοι- ενδιαφέρονται, πράγματι,  για την αλλαγή της ζωής του μη προνομιούχου Έλληνα, πρέπει να τιθασεύσουν το ΕΓΩ τους και να προτάξουν δι΄ επιτάσεως το ΕΜΕΙΣ. Αν αυτό που αντιλαμβανόμαστε όλοι εμείς με το μέσο μυαλό που διαθέτουμε δεν το αντιλαμβάνονται αυτοί, δεν είναι άξιοι να ηγούνται. Το βέβαιο είναι ότι   όλοι τους, μα όλοι, υποκρίνονται ασύστολα! Απλώς παλεύουν για βέβαιη εδραίωσή τους στην παρούσα ταλαντευόμενη πολιτική σκηνή και για μια πιο σίγουρη εξασφάλιση θέσης αργότερα στα κοινοβουλευτικά έδρανα. Πώς, δηλαδή, μέσα σ΄ αυτούς τους αχαρτογράφητους  κομματικούς  κλυδωνισμούς θα καταφέρουν να εξασφαλίσουν για άλλη μια φορά εκλογή στη Βουλή των Ελλήνων, με τα γνωστά συνοδά πλουσιοπάροχα κοινοβουλευτικά οφέλη. Όλα τα άλλα είναι παραμύθια μόνο για αφελείς…  

Κάλυμνος, 4 Ιουλίου 2024