Του Γεωργίου Δ. Δρόσου
Στη σύγχρονη εποχή, όπου τα social media έχουν γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μας, αρκετοί πολιτικοί – ή επίδοξοι πολιτικοί – επιλέγουν να αξιοποιήσουν το Facebook ως εργαλείο προώθησης της εικόνας τους. Ωστόσο, η υπερβολή, η αφέλεια και ορισμένες φορές η ασχετοσύνη τους και η αδέξια χρήση αυτής της πλατφόρμας προκαλούν περισσότερο γέλιο παρά εντυπώσεις.
Θα εστιάσουμε το άρθρο μας σε κάποιες διαπιστώσεις μας, από την τοπική πολιτική σκηνή της Καλύμνου.
Το Κυνήγι των Likes
Πολλοί πιστεύουν ότι τα likes ισοδυναμούν με ψήφους! Κάποιοι φτάνουν στο σημείο να κάνουν like στις ίδιες τους τις αναρτήσεις για να φαίνονται πιο δημοφιλείς! Μάλιστα, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να «γεμίσουν» το προφίλ τους με αλληλεπίδραση, κοινοποιούν αδιάκριτα τις αναρτήσεις τους σε δεκάδες φίλους – γνωστούς και αγνώστους – χωρίς να αναρωτηθούν αν το περιεχόμενο έχει πραγματικό ενδιαφέρον για τους παραλήπτες.
Μια άλλη διαδεδομένη πρακτική είναι το ανεξέλεγκτο like σε κάθε ανάρτηση που συναντούν στη ροή τους. Έτσι, δείχνουν ενθουσιασμό όχι μόνο για θέματα που συνδέονται με την πολιτική αλλά και για οτιδήποτε βρεθεί μπροστά τους – από αναρτήσεις γραφείων τελετών μέχρι διαφημίσεις εσωρούχων, κέντρων ομορφιάς και ότι μπορείτε να φανταστείτε. Δεν χάνουν ευκαιρία να ευχηθούν σε γνωστούς και αγνώστους για τις ονομαστικές τους εορτές ή τα γενέθλια τους. Το αποτέλεσμα; Μια ασυνάρτητη ψηφιακή εικόνα που αποκαλύπτει την απουσία στοιχειώδους λογικής .
Η αυτοπροβολή δεν σταματά εδώ. Κάποιοι μάλιστα πολιτικοί δημιουργούν βίντεο με διαγγέλματα, ή διαλόγους τα οποία μοιάζουν περισσότερο με κακοπαιγμένες κωμωδίες παρά με σοβαρές πολιτικές δηλώσεις. Δημοσιεύουν τα βίντεο αυτά, πιστεύοντας οι αφελείς ότι θα αγγίξουν χιλιάδες θεατές! Στην πραγματικότητα, οι προβολές συχνά περιορίζονται σε “λίγους φίλους και συγγενείς”, αλλά αυτό δεν τους εμποδίζει να παρουσιάζουν “φουσκωμένα νούμερα” με “ανεξέλεγκτα πατήματα” και να κομπάζουν για δήθεν «χιλιάδες θεάσεις»!.
Η Απώλεια Επαφής με την Πραγματικότητα
Η παραπάνω συμπεριφορά καταδεικνύει μια ουσιαστική αποτυχία κατανόησης της λειτουργίας των social media. Αντί να χρησιμοποιούν τις πλατφόρμες αυτές για να επικοινωνήσουν αυθεντικά και να οικοδομήσουν πραγματικές σχέσεις, κάποιοι πολιτικοί επιλέγουν την επιφανειακή αναγνωρισιμότητα. Το κοινό, όμως, δεν εξαπατάται εύκολα. Τα likes δεν μεταφράζονται αυτόματα σε εμπιστοσύνη, ενώ η αλόγιστη προβολή οδηγεί σε απώλεια αξιοπιστίας.
Ένα παράδειγμα που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί, είναι τα αποτελέσματα των περσινών δημοτικών εκλογών. Κάποιοι όψιμοι «ψηφιακοί πολιτικοί», έχοντας εξασφαλίσει ένα “παρεάκι” για να αυτοχειροκροτούνται μεταξύ τους , να ανταλλάσσουν like και να αυτοσχολιάζονται και χρησιμοποιώντας κάποια “εισαγόμενα” τρολ, πίστευαν ότι θα σαρώσουν στις εκλογές. Μάλιστα “κοκορευόντουσαν” για αυτή την δήθεν “προεκλογική επιτυχία” τους. Το αποτέλεσμα τους διέψευσε παταγωδώς. Όχι μόνο δεν κέρδισαν ,όχι μόνο δεν κατάφεραν να υποστούν μία αξιοπρεπή ήττα, αλλά πάτωσαν στην κυριολεξία και προσωπικά και παραταξιακά.
Συμπέρασμα
Το Facebook μπορεί να είναι ένα ισχυρό εργαλείο για την πολιτική, αλλά η επιτυχία του απαιτεί στρατηγική, γνώσεις, αυθεντικότητα ,σοβαρότητα, υπευθυνότητα και σεβασμό στο κοινό. Το κυνήγι για likes χωρίς ουσία και στρατηγική όχι μόνο δεν εξυπηρετεί την πολιτική ατζέντα, αλλά συχνά εκθέτει αυτούς που το επιδιώκουν. Ίσως, λοιπόν, ήρθε η ώρα οι υποψήφιοι «ψηφιακοί πολιτικοί» να αφήσουν στην άκρη τα φθηνά κόλπα και να επενδύσουν σε πραγματική επικοινωνία με το κοινό τους.
