Ποιος να τόλεγε.. Ανήμερα των Θεοφανείων και η παραλιακή μας άδεια.
Ούτε πιστοί στην αυλή του Χριστού που παλιά είχε μία εξέδρα στολισμένη κι ήταν πάνω ο αγιασμός.
Ούτε κόσμος με επί κεφαλής ιερείς ,ψάλτες κι εξαπτέρυγα να πάνε να ρίξουν τον σταυρό στη θάλασσα.
Ούτε καΐκια σημαιοστολισμένα στο λιμάνι με κόσμο και μπροστά μπροστά νεαρούς με μαγιώ, παρά το κρύο της εποχής, έτοιμους να βουτήξουν για το σταυρό, όπως τώχαν τάμα.
Πόσοι απ’ αυτούς βουτούσαν κάθε χρόνο και συναγωνίζονταν ποιος θα τα καταφέρει καλύτερα..
Νέκρα κι αποχή και κλιμάκια για την τήρηση της τάξης και της υγειονομικής ασφάλειας.
Όποιος ζει σ’ αυτό το νησί, την Κάλυμνο των σφουγγαράδων και των ναυτικών από κούνια, την παραλία με την πλατεία της έχει για αρχή και τέλος της κοινωνικής του ζωής.
Για την ημέρα των Θεοφανείων, τις λιτανείες όπως του Χριστού και του Αγίου Νικολάου, τις μαγικές βραδιές με τους λουλουδιασμένους επιταφίους, τις παρελάσεις με τη ζωηρή νεολαία κι επί κεφαλής τη φιλαρμονική μας υπό τη διεύθυνση του μαέστρου μας Νικόλα Μαμάκα.
Η παραλία μας για τις χαρές και τις λύπες ,τις υποδοχές με δυναμίτες,το καλωσόρισμα και το κατευόδιο.
Και τώρα τίποτα. Μόνο κλειστά μαγαζιά και κάποιους τρεχάτους με μάσκα στο πηγούνι, πάνω στα φαρδιά πεζοδρόμια για άθληση από του Βουβάλη μέχρι την προβλήτα, χωρίς την παλιά άνεση κι ανεμελιά και σίγουρα με καχυποψία, για το ποιος είναι ο διπλανός.
«Βίος ανεόρταστος μακρά οδός απανδόκευτος» έλεγαν οι αρχαίοι κι είχαν σίγουρα δίκιο. Που θα πει ,ζωή χωρίς διακοπής με κάποιες γιορτές, είναι σαν δρόμος μακρύς χωρίς πανδοχείο για ξεκούραση, χωρίς διάλειμμα .όλα ίδια βραδιάζει ξημερώνει. Κι αν είναι καλά, χωρίς αγωνίες και βάσανα πάει καλά. Αν όχι ,τι γίνεται;
Πάντως οι αρχαίου Λατίνοι έλεγαν. Dum spiro spero (ντουμ σπίρο σπέρω), δηλαδή όσο αναπνέω ελπίζω για το καλύτερο.
Ας το υιοθετήσουμε κι εμείς.
Και αν δεν μας ωφελεί, πάντως δεν μας βλάπτει
Κάλυμνος, ανήμερα των Θεοφανείων 2021.
Μαρία Ζαϊρη