Από το Νίκο Στ. Μανούση*
Στις 13 Αυγούστου 1966 ο Σκεύος Ζερβός ταξίδεψε στην αιωνιότητα-Ακριβώς πρίν 50 χρόνια.
Στον κορυφαίο Ιπποκρατιστή, στον οραματιστή, στον αρχηγό της απελευθέρωσης της Δωδεκανήσου, στον Επιστήμονα, αποτίω σήμερα φόρο τιμής για τα 50 χρόνια απο το θάνατό του.
Το βιογραφικό του ατελείωτο, το συγγραφικό του έργο τεράστιο, η βιβλιογραφία επίσης.
Το μέγεθος του ανδρός δεν δύναται να υπολογισθεί .
Ως “Αρχηγό του μαρτυρικού αγώνα της απελευθέρωσης της Δωδεκανήσου” τον χαρακτηρίζει η Ακαδημία Αθηνων το 1948.
Ο Σκεύος Ζερβός βαθειά Δημοκράτης κινείται αενάως σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, με ομιλίες του για την απελευθέρωση, σε Ακαδημίες, στην Ευρώπη και την Βόρειο Αμερική, σε ιατρικά συνέδρια.
Δωρίζει προτομές και πίνακες του Ιπποκράτη σε πανεπιστήμια μεταξύ των άλλων του Χάρβαρντ, της Νέας Υόρκης, της Ουάσιγκτον και του Σικάγο.
Ένα από τα χαρακτηριστικά της πολυκύμαντης ζωής του είναι η μεταμφίεσή του σε καλόγηρο.
Με τον τρόπο αυτό περιήλθε την Δωδεκάνησο επί της στεγνής Ιταλοκρατίας. Στην επίσημη απελευθέρωση της Δωδεκανήσου στις 28 Οκτωβρίου του 1947, επισκεπτόμενος τα Δωδεκάνησα με το πολεμικό πλοίο Αβέρωφ ελέχθη ότι “έρχεται το βαρύ πυροβολικό του Αβέρωφ και της Δωδεκανήσου.
” Ενώ από τον Αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό ελέχθη ότι “Σκεύος Ζερβός θα πεί Δωδεκάνησος και Δωδεκάνησος Σκεύος Ζερβός”.
Για την εθνική και επιστημονική του δράση από τις Ακαδημίες της Ιστορίας της Ιατρικής τιμήθηκε όσο λίγοι (επίτιμος Διδάκτωρ, επίτιμος Καθηγητής, πρώτο Βραβείο – Πατριάρχης των Ιστορικών της Ιατρικής) .
Η λησμονιά που ακολούθησε μαζί με την τύφλωση που υπέστη, ευρέθη να νοσηλεύεται στο Ασκληπιείο της Βούλας με της φροντίδες του Προέδρου του Ερυθρού Σταυρού Κ. Γεωργακόπουλου και την περίοδο 1965-1966 με την αρωγή και την στήριξη του τότε Υπουργού Υγιεινής Σταμάτη Μανούση που συχνά τον επισκεπτόταν μαζί με επίλεκτα στελέχη του Δωδεκανησιακού Αγώνα.
Στις 13.8.1966 επήλθε το μοιραίο. Μετά απο εισήγηση του Σταμάτη Μανούση, στο Υπουργικό Συμβούλιο αποφασίζεται να αποδοθούν οι πρέπουσες τιμές στο μεγάλο νεκρό εις ένδειξη αναγνώρισης του μεγάλου του έργου.
Εκτίθεται η σορός του στο Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών σε λαικό προσκύνημα και στις 18 Αυγούστου μεταφέρεται η σορός αεροπορικώς στην Κω.
Ο τότε Δεσπότης της Κω απαγορεύει να εκτεθεί τότε σε λαικό προσκύνημα. “ Παραμερίζω τις πόρτες της Αγίας Παρασκευής και τοποθετώ το νεκρό εις την Εκκλησία…” ως αναφέρει ο Σταμάτης Μανούσης. (Το γεγονός έλαβεν γνώση η Κυβέρνηση και ο Οικουμενικός Πατριάρχης.)
Η μεταφορά του στην Κάλυμνο, στην αγαπημένη του Πατρίδα γίνεται με ακταιωρό του πολεμικού ναυτικού με όλες τις προσήκουσες τιμές.
Πάνδημος η υποδοχή του νεκρού, με τον τρόπο που ξέρει και τιμά η Κάλυμνος τους ήρωες της .
Τα αναρίθμητα καίκια τον προυπαντούν, οι δυναμίτες δίνουν το παρόν και τιμούν τον μεγάλο άνδρα.
Κηδεύτηκε στο εκκλησάκι του Σταυρού στην οδό προς την περιοχή Θερμά της Καλύμνου με τις τιμές που δίδονται σε ήρωες.
Τον Σκεύο Ζερβό αποχαιρέτησε μεταξύ άλλων και ο Υπουργός και Βουλευτής ΔωδεκανήσουΣταμάτης Μανούσης ως εκπρόσωπος της Κυβέρνησης.
*Νίκος Στ. Μανούσης
Νευρολόγος- Ψυχίατρος
Αντιπρόεδρος ΔΙΙΚΩ
Βιβλιογραφία:
• Βικιπαίδεια
• Αρχείο Σταμ. Κ. Μανούση
• Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό- Τόμος 4
