Για τον πολυτάλαντο γιατρό Γιάννη Κουλλιά-Του Σακελλάρη Καμπούρη*

581
*Γράφει ο Σακελλάρης Καμπούρης

Βρήκα στις γραφές του,τον τόπο μου,βρήκα στις γραφές του,την αγάπη,την μοίρα,την χαρά,τον έρωτα,τη ζωή,βρήκα και άλλα πολλά που συνθέτουν έναν άρτιο καλλιτέχνη,ένα τραγουδοποιό μοναδικό,έναν πολύπλευρο και πολυσύνθετο,παθιασμένο λυρικό βάρδο,που αγγίζει σε βάθος ψυχές και σε κάνει να σκιρτάς σε κάθε δίστιχο,σε κάθε ρεφραίν!

Ο λόγος,για τον πολυτάλαντο γιατρό Γιάννη Κουλλιά και την Ανθολογία Μελλοποιημένης Ποίησης των εκδόσεων Ελευθερουδάκης με τον τίτλο “Εκλογές”.

Με ελεύθερο και σύγχρονο πνεύμα,οι διάφορες εποχές καθώς και οι διαφορετικές αντιλήψεις και τα κοινωνικά άτομα,καταφεύγουν στους στίχους του Γιάννη Κουλλιά και με μουσικότητα πλέρια,αλλά και σκωπτικότητα,πολλές φορές υγιή κυνισμό,σατιρίζει και μας κοινωνά την μοναδική αλήθεια της καθολικότητας της ζωής σε μιάν ευχάριστη και ξεχωριστή αποτύπωση πνεύματος.το έργο του,έχει μιά πολυεδρικότητα,που συχνά,αφήνει τον κόσμο της φαντασίας και στα υπέροχα του ίχνη,αποφανερώνει με ύφος λογοτεχνικό και λόγο στέρεο,κοινωνικά μηνύματα και αισθητικήν ομορφιά.

Διαβάζοντάς τον ανακαλύπτεις μιά καρδιά ευαίσθητη,έναν σπάνιο άνθρωπο κι έναν ολοκληρωμένο καλλιτέχνη-τραγουδοποιό και όχι μόνον.

Σακελλάρης Καμπούρης

Μικρή μου πατρίδα ριγμένη στὴ θάλασσα,
στὴν πρώτη ματιά μου φαινόσουν Παντάνασσα,

τὴν πρώτη ρυτίδα στὰ μάτια σου διάβασα,
μικρή μου πατρίδα, μικρή μου πνοή.
Μικρή μου πατρίδα γλυκειὰ καὶ παράξενη,
σκληρὴ καὶ ὡραία, ζεστὴ καὶ κατάξερη,
δυνάστες σωτῆρες σὲ θέλουν φιλάσθενη
μὲ ξένη τὴν ἀναπνοή.

Χιλιάδες παιδιά σου ριγμένα στὰ πέρατα,
μακριὰ ἀπ’ τις ρίζες, μακριὰ κι ἀπ’ τὰ
τέρατα,
ἡ πρώτη μαγιά σου μυαλὰ τετραπέρατα,
σοὺ δίνουν φιλὶ τῆς ζωῆς.
Κρατᾶς τὸ ρυθμό σου στὸ τρίτο τὸ πλάγιο,
τὸ ὄνειρο κάτω στὰ πόδια σου σφάγιο,
ψηλὰ στὴ κορφή σου δοξάζεις τὸν Ἅγιο,
Χριστέ μου καὶ λόγω τιμῆς.

Στὸν ἄνεμο ἀφέθηκα καὶ στὴ δική μου γνώμη,
ταξίδι μου, ἀνάσα μου, ἁρμύρα ὠκεανοῦ.
Τὸ γέλιο σου ὀρέχτηκα σὰν κριβὴ συγγνώμη,
ἀπόψε πανταμώσαμε σὲ σπίτι ἀλλουνοῦ.
 
Νὰ ζήσουν τὰ πάθη, τὸ θράσος, ἡ πάρτη μας,
τὰ νέα τὰ ἤθη ποὺ πνίξαν τὸν χάρτη μας,
ὁ Μάρτης, ὁ γδάρτης, ὁ παλουκοκαύτης μας,
δὲν εἶναι ἐτοῦτα ζωή.
Καὶ ποὺ θὰ μᾶς βγάλει αὐτὴ ἡ κατάσταση,
ἐμπόλεμη εἰρήνη, κουβέντα γιὰ
ἀνάσταση,
παράσταση γέλιου σὲ ἄλλη διάσταση,
φωνάζει: μποροῦμε μαζί.

Μαρία, Ἑλένη καὶ Γιῶργο καὶ Θέμελη,
ζωή μου μικρούλα, διόλου ἀνέμελη,
Κανέλλα, Κατίνα, Σκευί, Ἀθηνόδωρε,
τὸ κύριε διώχνω, κρατῶ τὸ μωρέ.
Γιαννιῶ, Πανορμίτη καὶ Πῆτερ καὶ Στεφανή,
τὴ μοίρα μου βρίσκω σὲ σένα τὸν ἀφανῆ,
φυλή μου, ψυχή μου, πλευρά μου περήφανη,
ἐσὺ πού μου δίνεις φωνή.

Στίχοι – Μουσικὴ: Γιάννης Κουλλιάς




Σάββας Δρόσος - Τοπογράφος Μηχανικός
Σάββας Δρόσος - Τοπογράφος Μηχανικός
Σάββας Δρόσος - Τοπογράφος Μηχανικός
Σάββας Δρόσος - Τοπογράφος Μηχανικός