Πυρκαγιές Ιουλίου 2018: Η Φύση είναι αυτή που είναι. Από κει και πέρα ευθύνες έχει το Σύστημα και η Κυβέρνηση του.-Γράφει ο Μανώλης Γαλανομάτης

548

%ce%bc%ce%b1%ce%bd%cf%8e%ce%bb%ce%b7%cf%82-%ce%b3%ce%b1%ce%bb%ce%b1%ce%bd%ce%bf%ce%bc%ce%ac%cf%84%ce%b7%cf%82

Άρθρο που δημοσιεύθηκε στην έντυπη έκδοση της «ΝΗΣΙΩΤΙΚΗΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ» του Σαββάτου 4 Αυγούστου 2018

Τον Ιούλιο του 2018 στην Ανατολική Αττική έγιναν μεγάλες πυρκαγιές με πολλά θύματα.

Το να δικαιολογείται η Κυβέρνηση με τα ακραία καιρικά φαινόμενα είναι γελοίο: Η Φύση είναι αυτή που είναι και δεν αναλαμβάνει καμιά ευθύνη. Ευθύνη έχουν μόνον τα λογικά όντα, που μπορούν να διαμορφώσουν καταστάσεις άμεσες ή σε προοπτική ,που μπορούν να αντιμετωπίσουν τα φυσικά φαινόμενα, που δρουν καταστροφικά για τα ίδια τα λογικά όντα.

Το να φορτώνει η Κυβέρνηση ευθύνες στα θύματα των πυρκαγιών δεν είναι γελοίο, γιατί υπάρχουν τέτοιες ευθύνες,  είναι όμως ανεύθυνος κυνισμός (=χυδαιοποίηση της σχέσης Άνθρωπος -Φύση)

Αποτελεσματικός απέναντι στη Φύση δεν είναι το άτομο Άνθρωπος, αλλά το οργανωμένο σύνολο Άνθρωπος.

Σκοπός του σημερινού μας άρθρου είναι ν’ αναδειχτούν οι ευθύνες του Συστήματος και της Κυβέρνησης.

 1) Γιατί βάζει φωτιά ο εμπρηστής;

Α) Η δοσμένη διάταξη δέντρων σε μια ορισμένη περιοχή εμποδίζει την αξιοποίηση της αντίστοιχης γης κατά ένα καλύτερο τρόπο (=να κτιστούν κάποιες επαύλεις ή κάποια ξενοδοχείο ή να μπεί μπροστά μια βιομηχανία βωξίτη-αλουμινίου κλπ). Το κάψιμο των δέντρων και η καταστροφή των όποιων οικιών ρίχνει χαμηλά τα επίπεδα των τιμών γης για όσους σκέφτονται την αξιοποίηση της αντίστοιχης γης για μια μεγαλύτερη κερδοφορία του κεφαλαίου τους.

Φυσικά κάποιοι θ απορήσουν: Μα ο εμπρηστής δεν σκέφτεται ότι τα δέντρα είναι χρήσιμα για μια οικολογική ισορροπία ή ότι θα υπάρξουν ανθρώπινα θύματα;!

Πριν απ’ όλα ο εμπρηστής δεν είναι υποχρεωτικά ο καπιταλιστής, που θέλει ν αξιοποιήσει τον δοσμένο χώρο. Μπορεί νάναι απλά ένας κακομοίρης άνεργος, που του δώσαν 100 Ευρώ να βάλει φωτιά.

Ο καπιταλισμός ξέρει να εκμεταλλεύεται τα θύματα του και έξω από το χώρο δουλειάς.

Από κει και πέρα στο καπιταλιστικό Σύστημα καμιά Ηθική δεν μπορεί να σταθεί πάνω από τα κέρδη.

Β) Πώς ξέρουμε, ότι πρόκειται για εμπρησμό;

Πριν απ’ όλα, όπως είπαμε πιο πάνω υπάρχει το κίνητρο.

Πέρα από το κίνητρο υπάρχει ο σκόπιμος σχεδιασμός; Οι φωτιές είναι πολλές και ανάβουν ταυτόχρονα σε διάφορες αποστάσεις, ώστε να μην υπάρχει συγκέντρωση πυροσβεστικών μέσων για κάθε φωτιά.

Πέραν τούτου γίνεται επιλογή της μέρας με τον ισχυρότερο άνεμο.

2) Η Άναρχη δόμηση ως πολλαπλασιαστής των θυμάτων

Πριν α’ όλα οι στενοί δρόμοι μπορούν εύκολα να μεταδώσουν την φωτιά από τη μια μεριά του δρόμου στην άλλη.

Από κει και πέρα οι δρόμοι μπορεί να είναι πολύκλαδοι ή αδιέξοδοι λόγω παρεμβολής κάποιας ιδιοκτησίας. Είτε έτσι είτε αλλιώς από τη μια εμποδίζουν τα πυροσβεστικά οχήματα να διακινηθούν, από την άλλη εμποδίζουν τους απειλούμενους από τη φωτιά να τρέξουν  προς ασφαλέστερες περιοχές.

Τι ευθύνεται για την Άναρχη δόμηση;

Πριν απ’ όλα η Ιδιοκτησία. Ο καθένας κτίζει στο δικό του κτήμα. Αν το δικό του κτήμα διαμορφώνει αδιέξοδο σ ένα δρόμο, είναι ένα ζήτημα, που δεν αφοράει τον ιδιοκτήτη. Ούτε έχει λογική να πεις σε κάποιο: κτίσε μικρότερο σπίτι για έχουμε πιο πλατύ δρόμο (ή πιο ίσιο).

Περαιτέρω το πρόβλημα μεταφέρεται στις οικοδομικές εταιρείες, που αγοράζουν εκτάσεις και κτίζουν όσο μπορούν μεγαλύτερο μέρος αυτών των εκτάσεων με μόνο κίνητρο το μέγιστο κέρδος.

Μπορεί ν αντιμετωπιστεί η Άναρχη δόμηση; Όχι φυσικά:

Το να υπάρξει πολεοδομικό, ρυμοτομικό σχέδιο είναι το πιο απλό.

Το δύσκολο είναι: με ποιό κύρος ο Υπουργός, που μένει σε βίλλα  της Εκάλης θα διατάξει τον μεροκαματιάρη να διαλύσει το αυθαίρετο του, γιατί εμποδίζει την κυκλοφορία των πυροσβεστικών  οχημάτων.

Από κει και πέρα η δαπάνη για τις ανάλογες κατεδαφίσεις και αποζημιώσεις είναι απαγορευτικές για τη Χώρα των Μέτρων και των Μνημονίων και των υποχρεωτικών πλεονασμάτων για μπορούν να πληρώνονται τα χρέη προς τους ξένους στο σύνολο τους και στην ώρα τους

3) Η ευθύνη της Κυβέρνησης

Η ευθύνη της Κυβέρνησης μπορεί ν’ αναλυθεί σε πολλές συνιστώσες (Μια σειρά αυθαίρετα νομιμοποιήθηκαν με κανονικό ή διεφθαρμένο τρόπο, κάποιες κατεδαφίσεις που κατά τρόπο προκλητικό δεσμεύουν πυροσβεστικά οχήματα πρέπει να γίνουν και κάποιες αποζημιώσεις πρέπει να δοθούν και δεν έγινε τίποτε, τα πυροσβεστικά πρέπει να  είναι πολύ περισσότερα και προφανώς το προσωπικό μεγαλύτερο και καλύτερα εκπαιδευμένο, να υπάρχει η ανάλογη εποπτεία κλπ)

Η συνισταμένη είναι ότι η Κυβέρνηση άφησε τον καπιταλισμό να κινηθεί ασύδοτα: Αφού ο καπιταλισμός είναι αντικοινωνικός και η Κυβέρνηση τον αφήνει να λειτουργεί ασύδοτα, η ευθύνη μοιράζεται  ανάμεσα στο Σύστημα και την Κυβέρνηση.

4) Τι μπορεί να γίνει;

Αφού η ευθύνη για τις πυρκαγιές μοιράζεται μεταξύ του Συστήματος και της Κυβέρνησης, είναι φανερό ότι κάποιο πολιτικό Υποκείμενο πρέπει να πιέσει προς την πλευρά του Συστήματος και της Κυβέρνησης

Ποιό θα είναι αυτό το πολιτικό Υποκείμενο;

Πριν απ’ όλα ό,τι απομένει απ’ την Αριστερά μετά την συνθηκολόγηση του ΣΥΡΙΖΑ με το Σύστημα (=ΚΚΕ και εξωκοινοβουλευτική Αριστερά).

Φυσικά δεν μπορούμε ν αποκλείσουμε κανένα πολίτη καλής θέλησης (π.χ. Πράσινους Οικολόγους) από το συμμετέχουν στην διαμόρφωση ενός Κινήματος κατά των πυρκαγιών.

Πλην όμως οι Πράσινοι Οικολόγοι είναι μέρος του Συστήματος και δεν μπορεί η σκέψη τους να υπερβεί τα πλαίσια του Συστήματος και να δει τις αιτίες και τις ευθύνες. Εκ των πραγμάτων πρωτοπορία θα είναι όχι οι φυσιολάτρες, αλλά μια ομάδα πολιτών αυξημένης πολιτικοποίησης.

Η ομάδα αυτή θα πιέζει το Σύστημα σ όλες του τις εκδηλώσεις (στην Κυβέρνηση, στους βουλευτές των Κομμάτων, στις Δημοτικές Αρχές, στην Αστυνομία και στις ίδιες τις Εταιρείες κατασκευών και στα ίδια τα άτομα, που φέροντα αντικοινωνικά στο ζήτημα των δομήσεων.

[Μια παρατήρηση μόνον στα στελέχη αυτού του Κινήματος: Δεν θα  απευθυνόμαστε σε Ευρωπαϊκούς θεσμούς; Ο λόγος είναι απλός:

Αν ο καπιταλισμός φταίει μια φορά για την κακή μας μοίρα, η ΕΕ φταίει δύο φορές]

Συγχρόνως αυτή η ομάδα θα συντάξει δικό της σχέδιο δράσης για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών.