Eυρωεκλογές στην ΕΕ: Η ΕΕ φεύγει,ο Νεοφιλελευθερισμός μένει -Γράφει ο Μανώλης Γαλανομάτης

2329

Από τις εκλογές της 26/5/2019 στις διάφορες χώρες της ΕΕ για την νέα σύνθεση του Ευρωκοινοβουλίου προκύπτουν οι εξής γενικές τάσεις:

α) Στην ΕΕ επικρατούν οι φυγόκεντρες τάσεις,είτε με την έννοια της ενίσχυσης των εθνικών θεσμών σε βάρος των Ευρωπαικών,είτε ακόμα με την βούληση εξόδου κάποιων χωρών από την ΕΕ.

β) Γενική είναι η καταδίκη του αυταρχικού τρόπου διεύθυνσης της ΕΕ,όπου τα πυρά συγκεντρώνει συμβολικά και πραγματικά το Διευθυντήριο των Βρυξελλών

 γ) Επικεφαλής των Ευρωσκεπτικιστών (σκέψη= αμφιβολία, αμφισβήτηση) της ΕΕ βρίσκεται η Ακροδεξιά ,η οποία και ενισχύεται από τις Ευρωεκλογές,

δ) Η Ευρωπαική Αριστερά διαλύεται

Με το σημερινό μας άρθρο θα προσπαθήσουμε να βρούμε μια λογική ερμηνεία,όλων αυτών των τάσεων.

1) Οι Εκλογές στην βασιλεύουσα Γερμανία
Οι φυγόκεντρες τάσεις εκδηλώθηκαν με την καταδίκη των μεγάλων γερμανικών Κομμάτων ,που στα μάτια των Ευρωπαίων  ψηφοφόρων εκροσωπούν την συγκεκριμένη Διεύθυνση της ΕΕ και τις συγκεκριμένες οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες της.Οι εκλογές στην Γερμανία έληξαν με πλήρη αποδοκιμασία της κ.Μέρκελ,που ξεκίνησε από κομσομόλα της Γερμανικής λαικής Δημοκρατίας και κατέληξε πολιτικά ως ηγήτορας του Ευρωπαικού καπιταλισμού.Όσο καιρό την ξέρουμε δεν θυμόμαστε να εξέφρασε κάποια πολιτική Ιδέα και πολύ περισσότερο κάποια συγκεκριμένη πολιτική φιλοσοφία: ήταν και παρέμεινε μέχρι τέλους διαχειρίστρια του Συστήματος: Μάνατζερ ίσως,πολιτικός σε καμιά περίπτωση.Το γεγονός ότι ένα Σύστημα μπορεί νάναι σταθερό ακόμα και με ηγέτη τρίτης κατηγορίας ,δείχνει ότι στον καπιταλισμό διευθύνουν μυστικές (για να μην πούμε:μυστικιστικές) ενώσεις στη βάση αυθόρμητων Νόμων,που είναι πέρα κι έξω από πολιτικές ιδιότροπες βουλήσεις.Οι Εκλογές γίνονται για να ελέγχονται οι λαικές διαθέσεις και να μπορούν ν’ αφομοιώνονται εύκολα απ το Σύστημα.

2) Οι Εκλογές στην συμβασιλεύουσα Γαλλία         

 Στην Γαλλία το Κόμμα του Μακρόν ηττήθηκε,αλλά κρατήθηκε σε υψηλά επίπεδα.Αυτή τη φορά το Κόμμα του Μακρόν διέλυσε όχι μόνο το σοσιαλιστικό από το οποίο υποτίθεται ότι στηρίχθηκε για να αναδείχθεί στις Προεδρικές Εκλογές,αλλά και το ρεπουμπλικάνικο.Πρώτο ήρθε το εθνικιστικό Κόμμα της Μαρίν Λεπέν,ενώ η Ευρωπαική Αριστερά του Μελανσόν διαλύθηκε.Ο Μακρόν ξεκίνησε από το πολιτικό τίποτε.Ήταν απλά Τραπεζίτης και ένας Τραπεζίτης μόνον ως εκπρόσωπος των Τραπεζιτών μπορεί να πολιτευθεί. Αυτό οφείλεται στο ότι το Τραπεζικό κεφάλαιο είναι κυρίαρχο.Ο Τραπεζίτης αυτό το συνειδητοποιεί εύκολα βλέποντας την διακίνηση του χρήματος και των συνεπειών της στην πολιτική ζωή της χώρας .Εμείς εξ αντικειμένου το διαπιστώνουμε από την ευκολία με την οποία ο Μακρόν στην Προεδρική προεκλογική περίοδο εξουδετέρωνε τον ένα αντίπαλο μετά τον άλλο(κι ας ήταν όλοι οι αντίπαλοι του γνωστοί πολιτικοί).Οι δε αντίπαλοι του παρά την πικρία της ήττας τους από τον άγνωστο και άπειρο πολιτικά Μακρόν ,πάντα συντάσσονταν υπ’ αυτόν εναντίον του όποιου αντιπάλου του!Σ’ αντίθεση με την Μέρκελ ο Μακρόν δεν έδειξε μόνον πολιτικές Ιδέες και πολιτικό Πρόγραμμα,αλλά και φιλοδοξίες για μεταρρύθμιση της ΕΕ (υπό την ηγεσία του)/Ακριβώς επειδή  έδειξε πολιτική παρουσία κρατήθηκε σε υψηλά ποσοστά (φυσικά πίσω από την Μαρίν Λεπέν).Παρά το ότι είχε Νεοφιλελεύθερο Πρόραμμα (άλλωστε τι άλλο πρόγραμμα μπορούσε να έχει ένα εκπρόσωπος των Τραπεζιτών),μόλις είδε τις λαικές αντιδράσεις των’Κίτρινων γιλέκων”,άρχισε να λασκάρει σιγά-σιγά τις Νεοφολελεύθερες μεταρρυθμίσεις του,οι οποίες κράτησαν το κίνημα των κίτρινων γιλέκων σε επίπεδα,που μπορούσαν να διευθετηθούν .Αυτή η ευέλικτη Πολιτική του συνέβαλε με τη σειρά της ν’ αποφύγει ο Μακρόν μια ταπεινωτική ήττα.Αλλά ακριβώς γιατί οι κοινωνικές ανάγκες παρα ωρίμασαν και το Σύστημα έτσι κι αλλιώς δεν μπορεί ν’ ανταποκριθεί,αυτή η ευέλικτη στάση του Μακρόν δεν ήταν αρκετή για να τον οδηγήσει στην νίκη.


3) Η Μαρίν Λεπέν 

Η νίκη της Μαρίν Λεπέν ξεπερνάει τα σύνορα της Γαλλίας και γίνεται Πανευρωπαικό φαινόμενο.Είναι η πιο εντυπωσιακή νίκη της Εθνικιστικής Δεξιάς στην ΕΕ.Η νίκη της Μαρίν Λεπέν γεννά πολλές απορίες. Η ΕΕ είναι η αναγκαιότητα του καπιταλισμού στην Ευρώπη.Πώς είναι δυνατόν αυτήν την πολιτική αναγκαιότητα να την καταλαβαίνουν οι δεύτερης κλάσης δεξιοί πολιτικοί και να μην την καταλαβαίνει η πιο λαμπρή προσωπικότητα της Δεξιάς στην Ευρώπη,που είναι η Μαρίν Λεπέν; Από πού κι ως πού δεξιός πολιτικός μπορεί να βάζει τα συμφέροντα της πατρίδας του πάνω από τα συμφέροντατου διεθνούς κεφαλαίου της Ευρώπης;!Μία μόνον λογική ερμηνεία υπάρχει.

Η εξής:Ο Νόμος της διεθνούς συγκεντροποίησης του Κεφαλαίου στην ΕΕ,που οδηγείτα κεφάλαια στις Γερμανικές Τράπεζες χωρίς να πάψει να ισχύει (αλοίμονον!)”κτύπησε το κεφάλι του στον τοίχο”.Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι οι Γάλλοι κεφαλαιούχοι αντέδρασαν βλέποντας τον χαμό τους και θέλουν να περιφράξουν οικονομικά την Γαλλία από την δράση ακριβώς αυτού του Νόμου.Ένα FREXIT (ή ένα καθεστώς εθνικής προστασίας της Γαλλίας από την ελεύθερη διακίνηση του κεφαλαίου στην ΕΕ,που ωφελεί μόνον την Γερμανία),μπορεί να σώσει τον Γαλλικό καπιταλισμό από την υποταγή του στην Γερμανία(=οι Γάλλοι καπιταλιστές δεν τρελλάθηκαν να φτωχύνουν στο όνομα της Ευρωπαικής Ιδέας,που πλουτίζει τους Τραπεζίτες της Γερμανίας).Η Μαρίν Λεπέν εκφράζει την αγωνία ύπαρξης και επιβίωσης του εγχώριου καπιταλισμού εναντίον της ροής των Ευρωπαικών κεφαλαίων προς την Γερμανία.Διά ταύτα στέλλει χαιρετίσματα στις φλυαρίες των Ευρωπαικών Αξιών και σηκώνει την σημαία του Γαλλικού Εθνικισμού.


4) Ο Νεοφιλελευθερισμός μένει

Οι Γάλλοι κεφαλαιούχοι εξ αιτίας του Νόμου της συγκεντροποίησης του Κεφαλαίου βλέπουν τα κεφάλαια τους να διολισθαίνουν προς την Γερμανία και εθνικίζουν για να διασώσουν τα κέρδη τους.Σε ανάλογο βαθμό αυτό αφορά και τις άλλες χώρεςτης ΕΕ. Καθαρά το βλέπουμε στις μεγάλες χώρες π.χ BREXIT Αγγλίας.(Το Κόμμα του Φάρατζ ήρθε πρώτο στις Ευρωεκλογές της Αγγλίας)Προτείνοντας έξοδο από την ΕΕ τα Ακροδεξιά Κόμματα δεν σημαίνει,ότι προτείνουν απόρριψη του Νεοφιλελευθερισμού.Ο Νεοφιλελευθερισμός αυξαίνει τα κέρδη των καπιταλιστών και είναι γι’ αυτό αγαπητός τόσο στους οπαδούς της ΕΕ,όσο και στους οπαδούς της εξόδου από την ΕΕ.Οι λαοί κάνουν λάθος νομίζοντας,ότι τα Ακροδεξιά Κόμματα αντιμάχονται την ΕΕ για πατριωτικούς λόγους (μέσα στους οποίους βάζουν την πολεμική κατά του Νεοφιλελευθερισμού).Στις πολύ μικρές χώρες όπως η Ελλάδα δεν μπορεί να ξεκινήσει από την Αστική Τάξη
ένα GREXIT, γιατί το εγχώριο κεφάλαιο είναι πλήρως υποταγμένο στο ξένο Κεφάλαιο(είναι ουσιαστικά μέρος του ξένου κεφαλαίου).Επομένως η ΕΕ διαλύεται γιατί ωφελεί μόνον την Γερμανία,ενώ ο Νεοφιλελευθερισμός μένει γιατί τον θέλουν όλοι οι καπιταλιστές.


5) Η Ευρωπαική Αριστερά διαλύεται

Οι  κεφαλαιούχοι των μικρότερων χωρών (δηλ.όλων πλην των Γερμανών) αρχίζουν να πιέζουν την Εργατική Τάξη για μεγαλύτερη εκμετάλλευση,ώστε ν’ αναπληρώσουν με την ένταση της εκμετάλλευσης ένα μέρος των διαφευγόντων κερδών προς την Γερμανία.Αν λοιπόν οι καπιταλιστές των μικρών χωρών της ΕΕ υποφέρουν από την συγκεντροποίηση του κεφαλαίου,οι εργάτες υποφέρουν από την ένταση της συγκέντρωσης του κεφαλαίου.Επειδή λοιπόν ΕΕ σημαίνει ένταση της εκμετάλλευσης σε βάρος των Εργατών ,δεν νοείται Αριστερά υπέρ της ΕΕ.Αν λοπόν ένα Αριστερό Κόμμα είναι υπέρ της ΕΕ θα διαλυθεί ως Αριστερό Κόμμα (Αν θα επιβιώσει ως Κόμμα σημαίνει ότι έπαψε να είναι Αριστερό)Διά ταύτα η Ευρωπαική Αριστερά είναι καταδικασμένη.Δεν σημαίνει όμως,ότι αν η Αριστερά γίνει αντιευρωπαική,καταξιώνεται εξ αυτού του λόγου και μόνον,γιατί και εκτός ΕΕ και ο Νεοφιλελευθερισμός και πολύ περισσότερονο καπιταλισμός θα συνεχίζονται.Το μόνο παράδειγμα,που έχουμε πρόχειρο αντιευρωπαικής Αριστεράς είναι το ΚΚΕ.Το ΚΚΕ είναι όντως Αριστερά,αλλά όχι μόνο γιατί είναι αντιευρωπαικό Κόμμα,αλλά γιατί είναι αντικαπιταλιστικό.Το ΚΚΕ είναι εναντίον της ΕΕ,γιατί αποκλείεται Σοσιαλισμός εντός ΕΕ,ενώ εκτός ΕΕ ο Σοσιαλισμός ανοίγεται ως μία δυνατότητα. 

 6) Γιατί  ο Μακρόν είναι υπέρ της ΕΕ       

 Ο Μακρόν στηρίζεται στον Νόμο της ανισόμετρης ανάπτυξης του καπιταλισμού.Τι σημαίνει αυτό; Δεν υπάρχει καμιά θεία εντολή που να εξασφαλίζει ανώτερη Τεχνολογία και αιωνίως μεγαλύτερη συγκέντρωση κεφαλαίου για την Γερμανία.Αν μια μεγάλη Ευρωπαική χώρα πάρει μια σειρά μέτρα,που να ευνοούν την Διευρυμένη Αναπαραγωγή του κεφαλαίου (με στρατιωτικοποίηση της Εργασίας,διάλυση των Συνδικάτων,ευέλικτες μορφές Εργασίας,με πύκνωση και επιμήκυνση του χρόνου Εργασίας,με στρατόπεδα Εργασίας,μεικτές κρατικο-ιδιωτικές Επιχειρήσεις,μεγάλους μισθούς και συμμετοχή στα κέρδη του ανώτερου επιστημονικο-τεχνικούπροσωπικού ,ακόμα και με μαζική τεχνολογική κατασκοπία κλπ κλπ) μπορεί να περάσει μπροστά από την Γερμανία σε συγκέντρωση κεφαλαίου και Τεχνολογία Παραγωγής.Ο Μακρόν σχεδιάζει να πάρει τα πρωτεία από την Γερμανία ,να ηγεμονεύσει της ΕΕμε ένα άλλο πολιτικό Σύστημα Διεύθυνσης της και να στρέψει προς την Γαλλία τον Νόμο της συγκεντροποίησης του κεφαλαίου  και να υποτάξει την Γερμανία.Γιατί οι Γάλλοι δεν παίρνουν στα σοβαρά τις φιλοδοξίες του Μακρόν; Είναι απλό,γιατί πιστεύουν,ότι αν ο Μακρόν προχωρήσει σε αντιεργατικά μέτρα που θα φέρουν την Γαλλία τεχνολογικά και κεφαλαιουχικά μπροστά από την Γερμανία,μπαίνει κίνδυνος πρόκλησης κοινωνικής έκκρηξης.

7) Γιατί η Αριστερά δεν ηγείται του Ευρωσκεπτικισμού

Το καπιταλιστικό Σύστημα στις Ευρωπαικές χώρες θεωρείται ισχυρό και κάθε απόπειρα ανατροπής του θεωρείται εκτός πολιτικής πραγματικότητας. Αναγκάζονται τα διάφορα Αριστερά Κόμματα να προσαρμόζονται στον Αστικό κοινοβουλευτισμό για να διαχειριστούν τον καπιταλισμό με πιο ανθρώπινο τρόπο (αυτό δηλ.που προσπαθεί να κάνειο ΣΥΡΙΖΑ του Αλ.Τσίπρα).Αυτή όμως η διαδικασία θέτει τ’ Αριστερά Κόμματα υπό την επιτήρηση και τον έλεγχο του Συστήματος.Η διαδικασία διαχείρισης του καπιταλισμού απ’ τ’ Αριστερά Κόμματα τα αμαυρώνει,τα εκμαυλίζει,τα αποσυνθέτει και τελικά τα εντάσσει στο Σύστημα.Επομένως αφού τ’ Αριστερά Κόμματα γίνονται μέρος του Συστήματος,υποχρεωτικά είναι υπέρ της ΕΕ και λογικά δεν μπορούν να ηγηθούν κίνησης εναντίον της ΕΕ.Παρ όλο που η Εθνικιστική Δεξιά είναι προφανώς υπέρ του Συστήματος δεν φοβάται μια έξοδο από την ΕΕ με αυτήν επικεφαλής,ακριβώς γιατί η Αριστερά είναι μικρή και απαλλοτριωμένη και δεν μπορεί ν’ απειλήσει το Σύστημα στην εκτός ΕΕ κατάσταση (=οι καπιταλιστές έχουνλυμένα τα χέρια τους και μπορούν να διαλέξουν αν θα είναι μέσα ή έξω από την ΕΕ). Η έξοδος από την ΕΕ εμπεριέχει βέβαια ένα ρίσκο,το οποίο το αποτολμούν κάποια Κόμματα της Εθνικιστικής Δεξιάς για να σωθούν από τον άμεσο κίνδυνο της διάλυσηςτης Εσωτερικής Παραγωγής από την πίεση του Γερμανικού κεφαλαίου.Δηλ.για τις μικρές χώρες η ΕΕ είναι άμεσος κίνδυνος,ενώ η έξοδος από την ΕΕ είναιεν δυνάμει (σε προοπτική) κίνδυνος.Διά ταύτα η ΕΕ θα διαλυθεί.Φυσικά οι καπιταλιστές ως δικαιολογία για την έξοδο τους από την ΕΕ,φέρνουν πάντατον αυταρχικό τρόπο διεύθυνσης της ΕΕ,ο οποίος όντως ισχύει,πλην όμως δεν είναι η αιτία (το τελευταίο που θα μάραινε τους πολιτικούς του καπιταλισμού είναι ο καϋμός για την Δημοκρατία στην Ευρώπη)