Σάββατο 27/12: Καλύμνικη “Πολιτική Σαλάτα” με άρωμα Χριστουγέννων αλλά και τη βροχή να αποκαλύπτει την αλήθεια και την ποίηση να “γελοιοποιεί” την πολιτική!

966

Καλύμνικη «Πολιτική Σαλάτα» – Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2025

Καλωσορίσατε στην 7η έκδοση της Καλύμνικης Πολιτικής Σαλάτας, της καθιερωμένης –πλέον– εβδομαδιαίας στήλης του Kalymnos News. Η τελευταία του 2025 και μόλις τέσσερις ημέρες πριν ανατείλει το 2026.

Χριστουγεννιάτικη, εορταστική η σαλάτα που σερβίρεται σήμερα. Με γεύση παράδοσης, άρωμα πολιτισμού, νότες συγκίνησης, αλλά και καυτερά καρυκεύματα εκεί που η πραγματικότητα επιμένει να μας προκαλεί. Κάπου ανάμεσα σε μελομακάρονο και κουραμπιέ με μπόλικο πικραμύγδαλο

Ας ξεκινήσουμε το σερβίρισμα.


Κάλυμνος: Η δίψα του κόσμου για ποιοτικό πολιτισμό!

Η Θεατρική Ομάδα Καλύμνου, σε συνεργασία με το Ωδείο Καλύμνου του Γιώργου Μπουφίδη, μας χάρισε από 19 έως 22 Δεκεμβρίου 2025 τη μουσικοθεατρική παράσταση «Ίσως… Μπορεί… Κάποτε…».
Πέντε παραστάσεις, με το Θεατράκι του Δήμου Καλυμνίων να αποδεικνύεται –για μία ακόμη φορά– μικρό για τη δίψα του κόσμου για ποιοτικό πολιτισμό.

Κείμενα της Άννας Κλωνάρη. Το έργο γεννήθηκε από προσωπικά βιώματα και μνήμες έντονων στιγμών του νησιού, ιδιαίτερα από τα δύσκολα χρόνια 2016-2017, αλλά και από τον διαχρονικό συμβολισμό της Γέννησης: την αγάπη, την αλληλεγγύη και την ελπίδα.

Την πρωτότυπη μουσική σύνθεση υπογράφει ο Γιώργος Μπουφίδης, ο οποίος μίλησε για ένα έργο με πολλά νοήματα, που απευθύνεται τόσο σε μικρούς όσο και σε μεγάλους.

Μία μουσικοθεατρική παράσταση αποτέλεσμα πολύμηνης, συλλογικής προσπάθειας, με τη συμμετοχή μικρών και μεγάλων παιδιών, ηθοποιών, μουσικών και χορωδών που καταχειροκροτήθηκε . Και μία ευχάριστη, συγκινητική έκπληξη: η παρουσία της Κατερίνας Κλωνάρη, της διαχρονικής ψυχής της Θεατρικής Ομάδας.


Χριστουγεννιάτικη μουσική πανδαισία – ΜελίΡΡΥΤΟΝ και… γεμάτη αίθουσα

Το Σάββατο 20 Δεκεμβρίου, το Κέντρο Πολιτισμού και Ιστορίας Καλύμνου γέμισε ασφυκτικά για τη χριστουγεννιάτικη συναυλία της Πολυφωνικής Χορωδίας ΜΕΛΙΡΡΥΤΟΝ Καλύμνου.
Εβδομήντα χορωδοί, μικροί και μεγάλοι, υπό τη διεύθυνση της Ειρήνης Τρικοίλη, με τη συνοδεία στο πιάνο της Ειρήνης Γκοβάτσου, ταξίδεψαν το κοινό στη μαγεία των Χριστουγέννων. Από αυτές τις βραδιές που θυμίζουν ότι η Κάλυμνος ξέρει να παράγει πολιτισμό – και μάλιστα υψηλού επιπέδου.


Πρόσκοποι, παιδιά και πλατεία Χριστού

Σε ρυθμούς γιορτής κινήθηκε το Σαββατοκύριακο 20 και 21 Δεκεμβρίου η πλατεία του Χριστού, πίσω από το Επαρχείο, με το «Προσκοπικό Εξπρές».
Ένα πολύχρωμο σκηνικό, παιχνίδια, μουσική, face painting, λιχουδιές και –κυρίως– παιδικά χαμόγελα. Η καρδιά της πόλης χτύπησε εκεί που πρέπει: στις οικογένειες και στα παιδιά.


Εμβόλιμο αλλά ουσιαστικό – Όταν ο βυθός φέρνει ανάπτυξη

Μέσα στις γιορτές ήρθε και μία είδηση με ουσία και προοπτική.
Με απόφαση της Υπουργού Τουρισμού Όλγας Κεφαλογιάννη, εγκρίθηκε η χρηματοδότηση για το έργο «Ελεύθερο Τεχνητό Υποβρύχιο Αξιοθέατο Αργινώντα Καλύμνου», με επιλέξιμο προϋπολογισμό 291.090 ευρώ.

Ένα έργο που ενισχύει το Καταδυτικό Πάρκο και βάζει την Κάλυμνο ακόμη πιο δυναμικά στον διεθνή χάρτη του καταδυτικού τουρισμού. Γιατί, κακά τα ψέματα, ο βυθός μας έχει περισσότερη συνέπεια από ορισμένα… προεκλογικά προγράμματα.


ΘΕΜΑ ΠΡΩΤΟ : Πόθια: Όταν βρέχει… πνιγόμαστε – Όταν μιλάμε… ενοχλούμε!

Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2025. Η Πόθια ξύπνησε με βροχή. Όχι κάτι πρωτόγνωρο για χειμώνα. Πρωτόγνωρο, όμως, θα ήταν αν δεν πλημμύριζε ο κεντρικός εμπορικός δρόμος. Δυστυχώς, η φύση φρόντισε να μη μας χαλάσει τη μακρόχρονη «παράδοση» και μετέτρεψε για ακόμη μία φορά την καρδιά της πόλης σε ποτάμι ή σε “κανάλι Βενετίας” δίνοντας του και κάποια υπεραξία! Οχήματα, πεζοί, καταστηματάρχες και περαστικοί συμμετείχαν άθελά τους σε ένα extreme sport «Πέρασε απέναντι αν μπορείς».

Το φαινόμενο, βεβαίως, δεν είναι ούτε έκτακτο ούτε τυχαίο. Δεν πρόκειται για κάποια βιβλική πλημμύρα ούτε για ακραίο καιρικό φαινόμενο. Πρόκειται για λίγη βροχή και πολλή ανικανότητα, πασπαλισμένη με χρόνια αδιαφορίας, υποσχέσεων και μελετών που μάλλον χάθηκαν σε κάποιο συρτάρι, πνίγηκαν κι αυτές ή απλώς εξατμίστηκαν μετεκλογικά.

Ο εμπορικός δρόμος της Πόθιας πνίγεται εδώ και χρόνια. Και μαζί του πνίγεται η λογική, η αξιοπιστία και η μνήμη όσων –κατά καιρούς– ορκίζονταν ότι «το ζήτημα λύνεται άμεσα», «είναι πρώτη προτεραιότητα», «έχουν δρομολογηθεί οι διαδικασίες». Θέμα πρώτης προτεραιότητας μόνο στα προεκλογικά φυλλάδια όλων των δημοτικών παρατάξεων

Κι όμως, κάθε φορά που βρέχει, βρισκόμαστε στο ίδιο έργο θεατές. Μόνο που το έργο δεν είναι κωμωδία. Είναι φάρσα. Κακόγουστη.

Όταν η πραγματικότητα ενοχλεί

Το σχετικό δημοσίευμα του Kalymnos News, με τίτλο “Στο ίδιο έργο θεατές: Σε ποτάμι μετατράπηκε ο εμπορικός δρόμος της Πόθιας από την πρωινή βροχή” που απλώς κατέγραψε την εικόνα της ντροπής, φαίνεται ότι ενόχλησε. Όχι τους πολίτες – αφού παρουσίαζε την ωμή πραγματικότητα. Ενόχλησε, όμως, τον τέως Δήμαρχο Διακομιχάλη , ο οποίος, πιστός στην παράδοση των γνωστών «διαγγελμάτων», αποφάσισε να σηκώσει το δάχτυλο. Όχι προς το πρόβλημα. Προς τον καθρέφτη; Όχι βέβαια. Αλλά προς το Kalymnos News. Tο «τοπικό site» όπως το λέει – ανώνυμο, απρόσωπο, ακατονόμαστο,που δεν τολμά να το ονοματίσει . Γιατί άραγε;

Σύμφωνα με τον ίδιο, δεν ειπώθηκε –λέει– «όλη η αλήθεια» για όσα έκανε για να λυθεί το πρόβλημα. Ποια ακριβώς αλήθεια; Αυτή που δεν φαίνεται; Αυτή που δεν ολοκληρώθηκε; Ή αυτή που δήθεν εμποδίστηκε από τους “γνωστούς αγνώστους“; Τους δήθεν μυστηριώδεις “σαμποτέρ της Καλύμνου”, που επικαλείται κάθε φορά όταν θέλει να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα!

Η γνωστή καραμέλα του: “Δεν φταίμε εμείς, φταίνε οι άλλοι ,φταίτε εσείς…φταίει ο Χατζηπετρής..”

“Κοίτα ποιος μιλάει

Θα μπορούσαμε να απαντήσουμε με τίτλο “Κοίτα ποιος μιλάει! ” και παρουσιάζοντας μία σειρά αδιάσειστων στοιχείων που τον διαψεύδουν . Με ημερομηνίες. Με αποφάσεις. Με ήχο και εικόνα. Με τα «ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα» να παίζουν στο φόντο, μιας πολιτικής καριέρας γεμάτης υποσχέσεις χωρίς ομπρέλα.

Θα μπορούσαμε . Αλλά δεν το κάναμε. Γιατί ήταν παραμονές Χριστουγέννων. Και γιατί, σε αντίθεση με άλλους, το Kalymnos News γνωρίζει πότε να μιλά και πότε να σιωπά. Ακολουθώντας τον εκκλησιαστικό ψαλμό:
«Θου, Κύριε, φυλακήν τω στόματί μου και θύραν περιοχής περί τα χείλη μου».

Αυτό, όμως, δεν σημαίνει λήθη. Σημαίνει αναμονή.

Λίγη λαϊκή σοφία δεν βλάπτει

Επειδή, πάντως, ο τέως είπε και το περίφημο «σε αυτόν τον τόπο και να θέλεις να αγιάσεις δεν σ’ αφήνουν», να του θυμίσουμε –με κάθε καλοπροαίρετη διάθεση– δύο παλιές, λαϊκές ρήσεις:

  • «Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί»
  • «Λαγός τη φτέρη έσειε, κακό του κεφαλιού του»

Ας τις έχει υπ’ όψιν του. Όπως κι εμείς έχουμε υπ’ όψιν μας τη μνήμη, τα γεγονότα και –κυρίως– τις πλημμύρες που δεν ξεχνιούνται και τις υποσχέσεις που έδινε, με ήχο και εικόνα.

Γιατί ο εμπορικός δρόμος της Πόθιας δεν πλημμυρίζει από κακία. Πλημμυρίζει από αδράνεια και φρούδες πολιτικές υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα . Και όσο κάποιοι ενοχλούνται από την καταγραφή της πραγματικότητας αντί να ενοχλούνται από την ίδια την πραγματικότητα, τόσο το «ποτάμι» θα επιστρέφει. Με κάθε βροχή.

Αυτά προς το παρόν.
Μετά τις εορτές, αν χρειαστεί, επανερχόμαστε.


Κάλαντα… με στολή και με πνεύμα ενότητας

Παραμονή Χριστουγέννων, η Χορωδία του 5/42 Συντάγματος Ευζώνων έντυσε μουσικά την Κάλυμνο.
Οι στρατευμένοι μας είπαν τα κάλαντα πρώτα στο Επαρχείο και στη συνέχεια στο Δημαρχείο, μεταφέροντας μήνυμα ενότητας, προσφοράς και σεβασμού. Μαζί τους και ο Διοικητής του Συντάγματος, Συνταγματάρχης Κωνσταντίνος Τσίρος.


Κάλαντα και από τη Δημοτική Φιλαρμονική – Όπως κάθε χρόνο, με μεράκι

Τη σκυτάλη πήρε η Δημοτική Φιλαρμονική Καλύμνου, υπό τη διεύθυνση του Νικόλα Μαμάκα.
Νοσοκομείο, Γηροκομείο, Παναγία Κεχαριτωμένη, πλατεία Χώρας και εμπορικός δρόμος Πόθιας. Ένα οδοιπορικό γεμάτο νότες, συγκίνηση και χριστουγεννιάτικη θαλπωρή.


Ευχές από τη θάλασσα – Ένας Καλύμνιος καπετάνιος στον Νότιο Ατλαντικό

Ο Καλύμνιος πλοίαρχος Εμμανουήλ Σφουγγαριστός, κυβερνήτης του LNG ARISTARCHOS, στέλνει τις ευχές του από τον Νότιο Ατλαντικό με προορισμό την Ταϊβάν.
Μακριά από την οικογένεια, αλλά κοντά στην πατρίδα με τον λόγο και την καρδιά του. Γιατί έτσι είναι οι ναυτικοί της Καλύμνου.

Η Κάλυμνος, η ναυτομάνα, έχει αναθρέψει γενιές καπετάνιων και ναυτικών που όργωσαν και συνεχίζουν να οργώνουν τις θάλασσες σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της υφηλίου. Άνθρωποι που έμαθαν από νωρίς τι σημαίνει αποχωρισμός, ευθύνη, καθήκον. Και οι γιορτές, όσο φωτεινές κι αν είναι στη στεριά, βρίσκουν συχνά πολλούς από αυτούς πάνω στο κατάστρωμα, μακριά από τα αγαπημένα τους πρόσωπα, με συντροφιά τον ορίζοντα και τα κύματα


Ευχές από την ακριτική Ψέριμο – Εκεί που η ελπίδα χαμογελά

Μέσα σε ένα σκηνικό βγαλμένο από καρτ ποστάλ, στην πανέμορφη αμμώδη παραλία της ακριτικής Ψερίμου, τα Χριστούγεννα αποκτούν ξεχωριστό νόημα. Με φόντο την ήρεμη θάλασσα, τα μαγευτικά χρώματα του ηλιοβασιλέματος και την ελληνική σημαία να κυματίζει περήφανα, τα μικρά παιδιά του νησιού στέλνουν το δικό τους, γεμάτο φως και αγάπη, χριστουγεννιάτικο μήνυμα.

Χαρούμενα, ανέμελα, αγαπημένα και αγκαλιασμένα, τα παιδιά της Ψερίμου φωτογραφίζονται αυτές τις άγιες ημέρες, υπενθυμίζοντάς μας πως η αληθινή ουσία των Χριστουγέννων βρίσκεται στην απλότητα, στην αθωότητα και στην ανθρώπινη ζεστασιά. Από έναν τόπο μικρό σε μέγεθος αλλά μεγάλο σε ψυχή, η ελπίδα ταξιδεύει παντού, όπως ακριβώς ταξιδεύει και το χαμόγελο ενός παιδιού


Δεκάδες κιβώτια αγάπης από το Επαρχείο Καλύμνου και τους Παλαιούς Προσκόπους στους κρατούμενους των Φυλακών Κω

Μια ιδιαίτερα αξιέπαινη πρωτοβουλία αλληλεγγύης υλοποίησε το Επαρχείο Π.Ε. Καλύμνου, σε συνεργασία με την Ένωση Παλαιών Προσκόπων Καλύμνου, στο πλαίσιο των φετινών χριστουγεννιάτικων δράσεων.

Στόχος της δράσης ήταν η έμπρακτη στήριξη των συνανθρώπων μας που κρατούνται στις φυλακές, Κατάστημα Κράτησης Κω. Συγκεντρώθηκαν είδη προσωπικής υγιεινής και καθαριότητας, καθώς και ρουχισμός σε άριστη κατάσταση, ο οποίος είχε συλλεχθεί τα προηγούμενα χρόνια για τη στήριξη μεταναστών και παρέμενε αδιάθετος.

Όλα τα είδη συσκευάστηκαν σε δεκάδες κιβώτια φορτώθηκαν σε φορτηγό, προκειμένου να παραδοθούν στις Φυλακές, προσφέροντας λίγη ζεστασιά, φροντίδα και ανθρώπινη συμπαράσταση σε όσους το έχουν πραγματικά ανάγκη αυτές τις άγιες ημέρες

ΘΕΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟ – Όταν το 1899 μοιάζει… επικίνδυνα σύγχρονο!

Εκλογή Δημάρχου στην Κάλυμνο και ένα ποίημα που δεν γέρασε ούτε μέρα

Κλείνουμε τη χρονιά με ένα διαμάντι. Το ποίημα του αείμνηστου Γιάννη Δ. Γεράκη για την εκλογή Δημάρχου το 1899 στην Κάλυμνο.

Αφορμή το εξαιρετικό άρθρο “Χριστούγεννα στην Κάλυμνο του 1899 και εκλογή Δημάρχου .Ένα νοσταλγικό ποίημα του Καλύμνιου ποιητή Γιάννη Δ. Γεράκη, για τις Άγιες τούτες μέρες.” του αγαπητού συνεργάτη μας Γιάννη Χειλά, που φιλοξενήσαμε στο Kalymnos News.

Διαβάζοντάς το, συνειδητοποιεί κανείς ότι 126 χρόνια μετά, οι υποσχέσεις, οι κομματάρχες, τα «αξαερφάκια» και το «ούτε σε ξέρω ούτε σε γνωρίζω» μετά τις εκλογές, παραμένουν αναλλοίωτα. Ίδιες τακτικές και προσεγγίσεις των ψηφοφόρων ,κεράσματα, τα «αξαερφάκια», ίδιες υποσχέσεις,παρόμοια έργα και λύσεις σε όλα τα προβλημάτων, οι κομματάρχες σε δράση και μετά τις εκλογές ουτε σε ξέρω ,ούτε σε αναγνωρίζω ή καλύτερα όπως καταλήγει το ποίημα “Έτσι συμβαίνει πάντοτε! Βρε Γιάννη… βράσε ρύζι!

(Ακολουθεί αυτούσιο το ποίημα – γιατί κάποια πράγματα δεν θέλουν σχολιασμό, μόνο καθρέφτη.)

Εκλογή Δημάρχου το 1899 στην Κάλυμνο

   Την άλλη μέρα θύελλα, απ’ άκρου έως άκρου

ανάστατη η Κάλυμνος, η εκλογή Δημάρχου.

Ψηφίζαμε μες στο Χριστό, καμπάνες αντιχούσαν,

οι Κομματάρχες τρέχανε και πώς μας χαιρετούσαν!

Ίντα χαμπάρια Σύντεκνε; Πώς πάει η φαμελιά σου;

Τι κάμνει η Συντέκνισσα; Καλά ναι τα παιδιά σου;

Το νου σου, αξαερφάκι μου, το ψήφο να μου ρίξεις,

κι όταν θα βγω ‘γω Δήμαρχος, δα δεις και θε να φρίξεις!

 Θα την ιδής την ΚΑΛΥΜΝΟ και δεν θα την γνωρίζεις,

λιμάνια, πούντους και νερά, δρόμους και ό,τι ορίζεις.

Το πρόγραμμά μου το λοιπόν, σαφώς θα αναπτύξω.

την άμοιρη φτωχολογιά θέλω να περιπτύξω.

Θα φτιάξω τη δεξαμενή εις τον Προφήτη Ηλία,

νερά καθάρια, μπόλικα, ανθώνες ποικιλία.

Τα πλοία θα πλευρίζουνε, που λές αξαερφάκι

για να φορτώνουν εύκολα τη θρύμπη, το λισφάκι.

Σιδηροδρομική γραμμή, θα φέρνει το φλασκούνι,

τους σκούλους, την αλισφακιά και το αρακατσούνι!

Θα φτιάξω εγώ στο Φάραγγα έναν υδατοφράκτη,

Να το λευκό το κάρβουνο! Η καύσιμος η ύλη!

Το πρόβλημα το έλυσα, αγαπητοί μου φίλοι.

Και τώρα εργοστάσια, στο Τσουκχαλιό, στην Πόθια,

Μπροστά, στη Χώρα, στο Βαθύ. Κάλυμνος, όξω φτώχεια!

Να βρει δουλειά κάθε φτωχός, να μη περιφρονιέται,

που για το μεροκάματο σαν είλωτας πουλιέται.

Θα σπείρω σφουγγαρόσπορο, στης Κάλυμνος τον κόλπο,

σφουγγάρια να θερίζουμε, μελάθια δίχως κόπο.

Να λείψει πια η Μπαρμπαριά με τόσες αβαρίες,

η Κρήτη, τ’ άγρια νησιά, μ’ αυτούς τους καρχαρίες.

Έτσι, αξαερφάκι μου, ας ποιούμε κι εις υγεία’

βρε κάπελα, φέρε μεζέ, βάλε μας κι από μία. (οκά κρασί)

Και τέλος πάντων, πέτυχε του Δήμαρχου τη θέση,

την άλλη μέρα πέρασε κι είχε στραβά το φέσι!

Τον βλέπει τον αξάερφο και δεν τονε  γνωρίζει

Και το φινάλε;
«Έτσι συμβαίνει πάντοτε! Βρε Γιάννη… βράσε ρύζι!»
Πιο σύγχρονο πεθαίνεις.


Κλείνοντας

Η Κάλυμνος δεν είναι βαρετή.
Είναι ζωντανή, δυνατή, συχνά απρόβλεπτη και πάντα ενδιαφέρουσα.

Και όσο μας δίνει υλικό, εμείς θα συνεχίσουμε να μαζεύουμε, να ανακατεύουμε και να σερβίρουμε.

Καλή ανάγνωση,
Καλό Σαββατοκύριακο
και Καλή Χρονιά – Ευτυχές και ευλογημένο το 2026 με υγεία.

Η Πολιτική Σαλάτα επιστρέφει τον νέο χρόνο.
Πάντα φρέσκια. Πάντα με νέα υλικά