*Νικήτας Σκ.Καραφυλλάκης, Εκπαιδευτικός, Σπούδασε στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και Μαράσλειος Παιδαγωγική
Το φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον δεν παραμένει σταθερό και όμοιο στη διάρκεια του βίου μας. Από τη στιγμή που θα δούμε το πρώτο φως και το πρώτο χαμόγελο της μάνας ώς τη στερνή πνοή μας, θα γνωρίσουμε πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους και τόπους.
Νιώθοντας πάντα τον εαυτό μας κέντρο του κόσμου, θα βλέπουμε, χρόνο με χρόνο, να χαράσσονται γύρω μας ομόκεντροι κύκλοι, μέσα στους οποίους θα βιώνουμε κάθε γεγονός που θα παρουσιάζεται μπροστά μας. Θα αποκτήσουμε γνωριμίες και φιλίες, συνεργάτες και συνοδοιπόρους. Θα συναντήσουμε ευγενείς και καλλιεργημένους, σεμνούς και αλαζόνες, φαιδρούς και σοβαρούς, δειλούς και γενναίους ανθρώπους. Θα συγκεντρώνουμε, μέρα τη μέρα, βιώματα και εμπειρίες που θα σταθούν δίπλα μας ως αληθινές πυξίδες για να μας δείχνουν την ασφαλή πορεία που θα πρέπει να ακολουθήσουμε.
Ξεκινώντας από τον μικρότερο κύκλο, την οικογένεια, με όλο και μεγαλύτερη ακτίνα θα απλωνόμαστε στη γειτονιά, στο εκπαιδευτικό περιβάλλον, στο χωριό ή την πόλη, στη δική μας ή σε οποιαδήποτε άλλη Χώρα μάς οδηγήσουν οι επαγγελματικές ανάγκες, οι τύχες, ή μας εξαναγκάσουν οι περιστάσεις να βρεθούμε!
Στο ταξίδι αυτό της ζωής θα έχουμε επιτυχίες και αποτυχίες. Θα χαρούμε, θα πονέσουμε, θα γελάσουμε, θα ερωτευτούμε, θα διασκεδάσουμε, θα πικραθούμε. Θα προβληματιστούμε για το αύριο και το αβέβαιο μέλλον, το δικό μας, των φίλων και συγγενών μας, της πατρίδας και του κόσμου. Θα πληγωθούμε από στάσεις και συμπεριφορές φίλων και συγγενών που δεν τις αξίζαμε. Θα ασθενήσουμε, θα υποστούμε δοκιμασίες που θα πρέπει να τις αντέξουμε, θα ζήσουμε “απουσίες” πολύ κοντινών και προσφιλών μας προσώπων και θα νιώσουμε τη γη να φεύγει κάτω από τα πόδια μας μπροστά στην αδυσώπητη ανθρώπινη μοίρα μας. Θα τις δεχτούμε με πόνο και αξιοπρέπεια, αφού κατά την προγονική σοφία: “είναι αναγκαίο να χαιρόμαστε και να λυπούμαστε, γιατί γεννηθήκαμε θνητοί”.
Και μόλις γίνουμε σοφότεροι από τα καλά και τα δεινά που θα μας συμβούν, θα έχουμε πια καλύψει το εύρος και του μεγαλύτερου βιολογικού μας κύκλου.
Στη διάρκεια της πολυετούς περιπέτειας στο πέλαγος της ζωής, σαν τον μακρινό μας συγγενή Οδυσσέα θα αποκτήσουμε μνήμες και βιώματα από ολόκληρο το συναισθηματικό φάσμα. Είτε μας κάνουν να χαιρόμαστε και να νοσταλγούμε, είτε μας φέρνουν πόνο και θλίψη, θα μας συντροφεύουν για πάντα. Θα είναι το πολύτιμο έπαθλο αλλά και το βαρύ τίμημα, όσων αξιώθηκαν να έχουν ένα μεγάλο και πολύχρονο ταξίδι!…
Κάλυμνος, 2 Ιουλίου 2021
Νικήτας Καραφυλλακης.